Amerika Birleşik Devletleri`nin güvenlik yardımı programları: 11 eylül sonrasında yürütülen eğit-donat faaliyetlerinin insan hakları hukuku ve abd iç hukuku açısından incelenmesi

Abstract

Amerika Birleşik Devletleri (ABD), İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesini müteakiben, dünyanın çeşitli bölgelerindeki farklı devletlere ve devlet-dışı aktörlere sağladığı askeri eğitim ve donatım desteğini yaygın ve sistematik programlar dahilinde yürütmeye başlamıştır. Yardım programları, ABD devlet belgelerinde açıkça vurgulandığı ve literatürde de desteklendiği gibi, öncelikle bu ülkenin çıkarlarına hizmet etmek üzere planlanmakta ve icra edilmektedir Ancak, sözü edilen faaliyetler, ABD iç hukukunda insan hakları ihlali yapan devletlere ve devlet-dışı aktörlere güvenlik yardımı yapılmamasını şart koşan düzenlemeleri ihlal etmektedir.Bu araştırmanın temel amacı, ABD güvenlik yardımları neticesinde meydana gelmiş olabilecek ihlalleri tespit edebilmek için, Kolombiya, Endonezya, Irak ve Suriye'de yürütülen güvenlik yardımı programlarını, uluslararası insan hakları sözleşmeleri; ABD'nin Leahy Yasası olarak bilinen temel güvenlik yardımı yasası ve diğer ilgili düzenlemeleri çerçevesinde incelemektir. Çalışmanın iddiası, 11 Eylül sonrasında güvenlik yardımlarının hacmi arttıkça, ABD'den bu yardımları alan ülkelerde insan haklarının bozulduğudur.

Following the end of the Second World War, the United States of America (USA) began to provide military training and equipment support to different states and non-state actors in various regions of the world within the scope of widespread and systematic programs. Assistance programs are primarily planned and implemented to serve the interests of this country, as is clearly emphasized in US government documents and supported by the literature. These activities, however, also violate regulations in the US domestic law stipulating that security assistance should not be provided to states and non-state actors who have committed human rights violations. The main purpose of this research is to examine the security assistance programs carried out in Colombia, Indonesia, Iraq and Syria, in order to detect violations that may have occurred as a result of US security assistance, within the framework of basic security assistance law of the United States known as Leahy Law together with its other relevant regulations, and essential international human rights conventions. The claim of the study is that as the volume of security assistance increased after 9/11, human rights in the countries receiving US assistance had deteriorated.