Akut inme hastalarında omuz subluksasyonunun önlenmesinde kinesio-taping etkinliğinin elektrik stimülasyonu ile karşılaştırılması
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Amaç: Akut inme hastalarında, Kinesio Taping® uygulamasının glenohumeral subluksasyonu engellemedeki etkisini elektrik stimülasyon uygulamasıyla karşılaştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Akut inmeye bağlı hemipleji gelişmiş olan 44 hasta rastgele yöntemle bantlama (n=22) ve stimülasyon (n=22) gruplarına ayrıldı. Gruplara 3 haftalık tedavi sürecinde Bobath erken dönem egzersizleriyle birlikte bantlama grubunda omuza 3 günde bir Kinesio bantlama, stimülasyon grubunda ise M. Supraspinatus ve M. Deltoideus'un arka parçasına NMES uygulandı. Hastaların tedavi öncesi ve sonrası her iki omuz karşılaştırmalı grafileri oturur pozisyonda çekildi. Omuz subluksasyonu, vertikal mesafe ölçümü ve total asimetrinin hesaplandığı yöntemlerle değerlendirildi. Ağrı değerlendirmesi VAS ile, kas tonusu değerlendirmesi MAS ile, GYA değerlendirmesi Bİ ile ve üst ekstremite motor değerlendirmesi ise Brunnstrom evrelemesiyle yapıldı. Bulgular: Tedavi öncesi gruplar arası demografik, radyolojik ve klinik değerlendirme parametrelerinde anlamlı fark yoktu (p>0,05). Tedavi sonrası gruplar arası radyolojik değerlendirmede stimülasyon grubunun total asimetri değerlerinde bantlama grubuna göre anlamlı azalma tespit edilirken (p<0,05) vertikal mesafe ölçümlerinde fark bulunmadı (p>0,05). Grup içi değerlendirmede ise stimülasyon grubunda anlamlı fark bulunurken (p<0,05) bantlama grubunda anlamlı fark bulunmadı (p>0,05). GYA değerlendirmesinde stimülasyon grubunda Bİ'de bantlama grubuna göre anlamlı iyileşme tespit edildi (p<0,05). VAS'ta tedavi öncesine göre grup içi ve gruplar arası değerlendirmede anlamlı fark bulunmadı (p>0,05). MAS'ta ise grup içi değerlendirmede tedavi öncesine göre bantlama grubunda anlamlı artış olurken (p<0,05), stimülasyon grubunda anlamlı fark oluşmadı. Gruplar arası değerlendirmede de tedavi sonrası anlamlı fark bulunamadı (p>0,05).Sonuç: Akut inme hastalarında GHS'nin önlenmesi amacıyla tedavide Bobath yaklaşımı ve omuz koruma stratejilerine ek olarak NMES'in yer almasının GHS'yi önlemede etkili bir yöntem olduğu kanısına varıldı. Kinesio bant uygulamasının ise tek başına GHS'yi engellemede yeterli olmadığı ancak uygulanan diğer tedavi yöntemlerine yardımcı olarak kullanılabileceği kanısına varıldı. İntroduction: The aim of this study was to compare the efficiency of Kinesio taping and electrical stimulation in the treatment of shoulder subluxation in acute stroke patients.Material and Method: A total of 44 hemiplegic patients due to acute stroke were included in the study. Patients were randomized into two groups, taping (n=22) and stimulation (n=22) group. Treatment in both of the groups was based on the Bobath approach and Kinesio taping was applied in taping group and NMES to the Mm. Supraspinatus and Mm. Deltoideus was applied in the stimulation group in 3-week treatment period. At the beginning and the end of the treatment, shoulder subluxation was evaluated with anteroposterior radiographs of the subjects normal and affected shoulders in the sitting position. The degree of subluxation was determined by methods measuring vertical distance (measuring the shortest perpendicular distance (in milimeters) between tangents drawn through the inferior border of the acromion and the most superior aspect of the head of the humerus of the affected arm) and total asymmetry on the radiograph. Patients were assessed by Visual Analog Scale (VAS) for pain, The Modified Ashworth Scale (MAS) for muscle tonus, Barthel Index for activity of daily living scale and Brunnstrom scale for motor evaluation of the upper extremity.Results: There was no statistically significant difference in demographic data, radiological findings and clinical evaluation parameters between two groups before treatment (p>0,05). While there was a statistically significant decrement in total asymmetry values of the stimulation group compared to taping group (p<0,05) there was no difference in vertical distance measurements in the radiological evaluation at the end of the treatment. While there was a significant difference in stimulation group (p<0,05) there was no significant difference in taping group (p>0,05) in intragroup evaluation. In activity of daily living scale evaluation significant healing was detected in stimulation group compared to kinesiotape group (p<0.05). There was no significant difference in VAS in intragroup and intergroup evaluations (p>0,05). While there was a significant increment in MAS compared to pre-treatment period in taping group in intragroup evaluation (p<0,05), there was no significant difference in stimulation group. There was no significant difference after treatment in intergroup evaluation (p>0,05).Conclusion: It's been concluded that NMES in addition to Bobath concept and shoulder protection strategies could be a very effective method for prevention of shoulder subluxation in patients with acute stroke. Kinesiotape was not enough alone for prevention of shoulder subluxation but it could be used in combination with other treatment methods.
Collections