Umberto Eco ve Orhan Pamuk`un romanları arasında `Metinlerarasılık`

Abstract

Metinlerarasılık, genel anlamıyla bir metinde yer verilen diğer metinlerin izleri anlamına gelirken, bu anlam çeşitli kategorilere ayrılarak kuramsal bir inceleme alanı oluşturmaktadır. Özellikle postmodern söylem ile oldukça geniş bir uygulama alanı bulan metinlerarasılık yöntemi, dünya edebiyatında olduğu gibi Türk edebiyatında da önemli bir yere sahiptir. Yöntemi, Doğu ve Batı kaynaklı metinlerden hareketle kullanan, Türk edebiyatının önemli yazarlarından biri olan Orhan Pamuk, kuramın en çok anılan isimlerindendir. Pamuk'un romanlarında esinlendiği ve göndermelerde bulunduğu Doğu ve Batı perspektifli eserler metinlerarasılığın uygulama alanına girmektedir. Umberto Eco ise, Pamuk'un esinlendiği ve metinlerarası ilişki kurduğu isimlerin başında gelmektedir. Dolayısıyla yaşayan bu iki romancı arasındaki ilişki metinlerarası bir inceleme ve değerlendirme ihtiyacı doğurmaktadır. Bu bağlamda Eco ve Pamuk'un metinlerindeki metinlerarası ilişki çalışmanın çıkış noktası olarak belirlenmiştir. Çalışmada öncelikle metinlerarasılık kuramının kullanımı, okura ve metne kazandırdıkları gibi çeşitli teorik bilgiler verilmiş ve kuramın diğer disiplinlerle ilişkisi saptanmaya çalışılmıştır. Bu bilgiler ışığında Eco ve Pamuk'un romanlarındaki metinlerarası unsurlar tespit edilmiş ve bu unsurlar metinlerarası ilişki çerçevesinde değerlendirmeye alınmıştır.

Intertextuality generally means that the traces of the other textes in a text and this meaning gets a speculative area by being separated categories. Method of intertextuality that gained a wide using area by the technics of post-modernism, has got an important place in Turkish literature as much as world literature. Orhan Pamuk, who is one of the important writers of Turkish literature, is among the most popular writers of this theory and used the method with reference to the sources of East and West Literature. The textes belong to East and West Literature that Pamuk made reference and inspired are among the execution area of intertextuality. Umberto Eco is the primary writer with whom Pamuk got a intertextual relationship and inspired. By this reason, relationship between these two writers caused a intertextual investigation. Concordantly intertextual relationship between tne novels of these two writers is the place of articulation of this thesis.In this thesis, first of all it exists some theorical informations about the usage of intertextuality and its gains for the text and readers and it is tried to state the relationship of this theory with other disciplines. With reference to these information, it is determined the intertextual relationship between the novels of these two writers and this relationship is evaluated pursuant to intertextual relations.