Üç boyutlu dijital ortodontik modellerin güvenilirlik ve tekrarlanabilirliğinin konvansiyonel alçı modellerle karşılaştırılması

Abstract

Bu çalışmanın amacı, ortodontik teşhis ve tedavi planlamasında rutin olarak kullanılan model analizini dijital modeller üzerinde uygulayarak, konvansiyonel yönteme göre güvenilirlik ve tekrarlanabilirliğini incelemektir.İstanbul Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ortodonti Anabilim Dalı arşivinden seçilen 50 set Angle Sınıf I kapanışa sahip ortodontik tanı modeli çalışmaya dahil edilmiştir. Alçı modeler üzerinde dijital kumpas (Digimatic 500-196-30 CD-6'' ASX; Mitutoyo, Kawasaki, Japan) ile ikinci ve üçüncü büyük azı hariç tüm dişlerin mezio-distal genişlikleri, üst birinci büyük azı dişleri arası mesafe, üst ve alt küçük azılar arası mesafe, üst ve alt ark uzunlukları, overjet, overbite ve üst sağ santral dişin vertikal boyutu ölçülmüştür. Bolton oranları ve ark boyu sapmaları hesaplanmıştır. Tüm ölçümler iki farklı araştırmacı tarafından 15'er gün ara ile ikişer kez tekrarlanmıştır. Dijital model elde etmek için tüm alçı modeler üç boyutlu lazer tarayıcı (IdenticaBlue V1.2; Medit Co. Ltd., Seoul, Korea) ile taranmıştır. Aynı ölçümler dijital model analizi programı (Ortho Analyzer™ 2015,1.6.1.8, 3Shape, Copenhagen, Denmark) ile iki araştırmacı tarafından 15'er gün ara ile ikişer kez tekrarlanmıştır. İki farklı araştırmacı tarafından yapılan ölçümlerin tekrarlanabilirlikleri açısından manuel ve dijital yöntem arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. İki yöntem arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösteren tek parametre üst sağ birinci büyük azı dişinin mezio-distal genişliği (p= 0,039; p<0,05) olmuştur. Çalışmanın sonucunda, dijital ortodontik modeller altın standart olan alçı modeller kadar güvenilir bulunmuştur. Kullanımı klinik olarak kabul edilebilir bulunan üç boyutlu dijital ortodontik modeller, geleneksel alçı modellerin yerine iyi bir alternatif olarak düşünülebilir.Anahtar Kelimeler : dijital model, alçı model, ortodontik model analizi,güvenilirlik,lazer tarayıcı

The aim of this study is to compare the reliability and reproducibility of 3D digital orthodontic models and traditional plaster models, by measuring the routinely used orthodontic model analysis parameters.50 sets of diagnostic orthodontic models with Angle Class I malocclusion selected from the archive of the Department of Orthodontics at Istanbul University were included to this study. Mesiodistal width of each tooth from first molar to first molar, upper intermolar distance, upper and lower interpremolar distances, upper and lower arch lengths, overjet, overbite, vertical length of upper right central incisor tooth were measured on traditional plaster models using a digital caliper (Digimatic 500-196-30 CD-6'' ASX; Mitutoyo, Kawasaki, Japan). Bolton ratio and arch discrepancies were calculated. The measurements were made by two examiners and each measurement was repeated after 15 days. Each model was captured by a 3D surface laser scanner (IdenticaBlue V1.2; Medit Co. Ltd., Seoul, Korea) in order to obtain 3D digital models. Same measurements were performed on a digital software (Ortho Analyzer™ 2015,1.6.1.8, 3Shape, Copenhagen, Denmark) by the two examiners twice, 15 days apart. No statistically significant differences were found between the reproducibility of manual and digital methods made by two examiners. The mesiodistal width of upper right molar was the only parameter that showed statistically significant difference ( p= 0,039; p >0,05) between manual and digital methods. In conclusion, digital models were found to be as reliable as plaster models, which is the gold standard. Therefore, 3D digital orthodontic models appear to be a clinically acceptable alternative to conventional plaster models.Key words: digital model , plaster model , orthodontic model analysis, reliability, laserscanner