Deneysel olarak üretral hasar oluşturulan ratlarda, yara iyileşmesi ve fibrozis gelişimi üzerine Verapamil` in etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, verapamilin ratlarda oluşturulan travmatik üretral hasarın iyileşmesi esnasında oluşan inflamasyon ve fibrozis üzerine etkilerine araştırmak ve karşılaştırmaktır.Çalışmamızda 40 adet wistar cinsi rat kontrol grubu n=5 diğer gruplar n=7 olacak şekilde 6 farklı gruba ayrıldı. Kontrol grubuna sadece penil cilt deglovasyonu uygulandı. Sham grubunun penil ciltleri deglove edilerek, üretraları makasla kesildi ve sütüre edildi. Bu işlem tedavi grubu olan diğer 4 gruba da uygulandı. Grup 3'e 8 mg/kg/sc/gün, grup 4'e 2,5 mg/20 ml/i.ü.irrig./gün, grup 5'e 10 mg/20 ml/i.ü.irrig./gün ve grup 6'ya 10 mg/20 ml/i.ü. irrig./gün+8 mg/kg/sc/gün verapamil tedavisi 10 gün boyunca verildi. 21 gün sonra tüm ratlar sakrifiye edilip penektomileri yapıldı. Penislerden kesitler hazırlandı, inflamasyon ve fibrozisi değerlendirmek için hemosiderin yüklü makrofaj (HYM) ve konnektif doku yönünden histopatolojik analizleri yapıldı. Gruplardan elde edilen veriler birbirleriyle istatiksel olarak karşılaştırıldı.Grup 5 ve grup 6'da sham grubuna kıyasla fibrozisin anlamlı derecede düşük olduğunu saptadık (p<0.05). Tedavi gruplarında sham ve kontrol grubuna kıyasla HYM bakımından anlamlı fark saptayamadık (p>0.05). Bulgularımız verapamilin tek başına lokal olarak yüksek dozda veya sistemik uygulamayla kombine edilmesi halinde yara iyileşmesi sürecinde oluşan fibrozisi belirgin derecede azalttığını gösterdi. Verapamilin inflamasyonu azaltıcı etkisi olabilir ancak bu etkisi belirgin değildir.Sonuç olarak verapamil travmatik üretral yara iyileşmesi sonucu oluşan fibrotik striktür gelişimini azaltabilir.

The purpose of this study was to investigate and compare the effect of verapamil on fibrosis and inflammation which occurs during the traumatic urethral wound healing in rats with experimentally induced urethral damage.Fourty wistar rats were divided into six groups in our study. Five rats were allocated to the control group and seven rats allocated to other five groups. Only penile skin deglovation was made to the rats in the control group. In the sham group, the rat?s penile skins were degloved and in order to make urethral injury, urethra was cut with scissors and sutured. Same operation was applied to treatment groups. Verapamil was administered to group three; 8 mg/kg/sc/day, to group four; 2.5 mg/20 ml/day intraurethral (i.u.) in the form of irrigation (irrig.), to group five; 10 mg/20 ml/i.ü. irrig./day, to group six; 10 mg/20 ml/i.ü. irrig./day and 8 mg/kg/sc/day within ten days. The rats were sacrificed and penectomies were made after 21 days. In order to evaluate chronic inflammation and fibrosis according to hemosiderin laden macrophage (HLM) and connective tissue, the cross-sections of rat?s penis were prepared and histopathologically examined. Results were compared statisticallyFibrosis scores were significantly lower in group five and group six compared to sham group (p<0.05). In the point of HLM, we didn?t find significant difference at treatment groups when compared with sham and control groups (p>0.05). Our results demonstrate that local high doses of verapamil by itself or when combined with sistemic application markedly reduced fibrosis. Verapamil may have effect on reducing inflammation but this effect was seemed less prominent.In conclusion these results indicate that verapamil may reduce the fibrotic stricture which progress after traumatic urethral wound healing