Çin`in borçlandırma diplomasisi bağlamında Afrika (2003-2018)

Abstract

20. yüzyılın ilk yarısında Batılı ülkelerin sömürge idaresinde kalan tüm Afrika ülkeleri II. Dünya Savaşının ardından bağımsızlıklarını kazanmıştır. Bununla birlikte Batılı güçler hem ekonomik hem de siyasi anlamda güçlerini devam ettirmek adına savaş sonrasında da kıta ile ilişkilerini devam ettirmişlerdir. Soğuk Savaş sonrasında uluslararası sistemin büyük bir dönüşüm geçirmesi ile büyük güçlerin ilgi alanı yeniden Afrika olmuştur. Zengin yer altı ve yer üstü kaynaklarının yanı sıra uluslararası kurumlardaki oy çokluğu büyük güç mücadelesinde devletleri kıta ülkeleri ile yakın ilişkiler kurmaya devam etmiştir. Yaşanan rekabet ortamında geliştirilen yeni araçlar `yeni sömürgecilik` (neo-colonyalizm) kavramını ortaya çıkarmıştır. Büyük güçlerin geliştirdikleri bu yeni araçlarla eskisinden daha yoğun bir şekilde kıtayı sömürdükleri tezleri savunulmaya başlanmıştır.Bugün eski sömürge güçlerinden başka Afrika ülkeleri üzerinde nüfuz sahibi olmaya çalışan devletlerin başında Çin Halk Cumhuriyeti gelmektedir. Bu ülke kurulduğu yıldan itibaren ideolojik saiklerle kıta ülkeleri ile yakın ilişkiler geliştirmiştir. Ekonomi reformları ve dışa açılma siyaseti ile ekonomisinde muazzam büyüme rakamlarına ulaşmıştır. Özellikle Soğuk Savaş'ın bitmesi ile mevcut kapitalist sisteme uyumlu hale gelmiştir. Ekonomide ki bu büyümesine sürdürülebilirlik kazandırması adına başta zengin yeraltı ve yerüstü kaynakları ve yeni pazarlar için yeni emperyalist araçları kullanmaktan çekinmemiştir. Bu çalışma ile de borçlandırma diplomasisi ile kıta ülkeleri arasında geliştirdiği ilişkiler ele alınmaya çalışılacaktır. Ayrıca bu çalışma özellikle 21. yüzyılda Çin'in başta enerji ve pazar güvenliği olmak üzere, ABD ile girmiş olduğu güç mücadelesinde borçlandırma diplomasisi üzerinden kıta ülkeleri ile ekonomik anlamda geliştirmiş olduğu ilişkilerin Afrika ülkeleri aleyhine tehlikeli boyutlara eriştiği argümanlarını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Anahtar Kelimeler: Çin, Afrika, ABD, Yeni Sömürgecilik, Borçlandırma Diplomasisi, Hu Jintao, Xi Jinping

All African countries that remained under the colonial rule of the Western countries in the first half of the 20th century II. It gained its independence after World War II. However, Western powers continued their relations with the continent after the war in order to continue their power both economically and politically. With the great transformation of the international system after the Cold War, the interests of the great powers were again in Africa. In addition to the rich underground and aboveground resources, the majority of votes in international institutions continued to establish close relations with continental countries in the struggle for great power. New tools developed in the competitive environment have created the concept of `new colonialism` (neo-colonialism). With these new tools developed by the great powers, their thesis that they exploited the continent more intensely than before was started to be defended.Today, the People's Republic of China is one of the states trying to gain influence over African countries other than the former colonial powers. This country has developed close relations with continental countries with ideological motives since its establishment. It has achieved enormous growth in its economy with economic reforms and outward opening policy. It became compatible with the existing capitalist system, especially with the end of the Cold War. In order to sustain its growth in the economy, it did not hesitate to use rich underground and surface resources and new imperialist tools for new markets. With this study, the relations developed between debt diplomacy and continental countries will be discussed. In addition, this study aims to reveal the arguments that China's economically developed relations with continental countries have reached dangerous levels against the African countries through the borrowing diplomacy in the power struggle with the USA, especially in the 21st century, especially in energy and market security.Keywords: China, Africa, USA, New Colonialism, Debt Diplomacy, Hu Jintao, Xi Jinping