Acil serviste görev yapan hekimlerin minör kafa travmalı çocuk hastalara yaklaşımı

Abstract

Kafa travması, çocuk hastalarda travma nedenli acil servis başvurularının en sık nedenidir. Bu başvuruların %90'dan fazlasını minör kafa travmaları oluştururken yaklaşık %5'inde klinik olarak önemli intrakraniyal yaralanma bulunur ve %1'den azı cerrahi girişim gerektirir. Kafa travmalı çocuklarda tomografi kullanımını azaltmak ve uygulamaları standardize etmek için klinik karar verme kuralları (KKK) geliştirilmiştir (PECARN, CHALICE, CATCH). Bu çalışmada acil servis hekimlerimizin kafa travmalı çocuk hastalardaki tomografi kullanımını, KKK'yı ne kadar uyguladığını ve tomografi kararının verilmesinde rol oynayan etmenleri araştırmayı amaçladık.Ülkemizdeki çeşitli hastanelerin acil servislerinde çalışan ve anketimize katılmayı kabul eden hekimlere katılımcıların yaşı, cinsiyeti, ünvanı, çalıştığı coğrafik bölge, görev süresi, kafa travmalı çocuk hastalardaki tomografi kullanımı, tomografi kararı verirken KKK'yı ne kadar uyguladığı ve tomografi çekilmesi kararını vermede rol oynayan etkenler ile ilgili soruları içeren anketimiz uygulandı. Çalışmamıza toplam 306 kişi katıldı. Bunların 225'i erkek ve 81'i kadındı. Katılımcıların %43,1'i (n=132) pratisyen, %18,3'ü (n=56) araştırma görevlisi, %38.5'i (n=118) uzmandı. Minör kafa travmalı çocuk hastalardaki tomografi çekme oranları sorulduğunda hekimlerin %33.7'si (n=103) % 10 ve altında, %19.6'sı (n=60) %11-25 arası, %12.7'si (n=39) %26-50 arası ve %34'ü (n=104) de %50 ve üzeri cevabını verdi. Katılımcıların %39.5'i (n=121) tomografi kararı verirken KKK'yı uyguladığını, %42.8'i (n=131) kendi klinik tecrübelerine göre, %6.2'si (n=19) konsültan önerisiyle karar verdiğini belirtti. Hekimlerin %36.6'sı (n=112) tomografi çekmediği için tehdit ve hakarete uğradığını, %6.9'u (n=21) sözlü ve fiziksel saldırıya maruz kaldığını söyledi. Tomografi kullanımındaki artışın nedenini katılımcıların %56,2'si (n=172) malpraktis korkusu, %22,2'si (n=68) aile baskısı, %8,2'si (n=25) yoğun çalışma ortamında hastayı hızlı sonuçlandırma olarak tanımladı.Kafa travmalı çocuklarda tomografi kullanımını azaltmak ve uygulamaları standardize etmek için KKK geliştirilmiştir. Katılımcıların çoğu tomografi çekme kararını kendi klinik tecrübelerine göre aldığını belirtirken KKK'yı uygulama oranının düşük olduğu tespit edilmiştir. Çalışmamızda tomografi çekme oranlarının yüksek olduğu izlenmiş ve bunun nedenleri arasında medikolegal endişeler ve ailelerin baskısı ilk sıraları almıştır.

Regarding all trauma-related events, pediatric head trauma is the most common reason for the application to the emergency departments. While 90% of these applications are minor head traumas, approx. 5% have important intracranial injury and less than 1% require surgical intervention. Clinical decision-making criteria (CDR) (PECARN, CHALICE, CATCH) were developed in order to decrease the use of the tomographic examination and to standardize the procedures for the pediatric head trauma. In this study, our objective was to determine how often our emergency physicians were referring to the tomographic examination, were using CDR and other factors, which were playing a role in the decision-making process for the tomographic examination in children with head trauma. We conducted a survey, which contained items about the age, sex, title, geographical region, years of medical practice; use of the tomographic examination in pediatric head trauma; the frequency of the implementation of CDR and other factors influencing the decision for the tomographic examination. We included emergency physicians working in various hospitals in our country and accepting to participate in our study. A total of 306 physicians participated in our study (225 males; 81 females). 43.1% (n=132) of the participants were practitioners, 18.3% (n=56) were research assistants, and 38.5% (n=118) were specialists.Regarding the question about the tomography use in children with minor head trauma; 33.7% (n=103) of physicians stated that the rate of the tomography use was less than 10%; 19.6% (n=60) stated between 11% and 25%; 12.7% (n=39) between 26% and 50% and 34% (n=104) above 50%. 39.5% (n=121) of the participants reported that they were applying CDR before the decision for the tomographic examination. 42.8% (n=131) of the participants statedthat they were deciding according to their clinical experience and 6.2% (n=19) stated that they were deciding according to the recommendations of the consultants. 36.6% (n=112) of the physicians said that they were threatened and affronted because of not deciding for the tomographic examination, 6.9% (n=21) stated that they were exposed to verbal and physical assaults because of the same reason. Regarding the factors influencing the increase in the tomography use, 56.2% (n=172) of the participants emphasized the fear of malpractice, 22.2% (n=68) the pressure of the children's parents and 8.2% (n=25) the attempt to finalize the case as quickly as possible under the hectic working environment. CDR was developed to decrease the use of tomography and to standardize the practice in pediatric head trauma. The majority of the participants stated that they were deciding for the tomographic examination according to their clinical experience. We observed that the rate of the implementation of CDR was rather low. In conclusion, we observed that the rate of the tomographic examination was high and the medicolegal concerns and the pressure of the children's parents were the major factors influencing their decision.