Yeni tanı evre 1 hipertansiflerde sol atriyum fonksiyonları, P dalga dispersiyonu ve atriyal ileti üzerine Nebivolol ve Valsartanın etkisinin karşılaştırılması
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Hipertansiyon (HT), atriyal fibrilasyon (AF) gelişiminde önemli kardiyovasküler risk faktörlerindendir. Hipertansif hastalarda uzamış maksimum P dalga süresi (P maks) ve P dalga dispersiyonu (PDD) ile doku Doppler ile ölçülen atriyal ileti sürelerinde artış AF gelişmesini predikte eden önemli faktörlerden biri olarak kabul görmüştür. HT'nin sol atriyum (SA) fonksiyonlarını bozduğu çok iyi bilinmektedir.Amaç: Çalışmamızın amacı; yeni tanı evre 1 HT hastalarında SA fonksiyonları, PDD ve atriyal ileti üzerine bir anjiotensin reseptör blokeri olan valsartan ve bir beta bloker olan nebivololun etkisini karşılaştırmaktır.Çalışma Yöntemi: Ek sistemik hastalığı olmayan toplam 60 yeni başlangıçlı hipertansif hasta çalışma için seçildi. Otuz hastaya nebivolol 5 mg (grup1), 30 hastaya valsartan 160 mg (grup 2) başlandı. Tüm hastalara tedavi öncesinde ve 3 aylık tedavi sonunda elektrokardiyografik ve doku Doppler ekokardiyografik inceleme yapıldı. SA mekanik fonksiyonları ve PDD ve atriyal ileti üzerine valsartan ve nebivololün etkisi karşılaştırıldı.Bulgular: Her iki grubunda başlangıç kan basıncı, P maks süresi, PDD, atriyal ileti zamanları ve SA mekanik fonksiyonları benzerdi (p>0,05). 3 aylık tedavi sonunda her iki ilaçta da benzer oranda kan basıncı düşüşü sağlandı (p>0,05). Tedavi sonrası PDD ve atriyal ileti süreleri her iki grupta da azaldı, fakat valsartan grubundaki azalma (p<0,001), nebivolol grubuna göre (p<0,01) daha belirgindi (p>0,05). Sol atriyum fonksiyonlarında her iki grupta da anlamlı fark izlenmedi (p>0,05).Sonuç: Yeni başlangıçlı hipertansiflerde nebivolole göre valsartan ile PDD ve atriyal iletide daha fazla azalma görülmektedir. Valsartan ile tedavi edilen hipertansiflerde nebivolol ile tedavi edilenlere göre AF gelişme riski daha düşük olabilir.Anahtar kelimeler: nebivolol, valsartan, P dalga dispersiyonu, SA fonksiyonları, atriyal ileti Hypertension (HT) is an important cardiovascular risk factor for development of atrial fibrillation (AF). Prolonged maximum P wave duration (Pmax) and P wave dispersion (PWD), and increased atrial electromechanical coupling time measured by tissue Doppler in hypertensive patients were accepted as an important factor for prediction of development of AF. It is well known that essential hypertension deteriorates left atrial (LA) functionsAim: The aim of this study is; to compare the effects of an angiotensin receptor blocker, valsartan, and beta blocker, nebivolol, on PWD, LA functions and atrial electromechanical coupling in newly diagnosed stage 1hypertensive patients.Methods: We enrolled 60 newly diagnosed stage 1 hypertensive patients who had no other systemic disease to the study, 30 patients received nebivolol 5 mg (group 1), 30 patients received valsartan 160 mg (group 2). Electrocardiogram and Doppler echocardiographic examination were evaluated before and 3 month after treatment, we compare the effects of valsartan and nebivolol on PWD, LA mechanical functions and atrial electromechanical coupling.Results: Baseline blood pressure, P max, PDD, atriyal electomechanical coupling and LA mechanical functions were similar in both groups (p>0,05). Both drugs significantly reduced blood pressure to a similar degree 3 months after treatment (p>0,05). PWD and atrial electromechanical coupling were reduced in both groups after treatment, but valsartan group (p<0,001) was much greater than nebivolol group (p<0,01). The change in LA functions was not statistically significant (p>0,05).Conclusion: Valsartan had a greater lowering effect than nebivolol on PWD and atrial electromechanical coupling. The risk of new episodes of AF could be lower with valsartan than nebivolol in hypertensive patients.Keywords: nebivolol, valsartan, P wave dispersion, LA functions, atrial electromechanical coupling
Collections