Lizin bazlı yeni biyouyumlu malzeme sentezi ve uygulamaları

Abstract

Geçen on yılda düşük mol kütleli jelatörlerin kendi kendiyle bir araya gelmesiyle oluşan supramoleküler jeller, dikkat çeken bir konu olmuştur. Jelatörlerin bir araya gelmesindeki (self assembly) başlıca yürütücü kuvvetler; hidrojen bağı, π-π yığışması, van der Waals etkileşimleri, koordinasyon çekimleri, yük transfer etkileşimleri vs. gibi moleküller arası kovalent olmayan etkileşimlerdir. Bu kovalent olmayan etkileşimler, nano boşlukları olan supramoleküler yapıların oluşumuna neden olur. Sonradan, bu yapı içerisindeki nano boşluklara sıvı hapsedilmesiyle de jeller oluşur.Hidrojen bağı, donör-akseptör etkileşimi, metal iyon koordinasyonu ve asit-baz etkileşimleri ile oluşan iki bileşenli jelatörler, mikroskopik ve makroskopik özellikleri hassas olarak ayarlanabilen, yeni yumuşak malzemelerin geliştirilmesine, neden olmuştur. Bununla birlikte iki bileşenli jelatördeki her iki bileşen kendileri jel oluşturma özelliğine kendileri sahip olmamakla birlikte; iki bileşenli bileşik oluşturulmasıyla organojelatör olarak işlev gösterebilirler. N€-Lauroil-L-lizinin etil esterini baz bileşeni; yağ asitlerinin ise asit bileşeni olarak kullanılmasıyla, Hanabusa ve gurubu tarafından organojelatörlerin tuz formundaki ilk örnekleri gösterilmiştir. Bu çalışmada N€-Lauroil-L-lizin etil esterine ek olarak, N€-alkanoil-L-lizin etil esterlerini baz bileşeni (N€-miristoil-L-lizin etil ester, N€-palmitoil-L-lizin etil esterler); Naproksen ve İbuprofeni de asit bileşeni seçerek toplam 6 adet, yeni iki bileşenli, anyonu NSAID ilaç aktif maddesi olan topikal, biyouyumlu potansiyel organojejatörler sentezlendi.

The driving forces for selfassembly of gelators are mainly intermolecular interactions, such as hydrogen bonding, π–π stacking, van der Waals interactions, coordination forces, charge transfer interactions, etc. These non-covalent interactions give rise to the formation of supramolecular structures of gelators and subsequently results in the immobilization of the fluid.Interestingly, research efforts have been focused on two-component gelators formed through hydrogen bonding, donor–acceptor interaction, metal ion coordination and acid–base interactions, which offer the potential of developing soft materials with highly tunable microscopic and macroscopic properties.Although the two compounds forming two-component gelators do not have organogelation properties by themselves, they can function as an organogelator by the formation of a two component compound. The gelation behavior of organic salt type organogelators, consisting of N€ -lauroyl-L-lysine ester and aliphatic acids have been illustrated by Hanabusa groups. In this study, novel Nє-alcanoyl-L-lysine esters derivatives (Nє- myristoyl, Nє- palmitoyl) in addition to N€-Lauroyl-L-lysine ester were synthesized and used as a base component; Naproxen and Ibuprophen were used as a acid component, thus, 6 new two-component, topical, biocompatible potential organojelators were prepared.of which anion is NSAID drug active materials.