Causality between public expenditure and economic growth: The Turkish case
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Ekonomik büyüme ve kamu harcamaları arasındaki ilişki üzerine tartışmalar, değişken sonuçlara sahip birçok akademik çalışmanın öznesi olmuştur. Nedenselliğin yönü üzerine tartışmalar günümüzde dahi devam etse de, nedenselliğin kriz zamanlarında nasıl değiştiği literatürde yeni bir bakış açısıdır. Bu çalışmada, Türkiye'de Wagner Yasası ve Keynes Hipotezinin geçerliliği üçer aylık veriler kullanılarak, 1987-2017 periyodu için ampirik olarak test edilmiştir. Ayrıca, Türkiye'nin çalışma dönemi boyunca başından geçen ekonomik krizlerin (1994, 2001 ve 2008) nedensellik üzerindeki etkileri bulunarak, var olan literatüre yeni bir bakış açısı sunulmuştur.Bu tezde, Johansen eş-bütünleşme ve VECM teknikleri değişkenler arasında ilişkiyi belirlemek için kullanılmıştır. Ayrıca, ekonomik krizlerin temsili için kukla serilerden de yararlanılmıştır. Değişkenlerimiz, GDP ve kamu harcamalarının seviye değerlerinde durağan olmadığı fakat birinci farklar düzeyinde durağanlığa ulaştığı belirlenmiştir. Kukla değişkenler eklenmeden, ana veriler üzerine uygulanan Johansen eş-bütünleşme testi değişkenler arasında negatif bir eş-bütünleşme ilişkisi olduğuna işaret etmiştir. Ancak, kukla değişkenlerin kullanıldığı 4 versiyondan sadece 2'sinde eş-bütünleşme ilişkisi bulunmuştur. Eş-bütünleşme ilişkisine rastlanmayan 2 vakada (1994, 2001) nedenselliğin bulunması için Granger Nedensellik testi uygulanmıştır. Bu vakalarda nedensellik, ekonomik büyümeden kamu harcamalarına doğru olmuştur. VECM sonuçları her vakada kamu harcamalarından ekonomik büyümeye doğru bir uzun dönem nedensellik ilişkisi bulmuştur. 2008 küresel finans krizinin tek başına ve Türkiye'nin başından geçen tüm krizlerin (1994, 2001 ve 2008) kolektif etkisi ise GDP üzerinde negatif, kamu harcamaları üzerinde ise anlamsız olarak bulunmuştur. İki değişken arasındaki uzun dönem ilişki Johansen denkleminde negatif bulunduğundan, ne Wagner Kanunu ne de Keynes Hipotezi Türkiye için geçerli bulunamamıştır. The argument regarding the relationship between economic growth and public expenditure has been subject to many studies with varying results. Whether the way of causality differs during the crisis period however, is a new strand in the literature. In this study, Wagner's Law and Keynes' Hypothesis were empirically tested employing quarterly time series data for the Turkish economy covering the period 1987-2017. In addition, by considering the effects of economic crises which Turkey has faced throughout the subject period (1994, 2001 and 2008 crises), a new perspective to the existing literature was provided.In this study, Johansen cointegration and VECM methods were used to find the relationship between GDP and public expenditure. In addition, dummy series were employed to represent the economic crises. It was determined that the variables are non-stationary in levels, but stationary in first differences. Johansen cointegration test without any dummies, indicated a negative long-run relationship among the variables. However, only in 2 out of 4 versions with dummies, cointegration relationship has been found. In 2 cases with no cointegration (1994 and 2001 crises), Granger Causality test was utilized to find the causality. The way of causality in these cases was from economic growth to public expenditure. VECM results in all cases, found a long-run causality from public expenditure to economic growth. 2008 global financial crisis alone and all crises (1994, 2001 and 2008 crises) together were found to have negative effect on Turkey's GDP while having no significant effect on public expenditure. Since the long-run relationship between two variables was negative in the Johansen equation, we concluded that neither Wagner's Law nor Keynes' Hypothesis is valid for Turkey.
Collections