Riketsli çocuklarda kemik döngü değişikliklerinin değerlendirilmesinde idrar deoksipiridinolin düzeylerinin rolü

Abstract

ÖZET RİKETSLİ ÇOCUKLARDA KEMİK DÖNGÜ DEĞİŞİKLİKLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİNDE İDRAR DEOKSİPİRİDİNOLİN DÜZEYLERİNİN ROLÜ Rikets, büyümekte olan kemiklerde osteoid dokunun mineralizasyonundaki yetersizlik olarak tanımlanır. Sağlık sorunlarını çözümlemiş ülkelerde alınan önlemlerle nadir görülen bir hastalık olmasına karşın, gelişmekte olan ülkelerde önemli bir sağlık sorunu olarak devam etmektedir. Riketsin tanısı; klinik, radyolojik ve bazı biyokimyasal bulgulara dayanılarak konulur, ancak tanıda kullanılan biyokimyasal bulguların çoğu yeterince duyarlı değildir. Bu nedenle, rikets gibi metabolik kemik hastalıklarının tanısı ve izleminde kullanılmak üzere alternatif biyokimyasal belirteçlerin geliştirilmesi amacıyla yapılan çalışmalar son dönemlerde yoğunlaşmıştır. Bu çalışmaların bir kısmı, kemiğin organik matriksinin ana öğesi olan tip I kollagen moleküllerinin lifleri arasında bulunan PYD ve DPD gibi kemik spesifik çapraz bağların idrarla atılım düzeyleri üzerinde odaklanmıştır. Bu çalışma ile kemik metabolizmasının önemli bir ürünü olan idrar DPD düzeylerinin tayininin, riketsin tanısı ve tedavisinin izlenmesinde rutin kullanıma kazandırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya yaşlan 3 ay ile 12 ay (ortalama 7,5+2,8) arasında değişen 52 çocuk (25 riketsli, 27 sağlıklı) alındı. Riketsli çocuklarla sağlıklı çocuklar arasında yaş, ağırlık ve boy bakımından farklılık yoktu. Bu çalışmada, tüm vakalarda serum kalsiyum (mg/dl), fosfor (mg/dl), ALP (İÜ/L), PTH (pg/ml) 48ve sabah ilk idrarlarında DPD/Kre (nmol/mmol) oranları yanında radyolojik bulgular değerlendirildi. Sabah ilk idrarda DPD/Kre oranı kemiluminisans enzim immunoassay yöntemiyle ölçüldü. Riketsli çocukların serum fosfor düzeyleri düşük tesbit edilmesine rağmen bu düşüklük istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (p>0,05). Riketsli çocukların serum kalsiyum düzeyleri sağlıklı çocuklardan anlamlı olarak düşük (p=0,0001); serum PTH, ALP ve idrar DPD düzeyleri anlamlı olarak yüksek tesbit edildi (sırasıyla p=0,001, p=0,0Q01 ve p=0,0001). Vit D tedavisi ile serum PTH, ALP ve idrar DPD düzeylerinde anlamlı azalma (sırasıyla p=0,002, p=0,0001 ve p=0,0001); serum kalsiyum düzeylerinde anlamlı artma (p=0,0001) meydana geldi. Serum fosfor düzeyinde anlamlı değişiklik gözlenmedi (p>0,05). Bizim sonuçlarımız, pratik, duyarlı ve noninvaziv bir biyokimyasal yöntem olan spot idrar DPD düzeylerinin tayininin riketsin tanısında ve tedavisinin izleminde yararlı olabileceğini göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Rikets, Çocuk, Deoksipiridinolin 49

SUMMARY BIOCHEMICAL CHANGES BY THE BONE TURNOVER İN DİAGNOS OF RİCKETS WİTH CHİLDREN AND THE ASSESMENT OF THE URINE DEOXYPYRİDİNOLİNE VALUES Rickets can be described as insufficient mineralization of osteoid tissue in a growing bone. Although it has been rarely seen in developed countries because of effective preventive strategies, remains as an important health problem in developing countries. The diagnosis is based on clinical and radiological findings as well as biochemical tests. Nevertheless, most of those biochemical tests to measure the bone metabolism are non-sensitive. In recent years, much attention has been focused on developing new markers for the diagnosis and management of metabolic bone diseases and a result of clinical trials, collagen bound cross-links (PYD and DPD) have been developed and studied. In this prospective comparative study, we aimed to assess urinary DPD excretion and thus, to evaluate these products as markers of increased bone turnover in rickets. The study population was consisted of 52 children (25 rachitic and 27 healthy) aged 3 to 12 months (mean ± SD, 7,5±2,8 months). Age, weight and height of rachitic group did not differ to control group. Serum Ca, P, ALP, PTH and urinary DPD/Cre were assessed and recorded in all children besides radiological findings. Deoxypyridinoline measurement method was chemiluminiscent enzyme immunoassay (CEI) 50Although serum phosphorus levels were slightly lower in rachitic children, it was not statistically significant (p >0,05). Serum calcium levels was statistically significant decreased in rachitic children (p=0,0001). Serum PTH, ALP and urinary DPD values were increased in rachitic children (p=0,001, p=0,0001, and p=0,0001 respectively). After treatment of rickets by Vit D, serum PTH, ALP and DPD values has been significant decreased (p=0,002, p=0,0001 and p=0.0001 respectively) and serum calcium levels was significant increased in rachitic children (p=0,0001). Serum P levels changes was not statistically significant (p >0.05). In conclusion, we suggest that urinary DPD assessment is a practical, sensitive and a non-invasive method, and might be helpful in diagnosis and follow up of rickets in children. Keywords: Rickets, Children, Deoxypyridinoline 51