Taylor kuralının gelişmekte olan ülkeler üzerindeki geçerliliğinin Dumitrescu- Hurlin panel nedensellik analizi ile test edilmesi

Abstract

Geçmişten günümüze kadar iktisat literatüründe yaşanan gelişmeler para politikalarının nasıl uygulanması gerektiğine yönelik tartışmaların gündemde kalmasına yardımcı olmuştur. Uygulanacak para politikalarının bir kurala bağlı olması gerektiğini benimseyen iktisatçılar, ihtiyari politikaların uygulanmasının zaman tutarsızlığına neden olacağından, etkin olmayacağını savunmuşlardır. Uygulanacak olan para politikası kurallarının nasıl olacağı hakkında farklı öneriler literatürde geniş bir şekilde ele alınmıştır. Taylor kuralı da bu kurallardan biridir. Taylor Kuralı, kısa vadeli faiz oranının, enflasyonun ve hasılanın hedeflenen seviyelerde devam etmesi için kullanılan bir para politikası kuralıdır.Bu tezin amacı E-7 ülkelerinin merkez bankası politika davranışlarının Taylor tipi bir para politikası tepki fonksiyonu kullanarak geçerli olup olmadığını incelemektir. Bu bağlamda bankaların politika tepki fonksiyonu 2008–2018 dönemine ait aylık veriler kullanılarak incelenmiştir.Bu amaçla, enflasyon ve merkez bankası faiz oranları ile ilgili değişkenler birinci farkları alınarak durağanlaştırılmıştır. Daha sonra ADF (Augmented Dickey Fuller), PP (Philips Perron), IPS (Im Peseran Shin) ve LLC (Levin Lin Chu) birim kök testleri uygulanmış ve Dumitrescu-Hurlin metodolojisi ile analiz edilmiştir.Enflasyonist bir döneme ait veriler kullanılarak yapılan analizler sonucunda, merkez bankası kısa dönem faiz oranlarının enflasyona sebep olarak fiyat istikrarını etkilediği, ancak enflasyon oranlarının kısa dönem faiz oranları üzerinde artış ya da azalışlara neden olmadığı görülmüştür. Bulgulara göre, E7 ülkelerinde enflasyon faiz oranlarının bir nedeni olmadığı halde, faizlerden enflasyon oranlarına doğru bir nedensellik ilişkisi karşımıza çıkmıştır. Bu sonuçlar, bu ülkelerde uygulanmakta olan para politikalarının Taylor kuralına uygun olarak gerçekleştirilmediğini işaret etmektedir.Anahtar Kelimeler: Taylor Kuralı,Dumitrescu-Hurlin Nedensellik Analizi, Faiz Oranı, Enflasyon

Developments in the economic literature from the past to the present have helped to keep the debate on how monetary policies should be implemented. Economists who adopt that the monetary policies to be implemented should be bound to a rule argued that the implementation of discretionary policies would not be effective as it would cause time inconsistency. Different suggestions about how the monetary policy rules to be applied are discussed widely in the literature. Taylor's rule is one of these rules. The Taylor Rule is a monetary policy rule that is used to maintain short-term interest rate, inflation and output at targeted levels.The aim of this thesis is to examine whether the central bank policy behaviours of E-7 countries are valid by using a Taylor type monetary policy response function. In this context, the policy response function of banks is analysed by using monthly data for 2008-2018 period.For this purpose, variables related to inflation and central bank interest rates were stabilized by taking the first differences. Then, unit root tests of ADF (Augmented Dickey Fuller), PP (Philips Perron), IPS (Im Peseran Shin) and LLC (Levin Lin Chu) were performed and analysed by using Dumitrescu-Hurlin methodology.As a result of the analyses conducted using inflationary data, it was observed that short-term interest rates of the central bank affect price stability by causing inflation, but inflation rates did not cause an increase or decrease in short-term interest rates. According to the findings, although inflation does not cause interest rates to change in E7 countries, a causality relationship has emerged from interest rates to inflation rates. These results indicate that the monetary policies implemented in these countries are not carried out in accordance with the Taylor rule.Keywords: Taylor Rule, Dumitrescu-Hurlin Causality Analysis, Interest Rate, Inflation