Kekemelik tanısı olan çocuk ve ergenlerde sosyal kaygı ve depresyon düzeylerinin, ailelerin çocuk yetiştirme tutumlarının ve anne babalarındaki psikiyatrik belirtilerin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, kekemelik tanısı olan çocuk ve ergenlerin sosyal kaygı ve depresyon düzeyleri ile ailelerin çocuk yetiştirme tutumları ve anne babalarındaki psikiyatrik belirtilerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Metod: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları polikliniğine başvuran ve yapılan psikiyatrik muayenede Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabı- 5. Baskına (DSM-5) göre kekemelik tanısı alan 8-18 yaş arası 48 erkek, 17 kız olmak üzere 65 çocuk ve ergen hasta ile yaş ve cinsiyet eşleştirilmiş 46 erkek, 19 kız olmak üzere 65 sağlıklı çocuk ve ergen çalışmaya alındı. Hasta grubunun komorbid psikiyatrik tanıları DSM-5'e göre belirlendi. Tüm hasta ve kontrol grubundaki çocuk ve ergenlere Sosyal Kaygı Ölçeği ve Kovaks Depresyon Ölçeği doldurtuldu. Tüm katılımcıların ebeveynlerinden, Sosyodemografik Veri Formu, Güçler ve Güçlükler Anketi Ebeveyn Formu (GGA:EB), Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutum Ölçeği (AHÇYTÖ), Sempton Tarama Listesi (SCL–90-R) doldurması istendi. Bulgular: Kekemelik tanısı olan çocuk ve ergenlerin yaş ortalaması 10.89±2.54, kontrol grubunun yaş ortalaması 11.13±2.32 idi. Gruplar arasında yaş ve cinsiyet açısından anlamlı bir farklılık yoktu (p>0.05). Kekemelik tanılı çocuk ve ergenlerde başta anksiyete bozuklukları olmak üzere diğer psikiyatrik hastalıkların eşlik etme oranı yüksekti. Çalışmamızın hasta grubundaki çocukların toplam sosyal kaygı puanı, kontrol grubundaki sağlıklı çocuklara göre anlamlı şekilde daha yüksek bulundu (p=0,000). Her iki grubun depresyon ölçeği puanı arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu (p>0.05). Hasta grubunda GGA'nın emosyonel, akran sorunu, prososyal alt ölçeklerinin puanı ve toplam sorun puanı kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha yüksek bulundu (tümü için p<0.05). Hasta grubunun annelerinde AHÇYTÖ alt boyutlarından aşırı annelik-aşırı koruyuculuk, geçimsizlik-aile içi çatışma, sıkı disiplin-artık boyut puanları kontrol grubundaki annelere göre anlamlı olarak daha yüksek olduğu belirlendi (tümü için p<0.05). Araştırmaya katılan ebeveynlerin psikiyatrik belirtilerinin SCL-90-R ile değerlendirilmesinde hasta gruptaki annelerin somatizasyon, obsesif kompulsif belirtiler, kişiler arası duyarlılık, depresyon, anksiyete, öfke-düşmanlık, psikotizm, ek skalalar ve toplam belirti alt alanlarında kontrol grubu annelerinden anlamlı olarak daha yüksek puanlara sahip oldukları bulundu (tümü için p<0.05). 11 yaş üstü kekemelik grubu olgularında toplam sosyal kaygı puanının yaşça daha küçük olgulara göre anlamlı olarak daha yüksek olduğu belirlendi (p=0.024).Sonuç: Çalışma sonuçlarımız kekemeliğin kişideki konuşma semptomlarının çok ötesinde diğer ruhsal bozukluk ya da sıkıntılarla iç içe girebildiğini göstermiştir. Çalışmamızda kekemeliği olan çocuk ve ergenlerde, sosyal kaygı seviyesinin yüksek ancak depresyon seviyelerinin benzer olduğu, emosyonel ve davranışsal sorunlarının yüksek olduğu, olumsuz ebeveyn tutumlarının ve annelerindeki ruhsal semptomların yüksek olduğu bulunmuştur. Araştırma sonuçlarımız ebeveyn tutumları, ebeveyndeki psikopatolojiler, çocuktaki kekemeliğin varlığı ve ek ruhsal problemlerin hepsinin birbirini çok yönlü olarak etkileyebileceği şeklinde yorumlanmıştır.

Objective: The purpose of this study was evaluating of social anxiety and depression levels in children and adolescents with stuttering, parenting attitudes and psychiatric symptoms of their parents. Method: The study included 65 (48 male, 17 female) patients of ages 8-18 who visited the Children and Adolescents' Mental Health and Diseases clinic at Kahramanmaras the Sütcü Imam University Faculty of Medicine Hospital and were diagnosed with Stuttering in their psychiatric examination based on the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders – 5th Edition (DSM-5), and 65 healthy individuals (46 male, 19 female) who were age- and sex-matched. The patient group's psychiatric comorbidity diagnosis defined in accordance with DSM-5. Social Anxiety Scale for Children-Revised and Children's Depression Inventory (CDI) was filled out for all children and adolescents in two groups. All applicants parents were requested to fill out a Sociodemographic Data Form, Strength and Difficulties Questionniare-Parent Version (SDQ-PV), Parental Attitude Research Instrument-(PARI), and Symptom Checklist-90-Revised (SCL–90-R), Findings: The mean age of the patient group was 10.89±2.54, while the mean age of the control group was 11.13±2.32. There was no significant difference between the groups in terms of age or gender (p>0.05). The rate of comorbidity of other psychiatric disorders, especially anxiety disorders, was high in children and adolescents with stuttering. In our study, the total social anxiety score of the children in the patient group was significantly higher than in the control group (p=0.000). There was no statistically significant difference between the depression scale scores of both groups (p> 0.05). SDQ's emotional, peer problem, prosocial subscale scores and total problem score were significantly higher in the patient group than the control group (p <0.05 for all). In the mothers of the patient group, the PARI sub-dimensions were found to be significantly higher than the mothers in the control group of excessive maternity-overprotection, incompatibility-family conflict, and strict discipline-residual dimension scores (for all p<0.05). In the evaluation of the psychiatric symptoms of the parents participating in the study with SCL-90-R, somatization, obsessive-compulsive symptoms, interpersonal sensitivity, depression, anxiety, anger-hostility, psychotism, additional scales and total symptom sub-areas of the mothers in the patient group were significantly higher than the control group mothers. found to have (p <0.05 for all). It was determined that the total social anxiety score was significantly higher for participiants who are 11 age and older than the younger in the stuttering group (p = 0.024)Conclusion: Our research results showed that stuttering can cause far more than known speaking symptoms, by interlocking other mental disorders or distresses. In our study, it was found that in children and adolescents with stuttering, the level of social anxiety and emotional-behavioral problems is high but depression levels are similar. Negative parental attitudes and mental symptoms are high in their mothers Parenting attitude, psychopathological diagnosis in parents, existence stuttering and additional psychiatric disorders in children or adolescents; all these factors interact each of them, all-round, this was what we interpreted.