Açık redüksiyon ve konservatif yaklaşılan izole kondil fraktürlü postop son 10 yılın hastalarının geriye dönük klinik ve radyolojik olarak kıyaslamalı değerlendirmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Mandibula kırıklarında en fazla etkilenen bölge kondil bölgesidir ve bu tür yaralanmalarda primer etiyolojik faktör trafik kazalarıdır. Mandibula kırıklarının tedavisinde ana hedef, kırık kemik segmentlerinin anatomik redüksiyonu ve stabilizasyonu sonucu, en az morbidite ile fonksiyonu yeniden sağlamaktır. Tedavi seçenekleri arasında, intermaksiller fiksasyon tekniklerinden oluşan kapalı redüksiyon ve açık redüksiyon teknikleri mevcuttur. Bu tedavi yöntemlerinin seçiminde pek çok faktör göz önünde bulundurulmalıdır. Bunlar; hastanın yaşı, genel durumu, mandibulanın kemik yapısı, mevcut dişler, kırığın tipi ve lokalizasyonu, tek ya da multipl olması ve enfeksiyon varlığıdır.Bu derlemede; yetişkin ve çocuk hastalarda, son on bir yılda mandibular kondil kırıklarına farklı cerrahi tedavi yaklaşımları güncel literatür bilgileri eşliğinde retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Yapılan klinik muayeneye ek olarak görüntüleme ile tedavi yöntemine karar verme açısından literatüre ışık tutabileceğini düşündüğümüz sonuçlar elde edilmiştir. Mandibular fractures are among the most common trauma injuries of the craniomaxillofacial region and traffic accidents are the primary etiological factor. Despite all the published studies, its treatment still remains controversial. The first aim in the tratment of condylar fractures is to maintain function with minimum morbidity by anatomical reduction and stabilization of fracture segments. Among treatment modalities; closed reduction which includes intermaxillary fixation, open reductin and endoscopic reduction are commonly used. Many factors have to be assessed in the treatment choice. These are; patient age, general condition, bony structure, dental status, characterization of fracture, location and presence of infection. The aim of this study was to retrospectively analyse and compare the epidemiology and complications of surgical and conservative treatments for unilateral mandibular condylar fractures in both adult and pediatric patients in the light of current literature, over a period of eleven years.
Collections