Yaşlılarda karar ağacı modeline göre düşme maliyetinin incelenmesi

Abstract

Yürütülen bu tez çalışmasının birincil amacı toplumda yaşayan 65 yaş ve üzerindeki bireylerde hastane dışında yaşanan düşmeler ile hemşireler tarafından uygulanan düşmeyi önleme girişimlerinin maliyetlerinin hipotetik olarak karar ağacı analizi yöntemiyle incelenmesidir. Araştırmanın ikincil amacı ise düşme maliyetini etkileyen etmenlerin belirlenmesidir. Kesitsel, retrospektif olarak planlanan bu çalışmanın evrenini bir eğitim ve araştırma hastanesinin acil servisine 01.01.2016 - 31.12.2016 tarihleri arasında düşme nedeniyle başvuran 65 yaş ve üstü tüm hasta dosyaları oluşturmuştur (N: 2271). Örneklem hesabına gidilmeden tam sayım yöntemiyle tüm evrene ulaşılması hedeflenmiş, araştırmaya dâhil edilme kriterlerine uygun 2075 hasta dosyası incelenmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak `Düşme Vaka Bilgileri ve Düşme Maliyeti Veri Toplama Formu` kullanılmıştır. Veri analizinde SPSS 22.0 (2014) ve TreeAge Pro Suit (2009) programları kullanılmıştır. Düşme ile hastaneye başvuran bireylerin yaş ortalaması 76,8 ± 7,8 (min: 65 – max: 101), %43,4'ü genç yaşlı ve %65,2'si kadındır. Acil servise başvuran hastaların %18,7'sinin hastaneye yatışı olduğu, bu hastaların %73,2'sinin ortopedi servisine yatış yaptığı belirlenmiştir. Başvuranların %52,4'ünde yaralanma meydana geldiği bulunmuştur. Düşme ile hastaneye başvuran bir kişinin ortalama maliyeti 1.197,86 ± 4.318,06 TL'dir. Olağan bakımda her bir kişi için ortalama 113,7 TL harcanırken, Model 1'de düşme olasılığını %3,5 azaltmak için kişi başına 1250 TL, Model 2'de %7,8 azaltmak için 337 TL, Model 3'te %11,3 azaltmak için 112 TL harcanması gerektiği bulunmuştur. Bu çalışmada test edilen düşme önleme programının genel olarak sağlık masraflarını artırırken düşmelerin azalmasını sağladığı sonucuna varılmıştır.

The main objective of this thesis is to examine the falling which occurred outside the hospitals of the individuals aged 65 years and older and falling prevention initiatives applied by the nurses using hypothetically decision tree analysis method. The secondary aim of the study is to determine the factors affecting the falling costs.The study is planned as cross-sectional and retrospective and the population of the study consists of all recorded files of aged 65 years and older who applied to emergency service of a hospital due to falling between the date of 01.01.2016- 31.12.2016 (N: 2271). Two thousand seventy five patient files were examined in accordance with the research criteria. `Falling Case Information and Falling Cost Data Collection Form` was used as data collection tool in the study. SPSS 22.0 (2014) and TreeAge Pro Suit (2009) programs were used for data analysis. The mean age of the individuals who applied to hospital due to falling was 76.8 ± 7.8 (min: 65 - max: 101), 43.4% were young older and 65.2% were females. It was determined that 18.7% of the patients who applied to emergency service were hospitalized and 73.2% of these patients were hospitalized in the orthopedic department. 52.4% of the patients were found to be injured. The average cost of a person who applied to the hospital with falls was 1.197,86 ± 4.318,06 TL. It was found that in Model 1, 1250 TL per person needed to spend in order to reduce the risk of falling by 3.5%, in Model 2, 337 TL per person needed to spend in order to reduce the risk of falling by 7.8% and in Model 3, 112 TL per person needed to spent to reduce the risk of falling by 11.3%, while 113.7 TL per person spent in routine care. As a result of this thesis, it was concluded that the tested falling prevention program generally reduced the falling while increased the health costs.