Farklı tedavi protokolleri uygulanan ve nefropatisi olmayan tip-2 diyabetik hastalarda aneminin seyri

Abstract

Amaç:Yoğun insülin tedavisi uygulanan diyabetik hastalarda mikrovasküler komplikasyonların sıklığının ve şiddetinin azaldığı bilinmektedir. Ancak bu tedavi yaklaşımının; diyabetik olgularda çok sık görülen ve farklı nedenlerle gelişen anemi tipleri üzerine olan etkisi bilinmemektedir. Bu çalışmada farklı tedavi yaklaşımları ile izlenen ve nefropatisi olmayan tip 2 diyabetik hastalarda görülen ve aneminin seyri retrospektif olarak incelenmiştir.Gereç ve yöntem:İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Turgut Özal Tıp Merkezi Diyabet polikliniğine başvuran hastalardan ek kronik hastalığı olmayan, hematolojik hastalığı olmayan, glomerüler filtrasyon hızı (GFR) % 50'nin üzerinde olan, yakın dönemde kan transfüzyonu yapılmamış; oral antidiyabetik tedavi alan 50, yoğun insülin tedavisi alan 50 ve konvansiyonel insülin tedavisi alan 50 hasta çalışmaya alındı. Her iki vizitedeki HbA1c, GFR, Hb, Hct, MCV, MCH, serum demiri, demir bağlama kapasitesi ve ferritin düzeyleri istatistiksel olarak değerlendirildi.Sonuçlar:Her üç grupta da hastaların aldıkları antidiyabetik rejimlerle HbA1c düzeyinde anlamlı düşme görülmesine rağmen, glomerüler filtrasyon hızında da düşme oldu. Her üç antidiyabetik tedavi grubunda da kronik hastalık anemisi (KHA), demir eksikliği anemisi (DEA) ve megaloblastik anemi olan ve herhangi bir antianemik tedavi almayan hastalarda aneminin tedaviler arası fark olmaksızın derinleştiği gözlendi. Her üç antidiyabetik tedavi grubunda yer alan ve ilk vizitte DEA tesbit edilerek oral demir tedavisi başlanan hastalarda laboratuvar değerlerinde düzelme görüldü.Tartışma:Mikrovasküler komplikasyonlar üzerine olumlu etkileri genel kabul gören yoğun insülin tedavisinin konvansiyonel tedaviye ve oral hipoglisemik ajanlara göre KHA'nin seyrinde ve DEA'nin seyir ve tedaviye cevabında anlamlı bir üstünlüğü olmadığı görülmüştür. Ancak kliniğimizde yoğun insülin tedavisi protokolünün daha kontrolsüz ve glisemik değeri yüksek olan hastalara uygulandığı göz önüne alınarak daha ileri çalışmalarla bu sonuçların desteklenmesi gerekmektedir.

Aims:Microvascular complications of diabetes are known to be decreased with intensive insulin treatment. However the effect of this treatment on anemia, which is almost a sine quo none sign in the course of diabetes, has not been clarified yet. Here in this study the patients with type 2 diabetes and without nephropathy were evaluated for the progress of anemia under different treatment modalities.Material and method:One hundred fifty patients with type 2 diabetes who attended to the outpatient diabetes clinics of Inonu University School of Medicine were evaluated retrospectively. The existence of any chronic disease and history of blood transfusion within last months; and the rate of glomerular filtration rate (GFR) less than 50 % were the exclusion criteria. Fifty patients with conventional insulin treatment (mixed insulin two times daily); 50 patients with intensive insulin regime (three premeal short acting/regular insulin with bedtime NPH daily) and 50 patients receiving hypoglycemic agents were evaluated for the existence of anemia and its course. Hematological and metabolic parameters were evaluated within 6-9 months in subsequent two visits.Results:Despite HbA1c levels were found to be significantly decreased with all treatment modalities, GFR was also found to be decreased in the second visit. Within all the three antidiabetic treatment modalities there was no statistical difference for the progression of anemia if followed without any anti-anemic treatment. The response to oral iron treatment in iron deficient group was comparable and successful within all diabetic groups.Conclusion:Intensive insulin treatment was not differently effective on the course of either the anemia of chronic disease (ACD) or course/ treatment responsiveness of iron deficiency. But on the scope of our clinical practice that intensive protocol has been used generally in bad controlled/complicated diabetics; these suggestion has to be improved with further studies.