Retina ven tıkanıklığı`na bağlı maküla ödeminde vegf inhibitörü ile deksametazon implant uygulamasının karşılaştırılması

Abstract

Giriş ve Amaç: Çalışmamızda retina ven tıkanıklığına bağlı maküla ödeminin tedavisinde intravitreal vasküler endotelial büyüme faktörü (VEGF) inhibitörü ranibizumab ile deksametazon implantının etkinliğinin karşılaştırılması amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Bu amaçla kliniğimiz retina biriminde Ocak 2011- Haziran 2015 tarihleri arasında retina ven tıkanıklığına bağlı maküla ödemi tanısı alarak takip edilen ve intravitreal ranibizumab enjeksiyonu ve deksametazon implantı uygulanan hastaların klinik kayıtları ve optik kohorens tomografi (OCT) görüntüleri retrospektif olarak incelendi. Görme keskinliği, santral maküla kalınlığı, göz içi basınç değerleri ve katarakt gelişimi kaydedildi.Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 33 hastanın 33 tek gözüne ait dosyalar retrospektif olarak incelendi. Bir hastanın verileri yetersiz olduğundan çalışmadan çıkarıldı. Çalışmada 21 hastaya ranibizumab, 11 hastaya ise deksametazon implantı uygulandı. Ranibizumab grubu için yaş ortalaması 62,62±8,19 yıl idi. %52,9'u kadın, %47,6'ı erkekdi. Ortalama takip süresi 11,24 ±7,31 ay, ortalama enjeksiyon sayısı 4,19±2,18 ve ortalama enjeksiyon aralığı ise 3,07±2,26 ay olarak bulundu. Deksametazon grubu için ise yaş ortalaması 62.00±11.76 yıl idi. %54,5'i kadın, %45,5'i erkekdi. Ortalama takip süresi 10.00±2.53 ay, ortalama enjeksiyon sayısı 2.00±0.63, ortalama enjeksiyon aralığı ise 4.97±1.71 ay olarak bulundu. Enjeksiyon öncesi hastaların yaş, cinsiyet, göz tutulumu ve retina ven tıkanıklığının tipi açısından karşılaştırıldığında fark gözlenmedi (p>0.05).Enjeksiyon sonrası her iki grubun görme keskinliği ve santral maküla kalınlığına bakıldığında; grup içi aylara göre karşılaştırmada intravitreal ranibizumab enjeksiyonu sonrası ikinci ay, üçüncü ay ve onikinci ayda görme keskinliğinde iyileşme; santral maküla kalınlığında ise birinci ay, ikinci ay, üçüncü ay, altıncı ay ve onikinci ayda anlamlı gerileme gözlendi (p<0.05). İntravitreal deksametazon implantı sonrası ise birinci ayda görme keskinliğinde anlamlı iyileşme; santral maküla kalınlığında ise birinci ay, ikinci ay, üçüncü ay, altıncı ay ve onikinci ayda anlamlı düşüşler gözlendi (p<0.05). Gruplar arası görme keskinliği ve santral maküla kalınlığı karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark gözlenmedi (p>0.05). Göz içi basıncına etkilerine bakıldığında; deksametazon implant uygulananlarda birinci hafta yükselme gözlendi (p<0.05). Katarakt oluşumu ise istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (p>0.05). Ranibizumab enjeksiyonu uygulananlarda ise göz içi basınç artışı ve katarakt oluşumu gözlenmedi (p<0.05).Sonuç: Retina ven tıkanıklığına bağlı maküla ödemi tedavisinde hem intravitreal ranibizumab ve hem de intravitreal deksametazon implantı tedavilerinin görme keskinliğini anlamlı dercede artırdığı ve santral maküla kalınlığında anlamlı düşme sağladığı, ancak iki tedavi arasında anlamlı farklılık olmadığı görüldü. Diğer taraftan Deksametazon implantının özellikle erken dönemde göz içi basıncını yükselttiğinden dikkatli kullanılması gerekti sonucuna da ulaşıldı.Anahtar Kelimeler: Retina ven tıkanıklığı, ranibizumab, deksametazon implantı, VE

Aim: We aimed to compare the efficacy of intravitreal vascular endothelial growth factor (VEGF) inhibitor ranibizumab and intravitreal dexamethasone implant in the treatment of macular edema due to retinal vein occlusion.türkçe özetteki eleştiriler burada da geçerli,Materials and Methods: We retrospectively reviewed the clinical files and optic cohorence tomography (OCT) records of the patients followed between January 2011 - June 2015 in our retina clinic due to macular edema secondary to retinal vein occlusion and treated with intravitreal ranibizumab injection or dexamethasone implant. Visual acuity, central macular thickness, intraocular pressure and cataract development were recorded.Results: Thirty three eyes of 33 patients included into the study were examined retrospectively. One patient was excluded from the study due to inadequate data. In the study, 21 patients received ranibizumab, 11 patients received dexamethasone implant. The mean age was 62.62±8.19 years, 47.6% were male and 52.9% were female, the mean follow up was 11.24±7.31 months in ranibizumab group and the mean injection number was 4.19±2.18 and the mean injection interval was 3.07±2.26 months. The mean age of the patients in dexamethasone group was 62.00±11.76 years, 54.5% were female, 45.5% were male, mean follow up time was 10.00±2.53 months, mean injection number was 2.00±0.63, and the mean injection interval was 4.97±1.71 months. There was no difference between the groups with regard to age, sex, laterality and the retinal vein occlusion types (p>0.05).After the ranibizumab injection, the significant increase in visual acuity at the 2nd, 3rd, and 12th months, and the significant decrease in central macular thickness at the 2nd, 3rd, 6th and 12th months were observed (p<0.05). Intravitreal dexamethasone implant increased visual acuity at first month and decreased macular thickness significantly at first, second, third, sixth and twelveth months (p<0.05). There were no difference between the groups with regard to visual acuity and central macular thickness (p>0.05). Intraocular pressure increased significantly in dexamethasone group at the first week (p<0.05). Cataract development was not significant statistically (p>0.05). Ranibizumab group showed no intraocular pressure increase and cataract development (p<0.05)Conclusion: Our study demonstrated that both drugs contributed significantly to increase in visual acuity and decrease in central macular thickness in the treatment of macular edema due to retinal vein occlusion, but there is no difference between the both treatment options. On the other hand, the study revealed that dexamethason implant should be used carefully since it can be cause intraocular pressure increase, especially in early period after the treatment.Key words: Retinal vein occlusion, ranibizumab, dexamethason implant, VEGF