Kırk Hikaye` adlı eserdeki dini-ahlaki unsurlar üzerine bir inceleme

Abstract

Kültürün en önemli vasıflarından birisi kendini geleceğe taşıma kapasitesidir. Kültürün kendinden menkul bu vasfı, yazılı veya sözlü pek çok öğenin kültürel taşıyıcı olarak rol almasında etkili olmuştur. Özellikle dini-ahlaki bir kısım öğretinin muhataplar üzerinde daha fazla etkili olma adına hikâye üslubunu tercih etmesi, kültür taşıyıcısı olarak hikâyeyi diğer araçlara nazaran daha etkin bir hale getirmiştir.Bu doğrultuda, ideal insan olma adına Allah'ın emirlerine uyma yasaklarından kaçınma ana temasını müstakil hikâyeler- kıssalar eşliğinde ele alan `Kırk Hikâye` adlı eser dini-ahlaki unsurlar açısından irdelenmiş, eserde yer alan dini-ahlaki unsurlar üç ana yirmi yedi ara başlık etrafında dikkatlere sunulmuştur.

One of the most important characteristics of culture is the capacity to carry itself into the future. This self-styled characteristic of culture has been instrumental in the role of many written or oral elements as cultural carriers. In particular, a religious-moral part of the teaching of the interlocutors to be more influential on the style of the story style, as a carrier of culture makes the story more effective than other tools. In this direction, the work of `Forty Story ye which is the main theme of avoiding the prohibition of obedience to the orders of God to the ideal of human beings in the accompaniment of independent stories-shorts, is examined in terms of religious-moral elements, religious-moral elements in the work are composed of three main twenty-seven interim headings ıt is presented.