Bir siyasal iletişim aracı olarak sosyal medya: Milletvekili ve seçmen örneğinde bir alan araştırması

Abstract

Son zamanların en popüler iletişim mecrası olan sosyal medyanın siyasal iletişimle olan ilişkisini ve TBMM Milletvekilleri ve seçmenler tarafından siyasal iletişim amaçlı kullanılma düzeylerini ortaya koymak amacıyla gerçekleştirilen bu çalışma dört bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde siyasal iletişim kavramsal çerçevesi, diğer disiplinlerle ilişkisi, aktörleri ve yöntemleri itibariyle açıklanmaktadır. İkinci bölümde ise sosyal medya kavramsal çerçevesi, özellikleri ve araçları itibariyle ifade edilmektedir. Çalışmanın üçüncü bölümünde sosyal medya ve siyasal iletişim ilişkisi hem teorik hem de siyasi partilerin ve liderlerin sosyal medya hesaplarının analiz edilmesi yoluyla uygulamalı olarak ortaya konulmaktadır. Çalışmanın dördüncü bölümü siyasal iletişimin iki önemli unsuru olan milletvekilleri ve seçmenlerin sosyal medyayı siyasal iletişim amaçlı kullanım düzeylerini anket yöntemiyle ortaya koymaktadır.Çalışma sonucunda elde edilen bulgular milletvekillerinin sosyal medyayı sık kullanarak siyasi paylaşım yaptıklarını, sosyal medyanın siyasal iletişim için önemli olduğunu düşündüklerini ve en sık kullandıkları sosyal medya aracının Twitter olduğunu göstermektedir. Çalışmanın bulguları, seçmenlerin siyasal gündemi takip için sosyal medyayı kullandığını, siyasal içeriklerle etkileşim kurduğunu, siyasi tercihlerinin sosyal medyadaki içeriklerden etkilendiğini, sosyal medyada bozulmuş, yanlış bilginin dolaştığını düşündüklerini ve en sık kullandıkları sosyal medya aracının Facebook olduğunu göstermektedir. Milletvekilleri seçmenlere göre sosyal medyada daha fazla vakit geçirmektedir. Çalışma, sosyal medyanın siyasal iletişimle olan ilişkisini Türkiye ölçeğinde bir araştırmanın desteğiyle ortaya koyması bakımından önem arzetmektedir.

The study consists of four parts and aims to analyze the connection between social media, one of the most popular fields of communication of recent times, and political communication and the scale of social media use by parliamentarians and voters in Turkey. The first part gives an account of the conceptual framework of political communication, its relations with other disciplines, its actors and methodology. The second part deals with the conceptual framework, characteristics and tools of social media. The third part of the study consists of both theoretical accounts and practical field research on the connection between social media and political communication by analyzing social media accounts of political parties and their leaders. The fourth part of the study reveals the rate of social media use for political communication by parliamentarians and voters, the two important facts of political communication, by means of a survey.The findings of study indicate that parliamentarians have a frequent use of social media to make political postings, they also think that social media is of crucial significance for political communication and that they most frequently use Twitter. The findings also show that voters use social media to follow-up the political agenda, interact with others through political content, that their political preferences are influenced by the content in social media and they think that Facebook is the most spoilt social media tool including wrong information and also the one they used most. Parliamentarians spend more time in social media when compared to the voters. The study is of high importance as it reveals the relationship between social media and political communication by means of a study conducted on the scale of Turkey.