Nörokardiyojenik senkoplu hastalarda atriyal elektromekanik ileti gecikmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Amaç: Bu çalışma ile Head-up tilt table testi (HUTT) ile nörokardiyojenik senkop (NKS) tanısı konulan hastalarda atriyal elektromekanik ileti gecikmenin ölçülerek atriyal elektromekanik iletide gecikmenin olup olmadığı ve bu yönteminin doğruluğunu test ederek bu ölçümün NKS hastalarda kullanılabilecek bir yöntem olup olmadığını göstermeyi amaçladık.Giriş: Senkop kraniyal sisteme olan kan akımının geçici süreyle azalması sonucu ani tonus kaybı ile birlikte geçici ve kendiliğinden düzelen bilinç kaybı olarak tanımlanabilir. Yapısal kalp hastalığının neden olmadığı bilinç ve postür kaybı ile sonuçlanan nöral refleksleri başlatan çeşitli klinik durumlara bağlı oluşan senkop nörokardiyojenik senkop olarak tanımlanır. Head-up tilt table testi (HUTT) ile nörokardiyojenik senkopun tanısı klinikte kabul edilen en önemli tanısal yöntemdir. Bu hastalarda interatriyal ileti gecikmesinin senkopun nedenlerinden biri olabileceğini öngörerek interatriyal ve intratriyal elektromekanik iletide gecikmenin varlığı noninvaziv olarak doku Doppler yöntemi ile ölçüldü.Metot: Çalışmaya HUTT testinde vazovagal senkop gelişen (HUTT+) 29 hasta (24 kadın/5 erkek, ortalama yaş:30.6±15.9 yıl) ve HUTT testi normal olan(HUTT -) 23 kontrol grubu birey (6 kadın/17 erkek, ortalama yaş:34.7±16.3 yıl) alındı. Tüm hastalara konvansiyonel ve doku Doppler ekokardiografi uygulandı. Atriyal elektromekanik ileti gecikmesi (PA), EKG'de P dalgasının başlangıcından doku Doppler ile ölçülen A dalgasının başlangıcına kadar geçen süre olarak tanımlandı.Bulgular: Gruplar atriyal elektromekanik ileti gecikmesi yönünden karşılaştırıldığında interatriyal elektromekanik iletide gecikme (PA-RA)-(PA-LA) açısından gruplar arasında istatiksel olarak fark saptanmaz iken(p>0.05),intraatriyal elektromekanik iletide gecikme(p<0.01) ve sol atriyum elektromekanik iletide gecikme (Septum-PA)-(PA-LA) yönünden gruplar arasında istatiksel olarak anlamlı fark saptandı(p<0,0001). Sol atriyal elektromekanik ileti gecikmesi (Septum-PA)-(PA-LA) ile intraatriyal elektomekanik ileti gecikmesi (Septum-PA)-(PA-RA) (r=-0,486, p=0.001) arasında negatif bir ilişki var iken, interatriyal elektromekanik ileti gecikmesi (PA-RA)-(PA-LA) ile pozitif bir korelasyon varlığını gösterdik(r=0.507, p=0.001).Sonuç: Bu çalışma ile nörokardiyojenik senkoplu hastalarda atriyal elektromekanik iletide gecikmenin varlığını gösterdik. Bu çalışma ile intraatriyal elektromekanik iletide gecikme ve intrasol atriyal elektromekanik iletim gecikmesinin girişimsel olmayan bir yöntem olan doku Doppler ekokardiyografik incelemeyle, kabul edilebilir bir hata payı ile saptanabileceğini göstermektedir. Bu veriler ekokardiyografik doku Doppler yönteminin nörokardiyojenik senkobun değerlendirmede kullanılabilecek uygun bir yöntem olduğunu düşündürmektedir.Anahtar Kelimeler: Atriyal elektromekanik iletim gecikmesi; Doku Doppler; Nörokardiyojenik senkop Aim: In the present study, we aimed to investigate the presence of atrial electromechanical conduction delay in patients with neurocardiogenic syncope (NCS) which was diagnosed with Head-up tilt table test (HUTT) and the accurateness of the test in order to use as a method in patients with NCS.Introduction: Syncope is defined as sudden and reversible loss in tonus and consciousness due to reversible decrease in blood flow to the brain. In the absence of any structural heart disease, syncope resulting from neural reflexes in various conditions is called as NCS. HUTT is the most important test in the diagnosis of NCS. Assuming the interatrial delay as a potential cause of syncope, we assesed interatrial and intraatrial electromechanical conduction delays with non-invasive tissue Doppler method.Methods: 29 patients (24 female/5 male, mean age:30,6±15,9) who experienced vasovagal syncope in HUTT (HUTT+) and 23 healthy control (6 female/17 male, mean age:34.7±16.3 ) (HUTT -) were included into the study. All subjects were investigated with conventional and tissue Doppler echocardiography. Atrial electromechanical conduction delay (PA) was defined as the interval from the beginning of P vawe in the ECG to the beginning of A vawe measured in tissue Doppler.Results: When comparing the groups in terms of atrial electromechanical conduction delay, there was no sig nificant difference in interatrial electromechanical conduction delay (PA-RA)-(PA-LA) (p>0.05) however, there was significant difference in intraatrial electromechanical conduction delay (p<0.01 and left atrial electromechanical conduction delay (Septum-PA)-(PA-LA) (p<0.0001). There was negative correlation between left atrial electromechanical conduction delay(Septum-PA)-(PA-LA) and intraatrial electromechanical conduction delay (Septum-PA)-(PA-RA) (r=-0,468, p=0.001) but there was positive correlation between interatrial electromechanical conduction delay (PA-RA)-(PA-LA) (r=0.507, p=0.001).Conclution: In the present study, we demonstrated that there is a delay in atrial electromechanical conduction delay in patients with NCS. Results of our study show that intraatrial electromechanical conduction delay and intraleft atrial electromechanical conduction delay can me detected with tissue Doppler method which is a non-invasive examination with an acceptable rate of error. These data imply that tissue Doppler examination is an appropriate method to evaluate NCS.Key Words: Atrial electromechanical conduction delay; Tissue Doppler; Neurocardiogenic syncope.
Collections