Veno-okluziv tip krektil disfonksiyonlu hastalarda uyarılmış kavernöz aktivitenin değerlendirilmesi

Abstract

BÖLÜM 7 ÖZET Amaç: Veno-oklüziv tip ED'da otonomik inervasyonun değerlendirilmesi ve dejenere olmamış düz kas yapısının gösterilmesinde uyarılmış kavernöz aktivitenin öneminin gösterilmesi. Materyal ve metod: Kliniğimize başvuran 174 ED hastası ayrıntılı incelemeler sonucunda sınıflandırıldılar. Erektil fonksiyonları normal 21 sağlıklı gönüllü erkeğin ve veno-oklüziv tiple birlikte olan diğer nedenlerin otonomik sinir sistemi üzerine yapacağı olumsuz etkiyi ortadan kaldırmak amacıyla etyolojisinde sadece VOD'un olduğu otonomik disfonksiyonu olmayan 26 ED hastasının KK-EMG, PSDC ve UKA parametreleri otonomik inervasyonu değerlendirmek amacıyla normal değerlerle karşılaştırıldı. Bulgular. Her iki grubun yaşlan arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. Erektil disfonksiyon yapan nedenler içerisinde en önemli grubu VOD oluşturmaktaydı. Sağlıklı gönüllülerin tamamında KK-EMG aktivitesi alınırken çalışmaya alınan 26 VOD hastasının 211nde normal amplitüdde, üç hastada baskılanmış amplitüdde KK-EMG aktivitesi alınırken dört hastada aktivite alınamadı. Baskılanmış aktivite alınan üç hastanın hepsinde ve aktivite alınamayan dört hastanın ikisinde UKA alındı. Veno-oklüziv tip ED grubuyla normal grup arasında yapılan değerlendirmede; istatistiksel olarak UKA latans ortalamasında uzama, amplitüd ortalamasında azalma ve PSDC amplitüd ortalamasında azalma tespit edildi. Sonuç: Veno-oklüziv tip ED'un cerrahi tedavisinde çok önemli bir hasta seçim kriteri olan sağlam otonomik inervasyonu değerlendirmek amacıyla kullanılan KK-EMG'nin standardizasyonu yapılamamış olup özgüllüğü tartışılmaktadır. Uyarılmış kavernöz aktivite otonomik inervasyonun gösterilmesinde latans ve amplitüd ölçümlerinin yapılabilmesi nedeniyle standardize edilebilecek bir test olmaya adaydır. Korpus kavernozum elektromyografisinin alınamadığı veya baskılanmış olarak alındığı bazı hastalarda UKA alınabilmesi otonomik inervasyonu daha özgül olarak gösterdiğini düşündürmektedir. Gelecekte UKA'nin VOD tedavisindeki yerini daha kesin gösterecek tedavi seçenekleriyle birlikte değerlendirildiği çalışmalara ihtiyaç vardır. 58