Sabit ortodontik tedavinin periodontal etkilerinin klinik ve biyokimyasal olarak değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, sabit ortodontik tedavi gören bireylerde konvansiyonelve kendinden kilitli braketlerin periodontal dokular üzerindeki erken dönemetkilerini klinik olarak karşılaştırmak, diş eti oluğu sıvısı (DOS) ve tükürükörneklerinde, diş eti enflamasyon markerlarından MPO ve HA seviyelerinindeğişimini araştırmaktır.Çalışmaya İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi OrtodontiAnabilim Dalı'na tedavi isteği ile başvurmuş, çekimsiz sabit ortodontik tedaviihtiyacı olan toplam 40 birey dahil edildi. Bireyler, rastgele 3 gruba ayrıldı.Bireylerin üst çene dişlerine A grubunda Gemini konvansiyonel braketler, Bgrubunda Gemini SL kendinden kilitli braketler ve C grubunda SmartClip kendindenkilitli braketler yerleştirildi. Tüm bireylerden tedavi öncesinde, tedavinin 1. ve 3.aylarında DOS ve tükürük örnekleri alınarak SCD, Pİ, Gİ ve SKİ'yi içeren klinikperiodontal parametrelerin ölçümü yapıldı. DOS örnekleri standart kağıt şeritler iletoplanarak, hacim ölçümleri Periotron 8000 cihazında yapıldı. Tükürük örnekleri,uyarılmamış tükürük toplama yöntemiyle toplandı. DOS ve tükürük örneklerindekiMPO ve HA seviyelerinin biyokimyasal analizinde ELISA yöntemi kullanıldı.İstatistiksel analiz sonucunda tedavinin 3. ayında DOS'da ölçülen total MPOseviyesi konvansiyonel grupta, Gemini SL grubuna göre anlamlı olarak yüksekbulunmuştur (p<0,05). Tedavi öncesi ve tedavinin 3. ayında DOS'daki total HAseviyesi SmartClip grubunda konvansiyonel gruba göre belirgin şekilde yüksekbulunmuştur (p<0,05).Diş eti enflamasyonu açısından klinik olarak konvansiyonel ve kendindenkilitli braketler arasında fark yoktur. Ancak DOS MPO seviyesindeki artış nedeniylekonvansiyonel braketler enflamasyon oluşturmaya daha yatkın olabilir. SmartClipbraketlerdeki artmış DOS HA seviyesi ise braket tasarımı yerine bireysel farklılıklarabağlanabilir.Anahtar kelimeler: Kendinden kilitli braket, myeloperoksidaz, hyaluronik asit

The aim of this study was to clinically compare the early period effects ofconventional and self-ligating brackets on periodontal tissues in individualsundergoing fixed orthodontic treatment and to investigate the changes in MPO andHA levels of gingival inflammation markers in gingival crevicular fluid (GCF) andsaliva samples.A total of 40 individuals who applied for treatment to the OrthodonticsDepartment of the Faculty of Dentistry of İzmir Katip Çelebi University and whoneeded fixed orthodontic treatment without extraction were included in this study.Individuals were randomly divided 3 groups. In group A, Gemini conventionalbrackets; in group B, Gemini SL self-ligating brackets and in group C, SmartClipself-ligating brackets were placed on the upper jaw teeth of individuals. Beforetreatment, at the 1st and 3rd months of treatment, GCF and saliva samples wereobtained from all individuals and the clinical periodontal parameters including PPD,PI, GI and BOP were measured. GCF samples were collected with standard paperstrips and volume measurements were made with Periotron 8000 instrument. Salivasamples were collected by the method of unstimulated saliva. ELISA method wasused for biochemical analysis of MPO and HA levels in GCF and saliva samples.As a result of statistical analysis, at 3rd months of treatment, total MPO levelin GCF was found significantly higher in the conventional group than in the GeminiSL group (p<0,05). Before treatment and at 3rd months of treatment, total HA levelin the GCF was found significantly higher in the SmartClip group compared to theconventional group (p<0,05).Clinically, there is no difference between conventional and self-ligatingbrackets in terms of gingival inflammation. However, due to the increase of MPOlevel in GCF, conventional brackets may be more likely to create inflammation. Theincreased GCF HA level in SmartClip brackets can be attributed to individualdifferences instead of bracket design.Key words: Self-ligating bracket, myeloperoxidase, hyaluronic acid