Traneksamik asidin tendon kemik birleşim yeri iyileşmesi üzerine etkilerinin biyomekanik ve histopatolojik olarak incelenmesi: Rat modeli

Abstract

Amaç: Çalışmamızda, traneksamik asidin tendon-kemik birleşim yeri iyileşmesi üzerine olan etkilerini biyomekanik ve histopatolojik olarak göstermeyi amaçladık.Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda, 450-600 gr ağırlığında Wistar-Albino ırkı toplam 64 adet erkek sıçan kullanıldı. On altışar sıçandan oluşan dört grup oluşturuldu. Grupların tamamında sıçanların sağ aşil tendonlarına tendon-kemik birleşkesinden aşilotomi uygulandı ve plantaris tendonu korundu. İnsizyon sahası içerisinden çalışma grubuna lokal olarak 1 ml traneksamik asit, kontrol grubuna ise lokal olarak 1 ml serum fizyolojik uygulandıktan sonra operasyon sonlandırıldı. 4 haftalık takip süresi sonunda tüm denekler sakrifiye edildi. Biyomekanik çalışmalar Testometric M500-50CT cihazında yapıldı. Histopatolojik değerlendirmede Bonar, Movin ve Nourissat Tendon-Kemik Birleşim Yeri Skorlaması kullanıldı. İstatistiksel önem düzeyi 0,05 olarak alındı.Bulgular: Biyomekanik çalışmada maksimum noktadaki uzama, maksimum yük ve maksimum gerilme parametreleri açısından traneksamik asit grubu ve serum fizyolojik grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı (p=0,558 p=0,775 p=0,558). Histopatolojik değerlendirmede, traneksamik asit grubunda kollajen içeriğinin daha iyi ve kollajen yapısının normale daha yakın olduğu tespit edildi (p=0,047 p=0,008). Vaskülarite, hiyalinizasyon ve GAG içeriği parametrelerinde traneksamik asit grubunda istatistiksel olarak anlamlı düşüklük saptandı (p=0,004 p=0,014 p=0,026). Toplam bonar ve movin skoru değerlendirildiğinde traneksamik asit grubu lehine anlamlı istatistiksel sonuç elde edildi (p=0,003 p=0,023). Kendi aralarında Bonar ve Movin skorlama sistemlerinin anlamlı yüksek korelasyon gösterdiği tespit edildi (p=0,0001).Sonuç: Çalışmamızda lokal uygulanan traneksamik asidin tendon-kemik birleşke yeri iyileşmesini olumlu yönde etkilediğini saptadık.

Objectives: In our study, we aimed to determine the effects of tranexamic acid on bone-tendon junction healing biomechanically and histopathologically. Material and Methods: Sixty four male Wistar-Albino rats which weighed 450-600 gr were used in our study. They were divided into four groups which include 16 rats for each. Achillotomy was performed on the right Achilles tendons of the rats from the bone-tendon junction in all groups and the plantaris tendon was preserved. Operation was ended after solutions were locally applied through incision site as 1 ml tranexamic acid to study group and 1 ml saline solution to control group. In the end of follow-up period for four weeks, all rats were sacrificed. Biomechanical tests were performed via Testometric M500-50CT device. In histopathological evaluation, Bonar, Movin and Nourissat Bone-Tendon Junction Scoring were used. The statistical significance value was determined as 0,05.Results: There was no statistically significant difference between the tranexamic acid group and the saline group in terms of elongation at maximum point, maximum load and maximum strain parameters in the biomechanical study (p= 0,558 p= 0,775 p= 0,558). In histopathological evaluation, it was determined that the collagen content was better and the collagen structure was closer to normal in the tranexamic acid group (p=0,047 p=0,008). There was statistically significant decrease in tranexamic acid group in vascularity, hyalinization and GAG content parameters (p=0,004 p=0,014 p=0,026). When the total bonar and movin score was evaluated, statistically significant results were obtained in favor of the tranexamic acid group (p=0,0001).Conclusions: In our study, we found that locally administered tranexamic acid had a positive effect on bone-tendon junction healing.