Memlûk-Haçlı mücadelesi

Abstract

Selçuklu Sultanı Alparslan'ın 1071 Malazgirt Zaferinin hemen akabinde Türklerin Anadolu'da yurt tutmaya başlamasıyla giderek sınırları daralan Bizans İmparatorluğu, hem sınırlarına sürekli taciz eden Türklerden kurtulmak hem de kaybettiği toprakları geri almak için Papalığa paralı asker talebini bildirmiştir. Fakat Papalık, paralı asker yerine büyük bir Haçlı ordusu göndermiş ve böylece Haçlı Seferleri olarak anılacak olan bu seferler 1096 yılında başlamıştır. I.Haçlı Seferi ile Urfa, Antakya ve Kudüs Haçlı hâkimiyetine geçmiş daha sonra Trablus'da da bir Haçlı kontluğu kurulmuştur. Haçlılar, Kudüs'e gitmek üzere öncelikle Anadolu'dan geçmek zorundaydı. Bu durum onları ilk olarak Türkiye Selçukluları ile karşı karşıya getirdi. Selçuklular, Haçlıları durdurmak için mücadele etmişse de Haçlıların Kudüs'e ulaşmasını engelleyemediler. Haçlıların başarısı askeri olarak sayıca üstün olmalarının yanında İslâm devletleri arasında birliğin sağlanamamasından da kaynaklanmıştır. I. Haçlı Seferinden sonraki seferlerde Türkiye Selçukluları; Danişmentliler, Selçuklu Melikleri ve Dımaşk Atabeyi ile ittifak kurdu. Bu ittifak ile Haçlılara ağır kayıplar verildi. Fakat Haçlıların bölgeye yerleşmesi engellenemedi. Anadolu coğrafyasındaki bu mücadelelerden sonra Haçlılar; Zengiler ve Eyyûbiler'e karşı mücadele etmek durumunda kalmıştır. Fakat önce Nureddin Zengi'nin Urfa'yı, ardından da Selahaddin Eyyubî'nin Kudüs'ü fethi ile Haçlılar'a darbe vurulmuştur. Fakat Mısır ve Suriye'deki Haçlılara son veren, köle olarak Mısır'a getirilen ve daha sonra kendi idarelerini kuran Memlûk Sultanları olmuştur. 1291'de Akka'nın düşmesiyle artık Suriye'de sığınacak toprakları kalmayan Haçlılar, önce Kıbrıs, ardından da Rodos'a yerleşmişlerdir. Karada gerçekleşen mücadeleler son bulurken denizlerdeki mücadeleler yeni başlamaktadır. Bu çalışmamızda Memlûkler döneminde gerçekleşen Haçlı Seferleri ve Kontluklar ile olan mücadelelerine yer verdik. Taraflar arasında meydana gelen siyasi olaylara ve askeri ilişkilere değindik.

The Byzantine Empire whose borders gradually decreases immediately afterwards the Seljukid Sultan Alparslan's Victory of Manzikert in 1071, informed the Papacy about the request of mercenaries in order both to get rid of Turks harassing its borders and to recapture the lands it lost. However, the Papacy sent a large Crusader army instead of mercenaries and therefore expeditions called the Crusades had started in 1096. With the First Crusade Edessa, Antioch and Jerusalem had been subordinate to Crusaders and then a Crusader county was built in Tripoli. The Crusaders had to pass through Anatolia to go to Jerusalem. İn this case, Crusaders first confront with the Seljuks in Turkey. Althought the Seljuks struggled to stop the Crusaders, they could not prevent the Crusaders from reaching Jerusalem. The success of the Crusaders wasn't only superior in military terms but also inability to establish unity among İslamic states. The next time the first Crusade, Turkey Seljuks with Danishmends, Seljuks Maliks and Dımask Atabeg formed on alliance. With this alliance, the Crusaders suffered heavy losses. But the settlement of the Crusaders could not be prevented. The Crusaders had to fight against the Zengi and the Ayyubids after this struggles. However, blows were hit to the Crusaders with the conquest of Edessa by Nureddin Zengi and then the conquest of Jerusalem by Saladin. Finally, the terminator of the Crusaders in Egypt and Syria had been Mamluk Sultans which were brought to Egypt as slaves and then had establihed their rules. After the fall of Akka in 1291, the Crusaders who no longer had refuge in Syria, settled first in Cyprus and then in Rhodes. While the struggles taking place on land come to an end, the struggles in the seas are just beginnig. In this study we gave place to struggles which generally took place during the period of Mamluks against Crusaders and counties and mentioned the political events and military relations between the parties.