Yönlendirici olmayan oyun terapisinin dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu belirtili çocukların duygu ve davranışları üzerindeki etkisinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı Virginia Axline tarafından kuramsal temelleri oluşturulan `Yönlendirici Olmayan Oyun Terapisi` uygulamasının dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu belirtileri gösteren çocukların duyguları ve davranışları üzerindeki etkisinin incelenmesidir. Çalışma deney – kontrol gruplu, ön-test, son-test ve izleme ölçümlerinin yapıldığı tam bir deneysel çalışmadır. Araştırma kapsamında İstanbul'da bulunan ve ilkokula devam eden öğrencilerden dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu belirtileri gösteren çocuklar arasından seçilen beşer öğrenciden deney ve kontrol grubu oluşturulmuştur. Deney gruplarına yönlendirici olmayan oyun terapisi uygulanmıştır. Araştırmanın verileri Conners Öğretmen Değerlendirme Ölçeği – Yenilenmiş Uzun Form (CÖD ÖY: U) ve Conners Ebeveyn Değerlendirme Ölçeği – Yenilenmiş Uzun Form (CED ÖY: U) kullanılarak toplanmıştır. Deney ve kontrol gruplarının ön test ve son test ortalamalarını karşılaştırmak için Mann Whitney U-testi, deney ve kontrol gruplarında ön test, son test ve izleme testi ortalamalarını karşılaştırmak için Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılmıştır. Analizlere ilişkin istatistiksel hesaplamalar SPSS paket programı ile yapılmıştır. Araştırmada, bulguların istatistiksel analizleri. 05 anlamlılık düzeyi esas alınarak gerçekleştirilmiştir. Yapılan analizler sonucunda deney grubundaki öğrencilerin Conners Ölçeği ile belirlenen dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu ile ilişkili duygu ve davranışlarında olumlu yönde gelişme olduğu, kontrol grubu öğrencilerinde ise herhangi bir değişim olmadığı görülmüştür. Anahtar Kelimeler: oyun terapisi, yönlendirici olmayan oyun terapisi, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu, DEHB

The purpose of this study is to investigate the impact of non-directive play therapy interventions which was theorized by Virginia Axline on behaviors and emotions of children who exhibit symptoms of attention deficit and hyperactivity disorder. The study is an experimental model with experimental and control groups and pretest, posttest and follow up test design. The study involves an experimental group with five students and a control group with five students who exhibit symptoms of attention deficit and hyperactivity disorder from primary schools in Istanbul European Side. Non-directive play therapy intervention was given to the experimental group. The research data was collected by Conner's Teachers Rating Scale - Revissed / Long and Conner's Parent Rating Scale Revised / Long. Mann Whitney U-test was employed for comparison of the results of the pre-test and post-test of the control and experimental groups and Wilcoxon signed-rank test for comparison of pre-test results, post-test results and follow up test results. Statistical analyses were performed using SPSS with a significance level of .05.Findings have shown that students in the experimental group showed improvement in behaviors and emotions which are determined by Conners Rating Scales in comparison students in the control group did not show any improvements.Key Words: play therapy, non-directive play therapy, attention deficit and hyperactivity disorder, ADHD