Obezite kliniğine başvuran hastaların duygu düzenleme güçlüğü, yaşantısal kaçınma ve tekrarlayıcı düşünce yapısının kilo verme ile ilişkisi

Abstract

Amaç: Bu araştırma obez hastalarda kilo verme ile duygu düzenleme güçlüğü, yaşantısal kaçınma, tekrarlayıcı düşünce yapısı ve duygusal yeme arasında ilişki olup olmadığını araştırmak ve kilo verme ile bu parametrelerdeki bir değişimi gözlemlemek amacıyla yapılmıştır.Yöntem: Çalışmaya 01.03.2019-31.05.2019 tarihleri arasında İ.M.Ü Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi Obezite Polikliniğine ilk kez başvuran 18 yaş ve üzeri BKİ≥30 olan 108 obez birey dahil edilip, prospektif olarak 6 ay takip edildi. İlk başvuru anında obez gruba sosyodemografik veri formu, Duygu düzenleme güçlüğü ölçeği (DDGÖ-16), kabul eylem formu2 (KEF-2), ruminatif düşünce biçimi ölçeği (RDBÖ), Penn State endişe ölçeği (PSEÖ), duygusal yeme (DY), Hastane-anksiyete ölçeği (HADS ölçeği) uygulandı. 6.ay takip sonrası hastalara aynı ölçekler tekrar uygulanıp, başlangıç ve 6.ay ölçüm olarak BKİ değişimi ile karşılaştırılması yapıldı. Kontrol grubuna obez olmayan, psikiyatrik hastalık öyküsü olmayan 68 kişi dahil edildi ve aynı ölçekler uygulanıp, 108 kişilik obez grupla karşılaştırması yapıldı.Bulgular: Araştırmaya katılan obez hasta hasta grubu ile kontrol grubu arasında yaş, cinsiyet ve sigara kullanım oranı açısından anlamlı bir farklılık yoktur (p>,05). Obez olan grubun duygu düzenleme güçlüğü, yaşantısal kaçınma, duygusal yeme, ruminasyon, endişe skorları ve tıkınırcasına yeme bozukluğu oranı kontrol grubundan anlamlı seviyede yüksektir (p<,05). Buna rağmen obez ve kontrol grup örneklemlerimiz arasında anksiyete ve depresyon değişkenleri açısından anlamlı farklılık bulunmamıştır (p>,05). Obez örneklem (n=108) korelasyon analizinde, duygu düzenleme güçlüğü, yaşantısal kaçınma, duygusal yeme, ruminasyon, endişe, anksiyete, depresyon ve tıkınırcasına yeme bozukluğu skorlarının tamamının birbiriyle arasında anlamlı pozitif ilişki tespit edilmiştir (p<,05). 6 aylık izlem sonucunda 46 obez hasta takibe devam etmiştir, ortalama kilo değişimi % 7,62 dir (kilo alan 3 kişi dahil). Bu kilo değişimi ile beraber duygusal yeme, ruminasyon, endişe skorları ve tıkınırcasına yeme bozukluğu oranı da anlamlı seviyede azalma tespit edilmiştir (p<,05). 6 aylık izlem sonucunda duygu düzenleme güçlüğü, yaşantısal kaçınma, depresyon ve anksiyete skorlarında anlamlı değişme gözlenmemiştir (p>,05). Başlangıç ölçüm skorları ile kilo verme oranı arasındaki ilişki incelendiğinde, başlangıç duygu düzenleme güçlüğü ile kilo verme oranı arasında anlamlı negatif bir ilişki bulunmuştur (r=-372, p<,05).Sonuç: Obezitede psikolojik zorlantılara neden olan duygu düzenleme güçlüğü, yaşantısal kaçınma ve tekrarlayıcı düşünme tutumu sağlıklı kontrol grubuna göre fazladır. Psikolojik müdahale yöntemleri olmadan sadece kilo verme ile psikolojik sıkıntıya sebep olan parametrelerde (duygusal yeme, ruminasyon, endişe) belirgin azalma görülmektedir. Olumsuz duygulardan kaçınmayı azaltmaya yönelik ve duygusal düzenlemeye yönelik psikoterapi müdahalelerinin obezite programlarına eklenmesinin kilo değişimi ve kazanımların korunması adına önemli olacağını düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: Obezite, duygu düzenleme güçlüğü, yaşantısal kaçınma, ruminasyon, endişe

Aim: This study was conducted to determine whether there is a relationship between weight loss and difficulties in emotion regulation, experiential avoidance, repetıtıve thought structure and emotional eating in obese patients and whether there is a change in these parameters with weight loss. Method: The study included 108 obese individuals with BMI≥30, aged 18 years and over who applied to the Obesity Outpatient Clinic of Istanbul Medeniyet University Göztepe Training and Research Hospital for the first time between 01.03.2019-31.05.2019 and the individuals were followed for 6 months prospectively. At the time of first admission, sociodemographic data form, Difficulties in Emotion Regulation Scale Brief Form (DERS-16), Acceptance and Action Questionnaire-2 (AAQ-2), Ruminative Thought Style Questionnaire (RTSQ), Penn State Worry Scale (PSWS), emotional eating scale (EES), Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS) was conducted. After the 6th month follow-up, the same scales were re-conducted to the patients and the BMI change was measured. The control group consisted of 68 non-obese individuals with no history of psychiatric disease. The control group was used in comparing with the group of 108 obese patients.Results: There was no significant difference between the obese patient group and the control group in terms of age, gender and smoking rate (p> .05). In the obese group, emotion regulation difficulty, experiential avoidance, emotional eating, rumination, worry scores and binge eating disorder rate were significantly higher than the control group (p <.05). However, no significant difference was found between the obese and control groups in terms of anxiety and depression variables (p>, 05). In the correlation analysis of the obese sample (n = 108), a significant positive correlation was found between all of emotion regulation difficulty, experiential avoidance, emotional eating, rumination, worry, anxiety, depression and binge eating disorder scores (p <.05). At the end of the 6-month follow-up, 46 obese patients continued to follow up, with an average weight change of 7.62% (including 3 weight gainers). Emotional eating, rumination, worry scores and binge eating disorder rate decreased significantly with this weight change (p <.05). No significant change was observed in emotion regulation difficulty, experiential avoidance, depression and anxiety scores at the end of 6-month follow-up (p>, 05). When the relationship between initial scale scores and weight loss rate was examined, a significant negative correlation was found between initial emotion regulation difficulty and weight loss rate (r = -372, p <.05).Conclusions: In obesity, emotional regulation difficulties, experiential avoidance and repetitive thinking attitude which cause psychological difficulties are higher than healthy control group. Without psychological intervention methods, there is a significant decrease in the some parameters (emotional eating, rumination, worry) that cause psychological distress by weight loss. We think that the psychotherapy interventions which reduce the avoidance of negative emotions and regulate emotions should be integrated to obesity programs, it will be important for losing weight efficiently and also for preservation of weight after the weight loss.Key Words: Obesity, difficulty in emotion regulation, experiential avoidance, rumination, worry