Nıccolò Machıavellı`de din-siyaset ilişkisi

Abstract

Din-siyaset arasındaki ilişki, siyaset felsefesine yönelik araştırmalarda genellikle merkezî bir konumda bulunmaktadır. Çünkü din ve devletin varlığı, toplumlar açısından vazgeçilmez bir mevkide durmaktadır. İnsanlık tarihi boyunca dinsiz bir topluluğun varlığından söz etmenin imkânsızlığı kadar, devletsiz bir toplumun var olduğu da görülmemiştir. Bu bağlamda, geç dönem Ortaçağ ve Rönesans süreçlerindeki Batı Avrupa'da meydana gelen siyasî mücadelelerin, din-siyaset ilişkisi açısından bir laboratuvar niteliği taşıdığı düşünülmektedir. Rönesans'ın beşiği olarak kabul edilen İtalya'da siyasî istikrarsızlıkların, toplumsal ve ahlakî yozlaşmanın içerisinde yaşayan, politik deneyimleriyle ve geliştirdiği siyaset teorisiyle modern siyaset anlayışının tohumlarını atan Machiavelli, Ortaçağ boyunca inşa edilen Katolik din anlayışına karşı realist bir tavırla din-siyaset arasındaki ilişkiyi bütünüyle tersyüz etmiştir. Kilisenin öne sürdüğü bütün ahlakî prensiplere karşı amoralist bir yaklaşım sergileyen Machiavelli, teorisinin merkezine aldığı virtu ve fortuna gibi kavramlarla siyaseti bağımsızlaştırmış; dini, siyasî iktidarın aygıtı kılarak siyasetin meşruiyetini kendisinde bulmasını sağlamıştır. Ülkesinin içinde bulunduğu ahlakî yıkımdan ve parçalı siyasî yapıdan ancak Antik unsurlarla ve güncel Rönesans değerleriyle sentezlenmiş bir inancın kazandıracağı virtu sayesinde kurtulabileceğini öngörmüştür. Bu bağlamda, dinî eğitim ile özgürlük arasında da ilişki kuran düşünürün görüşleri din-siyaset ilişkisi açısından incelenmeye değer görülmüştür. Anahtar Kelimeler: Siyaset, Din, Virtu, Fortuna, Devlet, Kilise, Modern Siyaset.

The relationship between religion and politics is often central to research in political philosophy. Because of the existence of religion in every society and state as an institution stands in an indispensable position for almost all societies, throughout the history of mankind, these two have been in close interaction. In this context, it is thought that the political struggles that took place in Western Europe during the late Middle Ages and Renaissance periods were a laboratory for the relationship between religion and politics. Machiavelli, living in a period of political instability, social and moral degeneration, which was accepted as the cradle of the Renaissance, sows the seeds of modern political understanding with his political experiences and political theory he developed and turns out the relationship between religion and politics with a realistic attitude against the Catholic religion constructed in the Middle Ages. Machiavelli, who took an amoralist approach against all the moral principles put forward by the church, independentized politics with the concepts such as virtu and fortuna, which he placed at the center of his theory, and made religion find the legitimacy of politics by making it the device of political power. He predicted that by getting rid of the moral devastation and fragmented political structure of his country only by virtue of a faith synthesized with Ancient elements and contemporary Renaissance values. In this context, these views of the Machiavelli, who also establishes a relationship between religious education and freedom, are considered worthy of examination in terms of the relationship between religion and politics.Keywords: Politics, Religion, Virtu, Fortuna, State, Church, Modern Politics.