Malatya ve komşu illerde enterekok izolatları arasındaki glikopeptid direnci

Abstract

ÖZET Çoklu antibiyotik direnci göstermeleri ve nosokomiyal infeksiyonlardaki etkenler arasında sıklıkla saptanıyor olmaları sebebi ile enterokoklar günümüzde gittikçe artan bir öneme sahiptirler. Ülkemizde enterokoklar arasında glikopeptid direnç insidansı ve genotipik direncin ayrıntıları bilinmemektedir. Bu çalışmada, Malatya ve komşu iller Kayseri ve Elazığ'dan izole edilen enterokok suşları arasında glikopeptid direncinin fenotipik olarak ve polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) ile de genotipik olarak araştırılması amaçlanmıştır. Ocak 1998 ile Eylül 1999 tarihleri arasında, İnönü Üniversitesi Turgut özal Tıp Merkezi, Kayseri Gevher Nesibe Tıp Fakültesi ve Elazığ Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanelerinin mikrobiyoloji laboratuvarlarına gönderilen numunelerden ve kendi merkezimizde yatan hastalar ve poliklinik hastalarının gaita veya rektal sürüntü kültürlerinden izole edilen 235 enterokok susu çalışmaya alındı. Agar dilüsyon metodu ile vankomisin ve teikoplanin için MIC değerleri saptandı. Teikoplanine dirençli susa rastlanmadı. Vankomisine düşük düzey direnç gösteren (4 ng/ml < MIC < 12 ng/ml) 11 suşda tek aşamalı PZR metodu ile genotipik direnç analizi yapıldı. VanB direnç genleri saptanmaz iken, yedi suşda vanCı geni ve iki suşda ise vanC2.3 geni tespit edildi. İki suşda ise hiçbir genotipik direnç saptanamadı. Bu sonuçlar, Malatya ve komşu illerinde enterokoklar arasında vankomisin direnç insidansının hala düşük olduğunu göstermiştir. 44

GLYCOPEPTİDE RESİSTANCE OF ENTEROCOCCAL ISOLATES İN THE REGİON OF MALATYA, KAYSERİ AND ELAZI? Summary Enterococci are now receiving increased attention because of their resistance to multiple antimicrobial drugs, which probably explain a large part of their prominence in nosocomial infections. The incidence of glycopeptide resistance of enterococci and detailed information about genotyping resistance among enterococci have not been well recognised in our country yet. The aim of this study was to investigate the glycopeptide resistance of enterococci, which were isolated in the region of Malatya, Kayseri and Elazığ. We evaluated totally 235 enterococcal isolates from Turgut Ozal Medical Center, Gevher Nesibe Medical Faculty Hospital and Fırat University Medical Faculty Hospital in the period of time from January 1998 to September 1999. MIC values of vancomycin and teicoplanin for all isolates were determined by agar dilution method. All isolates were susceptible to teicoplanin. Only 11 enterococci were intermediate resistance to vancomycin (4 ng/ml < MIC < 12 ng/ml), while others were all susceptible. Also we screened vancomycin resistance genes by single step PCR method. While vanA and vanB genes were not found, vanCi genes in seven strains and vanC2 genes in two strains were recognised. We couldn't recognise any resistant genes in two isolates. This results suggest that incidence of vancomycin resistance in the region of Malatya is not high as in other countries. 45