Obez hastaların afektif mizaç özelliklerinin araştırılması
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Obezite, prevelansı %10-35 lere çıkan bazen 'epidemik bir fenomen' olarak düşünülen bir hastalıktır. Tedavi denemeleri, diyet, BDT, iştah kesen ilaçlar, fiziksel egzersiz ve gatsrik bantlama gibi cerrahi girişimleri içermektedir. Diyetle artmış enerji alımı, azalmış enerji harcaması, genetik yatkınlık ve endokrinolojik faktörler ve davranışsal değişkenler ileri sürülen etyolojik faktörlerdir. Psikiyatrideki son araştırmalar obezite ile duygudurum bozuklukları, özellikle major depresyon ve bipolar bozukluk, arasında pozitif bir ilişki göstermiştir. Temperament and Character Inventory of Cloninger (TCI) kullanılarak yapılan çalışmalarda yeni ameliyat olmuş obez hastalarda daha yaygın mizaç anormallikleri bulunmuştur. Bu çalışmanın amacı 101 obez ve 100 kontrol hastası arasındaki anormal mizaç farklılıklarını incelemektir. Mayıs 2014- Kasım 2014 arasında psikiyatri kliniğimize obezite cerrahisine uygunluk için değerlendirilmek üzere 101 hasta başvurmuştur. Tüm hastalara TEMPS-A Mizaç Ölçeği uygulanmıştır. İstatistiksel analiz SPSS versiyon 17.0 ile yapılmıştır. Hasta ve kontrol grupları arasında cinsiyet, eğitim durumları ve medeni durumlar açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. Obez grupta 101 hastanın 16' sında (%15.8); kontrol grubunda 100 hastanın 26' sında (%26) en az 1 anormal mizaç özelliği vardı. İki grup arasında anormal mizaç özellikleri açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p=0.11). Obez hasta grubunda 6 hastada depresif mizaç, 1 hastada siklotimik mizaç, 2 hastada hipertimik mizaç, 4 hastada irritabl mizaç, 8 hastada anksiyöz mizaç saptandı. Kontrol grubunda ise 18 hastada depresif mizaç, 2 hastada siklotimik mizaç, 6 hastada irritabl mizaç ve 9 hastada anksiyöz mizaç saptandı. Kontrol grubunda istatistiksel olarak anlamlı ölçüde daha fazla depresif mizaç saptandı (p=0.016). İki grup arasında siklotimik, hipertimik, irritabl ve anksiyöz mizaçlar açısından anlamlı fark yoktu. Kontrol grubu, psikiyatrik rahatsızlığı olmayan hastane çalışanları ve refakatçilerden oluşuyordu. Önceki çalışmalar gösterdi ki major depresif bozukluk, bipolar bozukluk, anksiyete bozuklukları gibi psikiyatrik bozukluğu olan bireylerde daha fazla mizaç anormallikleri saptanmaktadır. Eğer bu kişiler her iki gruba da dahil edilseydi muhtemelen her iki grupta da daha fazla mizaç anormallikleri saptanacaktı. Bizim çalışmamızda gruplar arasında mizaç özellikleri açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. Bu durum her iki gruptaki gönüllülerin 'hipernormal' bireylerden seçilmiş olmasına bağlı olabilir. Bu da çalışmamızdaki kısıtlılıklardan biri olarak sayılabilir. Çalışmamızın diğer kısıtlılığı her iki grupta da kadın gönüllü sayısı erkeklere göre fazlaydı. Bu çalışma obez hastaların anormal mizaç özelliklerini göstermek açısından TEMPS-A ile yapılmış Türkiye' deki ilk çalışmadır. Sonuçlarımızın tekrarlanması gerekmektedir. Bununla birlikte obezitenin psikiyatrik rahatsızlıklarla ilişkisi önceki çalışmalarla gösterilmiştir. Obesity has been considered as `an epidemic phenomenon`, showing a current prevalence of 10–35%. Therapeutic interventions include dietary programs, cognitive–behavioural therapy, appetite inhibiting drugs, surgical interventions such as gastric banding and physical exercise. Suggested pathogenic factors include among other things: increased dietary energy intake and decreased energy expenditure, genetic susceptibility, as well as endocrinological and behavioral alterations. Recent research in psychiatry has suggested a positive relationship between obesity and mood disorders, especially for major depression and bipolar disorder. Other studies have revealed temperamental abnormalities, greater novelty seeking in obese patients, using the Temperament and Character Inventory of Cloninger. The aim of the present study was to identify differences in abnormal temperament in 101 obese and 100 control subjects. Between May and Novomber 2014 a total of 101obese patients were referred to our psychiatry clinic and were consecutively evaluated for suitability to surgical intervention. All patients were asked to complete the following selfrating battery: Temperament evaluation of memphis, pisa, paris and san Diego Autoquestionnaire (TEMPS-A). Statistical analyses were performed using the statistics software SPSS version 17.0 (Statistical package for the Social Sciences, version 17.0). No significant differences in sex, marital status and educational level were found. Sixteen of 101 (%15.8 ) in the obese group in comparison to twenty six of 100 (%26) in the control group were rated as showing at least one abnormal temperament. The two groups didn't differ significantly regarding the mean number of abnormal temperaments (p=0.11). In total, 6 patients in the obese group were classified as abnormal in the depressive, 1 in the cyclothymic, 2 in the hyperthymic, 4 in the irritable and 8 in the anxious temperament. In the control group 18 patients exhibited a depressive, 2 a cyclothymic, 0 a hyperthymic, 6 an irritable and 9 an anxious temperament. Control group scored significantly higher in the depressive temperament ( p=0.016). No significant differences were found in cyclothymic, hyperthymic, ittitable and anxious temperaments between two groups. The control group was selected from companions and hospital staff. The previous studies showed that the individuals who have psychiatric disorders such as major depressive disorder, bipolar disorder, anxiety disorders etc. have more abnormal temperament. If this individuals had been icluded in both two groups, probably would have been found more temperament abnormalities. In our study there was no statistical significant group differences in terms of temperament characteristics between two groups. The lack of significant group differences may have been due to this 'hypernormal' individuals. A limitation of our study is that psychiatrically healthy individuals were selected. The othe limitation of our study is that the number of female volunteers were higher in both groups.This study represents the first use of TEMPS-A to evaluate abnormal temperaments in obese persons in Turkey. Our results need replication. However, the association of obesity with psychiatric diseases has been pointed by previous studies.
Collections