Sırbistan Emareti Öncesi Belgrad: 1792-1830

Abstract

Osmanlı Devleti, 1718 yılında Belgrad'ı kaybettikten sonra bu bölgenin görevlerini bir süreliğine Vidin üstlenmiş; ancak 1739'da Belgrad'ın Osmanlılar tarafından tekrar ele geçirilmesi, devlet için eski önemini geri kazanmasına yetmemişti. Başka bir deyişle devlet, Belgrad'ı artık elden çıkması muhtemel bir toprak olarak görmeye başlamıştı. Bunun bir uzantısı olarak 1788-91 Osmanlı - Avusturya Savaşı sırasında Belgrad, yeniçeriler tarafından Avusturya'ya savaşsız teslim edilmiş; 1791 Ziştovi Antlaşması ile Belgrad'ın geri alınışı ise bölgeye istikrar getirmemişti. Bundan sonraki yaklaşık kırk yıllık süreçte devlet, Belgrad'da sürgün yeniçeriler ve ardından gelen dayılar problemi, Sırp isyanları ve Sırp özerkliğine giden süreçte yaşanan gerginliklerle uğraşmak zorunda kalacaktı. Bu bağlamda tezimizin amacı, Belgrad ve Sırbistan'ın özerkliğe geçiş öncesindeki dönemini siyasi, askeri ve sosyo-ekonomik olarak değerlendirmek olacaktır.

After the Ottoman Empire lost Belgrade in 1718, Vidin undertook the duties of the region for a while, however the capture of Belgrade by the Ottomans in 1739 was not enough for Belgrad to regain its old importance. In other words, the state began to see Belgrade as a land that would be discarded soon. As a result of this approach, Belgrade was handed over to the Austria by janissaries without defending during the 1788-91 Ottoman-Austrian War. On the other hand 1791 Treaty of Sistova which made Ottoman Empire to recapture Belgrade, did not bring stability to the region. In the course of the next four decades, the Empire would have to deal with the exiled janissaries in Belgrade, the subsequent `Dayı` problems and the tensions which would lead to the Serbian uprisings and ultimately autonomy. In this context, the aim of our thesis will be to evaluate the political, military and socio-economic structure of Belgrade and Serbia within this period of time before autonomy.