Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden çocuklara örüntü becerilerini kazandırmada oyun yönteminin etkisi

Abstract

Okul öncesi dönem bir zihinsel işlem olan örüntü becerilerinin temellerinin atıldığı bir dönemdir. Örüntü, cebirsel düşünmenin ana taşı olduğundan ve sıralama, sınıflama, karşılaştırma gibi matematiksel kavramları geliştirdiğinden okul öncesi eğitim programında önemli bir yere sahiptir. Bu araştırmanın amacı, okul öncesi eğitim kurumuna devam eden çocuklara örüntü becerilerini kazandırmada oyun yönteminin etkisinin olup olmadığını ortaya koymaktır. Araştırmanın evrenini, 2014-2015 eğitim-öğretim yılının ikinci yarıyılında İstanbul il merkezindeki MEB'e bağlı ilkokulların anasınıfına devam eden, daha önce oyun temelli örüntü becerileri eğitimi almayan, normal gelişim gösteren beş ve altı yaş çocukları oluşturmuştur. Araştırmanın örnekleminde 21 deney, 23 kontrol grubu olmak üzere 44 çocuk yer almıştır. Deneysel desenli olan bu araştırmada, çocuklar ve aileleri hakkında bilgi almak için `Kişisel Bilgi Formu`, çocukların örüntü becerilerini değerlendirmek için Kesicioğlu (2013) tarafından geliştirilen `Örüntü Becerisi Testi` kullanılmıştır. Örüntü Becerisi Testi çocuklara ön test ve son test olmak üzere iki farklı zamanda uygulanmıştır. Deney grubundaki çocuklara araştırmacı tarafından hazırlanan `Oyun Temelli Örüntü Becerileri Programı` yedi hafta altı gün süreyle haftada üç kez uygulanmıştır. Kontrol grubundaki çocuklar ise mevcut eğitimlerine devam etmişlerdir. Araştırmada elde edilen veriler SPSS 23 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Verilerin analizinde, Shapiro-Wilk testi, Mann-Whitney U testi ve Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda oyun temelli örüntü becerileri programı sonrasında deney grubundaki çocukların, İkinci Boyut: Bir Örüntüde Eksik Bırakılan Nesneyi Tamamlama ve Üçüncü Boyut: Nesnelerle Özgün Bir Örüntü Oluşturma becerilerinde, kontrol grubundaki çocuklara göre anlamlı bir farklılık olduğu görülmüştür (p<0,05). Deney ve kontrol grubundaki çocukların Birinci Boyut: Modele Bakarak Nesnelerle Örüntü Oluşturma becerisinde farkın anlamlı olmadığı belirlenmiştir (p>0,05). Bu bulgulara dayalı olarak verilen oyun temelli örüntü becerileri programının örüntü becerilerinin gelişmesi yönünde olumlu etki yarattığı belirlenmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, oyun temelli programların esas alınması ilkesiyle oyunlaştırılmış örüntü çalışmalarına yer verilmesi gerektiği vurgulanmış, gerekli öneriler sunulmuştur.

The preschool period is a period in which the bases of pattern skills, a mental process, are laid. Since the pattern is the mainstay of algebraic thinking and it develops mathematical concepts such as sorting, classification and comparison, it has an important place in the pre-school education program. The aim of this research is to determine whether the effect of the play method has any effect on gaining pattern skills to the children who attend the pre-school education institution. The universe of the research is composed of five and six year old children who are attending the kindergarten of the elementary schools under MEB (Ministry of National Education) in the provincial center of Istanbul in the second semester of 2014-2015 academic year and who do not receive any game based pattern skills training and showing normal development. In the sample of the study, 44 children were included, 21 experiment groups and 23 control groups. In this experimental design research, `Personal Information Form` was used to get information about children and their families, and `Pattern Competency Test` developed by Kesicioğlu (2013) was used to evaluate the pattern skills of children. The Pattern Skill Test was administered to children at two different times, pre-test and post-test. For the children in the experimental group, the `Game Based Pattern Skills Program` prepared by the researcher was applied three times a week for seven weeks and six days. Though the children in the control group continued their current training. The data obtained in the study were analyzed using the SPSS 23 program. In the analysis of the data, Shapiro-Wilk test, Mann-Whitney U test and Wilcoxon Marked Rank test were used. As a result of the research, it was found that the game-based pattern skills differed significantly from the control group children in the experimental group, Second Dimension: Completion of Missing Object in a Pattern and Third Dimension: Original Pattern Making on Objects skills compared to the children in the control group (p <0,05). It was determined that the children in the experimental and control groups had no significant difference in First Dimension: Ability to Generate A Pattern by Looking at Model Object (p> 0,05). Based on these findings, it was determined that the given game-based pattern skills program had a positive effect on the development of pattern skills. According to the results obtained from the research, it is emphasized that the play based pattern studies should be included with the principle of taking the game based programs and the necessary suggestions are presented.