Akran etkileşimine dayalı yazma etkinliklerinin 7. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri üzerindeki etkisi

Abstract

Bu araştırma, akran etkileşimine dayalı yazma etkinliklerinin 7. Sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada, ön test son test deney-kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırma, 2014-2015 öğretim yılının ikinci döneminde Gaziantep ili Şahinbey ilçesinde bulunan Hürriyet Ortaokulunun 7-D ve 7-A sınıflarına devam eden 60 öğrenciyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın deney grubunu 7-D sınıfından 15 kız, 15 erkek olmak üzere toplam 30 öğrenci; kontrol gurubunu ise 7-A sınıfından 15 kız, 15 erkek olmak üzere toplam 30 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmanın uygulama bölümünde deney grubuna altı hafta boyunca, haftada ikişer saat olmak üzere, akran etkileşimine dayalı yazma etkinlikleri; kontrol grubuna ise Türkçe dersi kazanımları kapsamında 7. sınıf çalışma kitabındaki yazma etkinlikleri yaptırılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak yazılı anlatım kağıtları kullanılmış, bu kağıtlar kompozisyon değerlendirme ölçeğine göre değerlendirilmiştir. Araştırma verilerinin çözümlenmesinde SPSS 16.0 paket programı kullanılmış ve elde edilen veriler üzerinde t-testi yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulardan biri; akran etkileşimine dayalı yazma etkinliklerinin, öğrencilerin yazılı anlatım becerilerini geliştirmede etkili ve verimli bir sınıf etkinliği olduğu yönündedir. Araştırmadan elde edilen bulgulardan bir diğeri ise; bireyselliğin ön planda olduğu geleneksel yazma etkinliklerinin, öğrencilerin yazılı anlatım becerilerini geliştirmede olumlu bir katkısının olmadığıdır.

This research is carried out to determine the effect of peer evaluation-based writing activities on 7th grade students' written expression skills. Semi experimental design with pretest-posttest, experimental and control groups is utilized in the research. It is conducted in the second term of 2014-2015 academic year with 60 students studying in classes of 7/D and 7/E in Hürriyet Secondary School in Şahinbey, Gaziantep. The experimental group of the research is consisted of 30 students, 15 girls and 15 boys from 7/D, whereas; the control group is consisted of 30 students, 15 girls and 15 boys from 7/A. In the procedure of treatment, writing activities based on peer interaction on the experimental group were carried out two hours a week during six weeks. In this process, the writing activities in 7th grade workbook within the scope of acquisitions of Turkish subjects had the control group done. In the research, written expression papers were used as a tool to collect data, and these papers were evaluated according to composition evaluation scale. For the analyzing part of the survey results, SPSS 16.0 software was used and t-test analysis was applied on the data. One of the data obtained from the research is that writing activities based on peer education is an effective and adequate way of classroom activity. Another finding is traditional writing activities based on individuality has no positive contribution on student's writing skills.