İntrakraniyal yer kaplayan lezyonların ayırıcı tanısında dinamik kontrastlı MRG parametreleri

Abstract

ÖZET İNTRAKRANİYAL YER KAPLAYAN LEZYONLARIN AYIRICI TANISINDA DİNAMİK KONTRASTLI MRG PARAMETRELERİ Bu çalışmada, dinamik kontrastlı MRG (DK-MRG)'nin intrakraniyal yer kaplayan lezyonların ayırıcı tanısındaki yeri, standart protokollerin ötesindeki veri kazanım ve analiz yöntemleri kullanılarak araştırıldı. Çalışmada 16-78 yaşında (Ort: 45.7 yıl, SS: 17.8 yıl) 12'si kadın ve 20'si erkek toplam 32 olgu kullanıldı. Olgular, 1.5 T MRG'de (Gyroscan Intera Master, Philips, Best, Hollanda) 5 ml/sn hızla enjekte edilen 0.2 mmol/kg gadolinyum- DTPA (Magnevist, Schering, Almanya) öncesi ve sonrasında incelendi, incelemede her biri yaklaşık 20 sn süren 16 ardışık seriden oluşan ve her seride 5 mm kalınlığında 18 kesit bulunan hızlı alan eko (fast field echo) görüntüler kullanıldı. Bu görüntülerde saptanan lezyonlardan elde edilen zaman intensite eğrileri (ZSE) nominal (ZSE tipi), temel parametrik (KmakS: Tepe nispi r kontrastlanma, ZmakS: Tepe kontrastlanma için gereken süre, EmakS: Kontrastlanma hızı) ve ANOVA temelli eğri modelleme teknikleriyle ayırıcı tanıya katkıları yönünden analiz edildi. Lezyonlar (N=45) klinikopatolojik olarak malign (n=21), benign (n=10) ve enflamatuvar (n=14) olarak sınıflandırıldı. Her üç grubun ortalama ZSE'leri tip B olarak değerlendirildi. Tanı grupları arasında ZSE tipleri yönünden anlamlı farklılık saptanmadı. Ortalama Kmaks, Zmaks ve Emaks değerleri malign lezyonlarda 70sırasıyla %87.8, 202.9 sn ve 2.49; benign lezyonlarda %119.9, 172 sn ve 4.28; ve enflamatuvar lezyonlarda %48.7, 222.9 sn ve 1.29 olarak bulundu. Tanı grupları arasında Zmaks yönünden anlamsız, Emaks yönünden sadece benign ve enflamatuvar grup arasında anlamlı (p<0.002), Kmaks yönünden benign ve enflamatuvar gruplar arasında yüksek (p<0.001), malign ve enflamatuvar gruplar arasında ise düşük anlamlı (p<0.027) farklılık saptandı. Ayırıcı analizde en yüksek ayırma gücüne 60. sn'de erişildi (p<0.0001). Ayırıcı analizde, temel parametrik verilerle %51, eğrilerin modellenmesi ile %71 oranında tanısal doğruluğa erişildi. Bu çalışma ile, intrakraniyal lezyonların ayırıcı tanısının DK-MRG verilerinin nominal ve temel parametrik analizleri ile yapılamayacağı doğrulandı. Bununla birlikte, uzun süreli ve sık örnekleme ile elde edilen ZSE'ler uygun modeller ile analiz edildiğinde, DK-MRG yönteminin tanısal doğruluk oranı iyileşti. Malign süreçlerin tipik bir ZSE'ye sahip olması, geliştirilen yöntemin bu lezyonların tedavi izlemlerinde kullanılabileceğini düşündürdü. 71