Sıstemik skleroz hastalarında kapılleroskopik bulgular ve hastalık tutulumları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

Abstract

Giriş Ve Amaç: Sistemik sklerozda tırnak yatağı kapilleroskopisi mikrovasküler hasarın tespiti için uygulanan basit bir yöntemdir. Kapilleroskopik değişikliklerin hastalık aktivitesinin ve/veya organ tutulumları açısından risk taşıyan hastaların belirlenmesinde fayda sağlayabileceği düşünülmektedir. Kapilleroskopik bulgular ve sistemik skleroz organ tutulumları arası ilişkinin araştırıldığı çalışmaların sonuçlarında farklılıklar vardır. Bu çalışmanın amacı, sistemik skleroz klinik özellikleri ile kapilleroskopik skleroderma paternleri ilişkisinin araştırılmasıdır.Bulgular: Çalışmaya 30 sistemik skleroz hastası alındı. Hastalar kapilleroskopi bulgularına göre erken, aktif ve geç skleroderma paterni olarak 3 gruba ayrıldı. Hastaların demografik, klinik özellikleri ve laboratuvar sonuçları gruplar arasında karşılaştırıldı. Kapilleroskopi bulgularına göre hastaların %13.3 (4 hasta)'ü erken skleoderma paternine, %40 (12 hasta)'ı aktif skleroderma paternine, %46.6 (14 hasta)'sı geç skleroderma paternine sahipti. İnterstisyel akciğer hastalığı,pulmoner arteriyel hipertansiyon, gastrointestinal tutulumu olan hastaların sayısı gruplar arasında farklı değildi (hepsi için, p>0.05). Ortalama hastalık süresi geç skleroderma paterni (7.5±3.0) olan hasta grubunda, erken skleroderma paterni (2.2±2.5) ve aktif skleroderma paterni (4.5±2.9) olan hasta grupları ile karşılaştırıldığında istatiksel olarak anlamlı şekilde daha uzundu (p=0.022). Ortalama modifiye rodnan deri skoru geç skleroderma paterni olan grupta (12.4±4.7), erken skleroderma paterni (7±2.4) ve aktif skleroderma paterni olan gruplara (8.1±3.4) göre istatiksel olarak anlamlı daha yüksekti (p=0.04).Sonuç: Çalışmamızda geç skleroderma paterni ile cilt tutulumunun şiddetinin ilişkili olduğu bulunmuştur. Sistemik skleroz hastalarında kapilleroskopik bulgular ve hastalık tutulumları arasındaki ilişkinin değerini doğru saptamak için yeni çalışmalara ihtiyaç vardır.

Background and Aim: Nail bed capillaryoscopy is a simple method for detecting microvascular injury in systemic sclerosis. Kapilleroscopic changes are thought to be beneficial in identifying patients at risk for their features and / or organ involvement. The results of studies investigating the relationship between capillaryoscopic findings and systemic sclerotic organ involvement differ. The aim of this study is to investigate the relationship between clinical features of systemic sclerosis and capillary scleroderma patterns. Results: 30 patients with systemic sclerosis were included in the study. Patients were classified as early, active and late scleroderma pattern according to their capillaryoscopy findings. According to capilloscopy findings, 13.3% (4 patients) had early scleroderma pattern, 13.3%(12 patients) had active scleroderma pattern and 46.6% (14 patients) had late scleroderma. The number of patients with interstitial pulmonary disease, pulmonary hypertension, gastrointestinal involvement was not different between the groups (p> 0.05) .The duration of disease was significantly longer in the patient group with late scleroderma pattern (7.5 ± 3.0) compared with patients with early scleroderma pattern (2.2 ± 2.5) and active scleroderma pattern (4.5 ± 2.9) (p = 0.022). The average modified rodnan skin score was significantly higher in the group with late scleroderma pattern (12.4 ± 4.7) compared the those of patients with early scleroderma pattern (7 ± 2.4) and those with active scleroderma pattern (8.1 ± 3.4) (p = 0.04) Conclusion: Our study found that the severity of skin involvement was associated with late scleroderma pattern. There is a need for new studies to accurately determine the association between capillary scleroderma and disease involvement in patients with systemic sclerosis.