Deneysel olarak geliştirilmiş güncel diş pulpası kuafaj materyallerinin fiziksel, biyolojik ve mekaniksel özelliklerinin in vitro şartlarda değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Pulpanın açığa çıktığı durumlarda pulpa yüzeyinin biyouyumlu, fiziksel ve mekaniksel olarak yeterli özelliklere sahip bir materyalle örtülmesi önemlidir. Bu çalışmada günümüzde sıklıkla kullanılan ve deneysel olarak geliştirilmiş kuafaj materyallerinin biyolojik, fiziksel ve mekaniksel özelliklerinin in vitro şartlarda değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: Angelus MTA'ya + %0.1 GNP (grafen nanoplatelet) ve + %0.3 GNP (grafen nanoplatelet) katılarak homojen karışım elde edilmiş ve bu gruplar çalışmanın deney grubunu oluşturmuştur. Angelus MTA ve Dycal kontrol grubu olarak kullanılmıştır. Materyaller üretici firma talimatları doğrultusunda karıştırılmış ve teflon kalıplarda disk şeklinde örnekler oluşturulmuştur. Materyallerin mikrosertlik, SEM-EDX, XRD ve FTIR analizleri ve gingival fibroblast hücreleri üzerindeki 24 ve 72 saatlik MTT, TAS ve TOS testleri in vitro olarak yapılmıştır. Bulgular SPSS programı kullanılarak istatistiksel açıdan değerlendirilmiştir.Bulgular: Angelus MTA+ %0.3 GNP'nin 24 ve 72 saatlik MTT analizinde (p<0.05) ve Dycal'ın 24 saatlik (p=0.001) ve 72 saatlik (p=0.002) MTT analizinde kontrol grubuyla arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. TOS 72., TAS 24. ve 72. saatlerde Dycal ve Angelus MTA+ %0.3 GNP gruplarıyla ve TOS 24. saatte Dycal ve kontrol grubu arasında anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0.05). GNP ilavesi FTIR analizinde belirgin fark yaratmamıştır. XRD analizinde GNP pik vermemiştir. GNP katkılama miktarı arttıkça mikrosertlik artmış ve tanecik boyutu küçülmüştür. Tanecik boyutunun küçüldüğü ve boşluklu yapının azaldığı SEM görüntüsünde de tespit edilmiştir. EDX analizinde GNP etkisi karbon miktarındaki artışla gözlemlenmiştir.Sonuç: MTA'ya GNP ilavesi miktar artışına bağlı olarak fiziksel ve mekaniksel özelliklerine olumlu katkı sağlarken, materyalin biyouyumluluğunu azaltmıştır.Anahtar Kelimeler: Angelus MTA, Dycal, grafen nanoplatelet, pulpa kuafajı, sitotoksisite.

Aim: In cases where the pulp is exposed, it is important to cover the pulp surface with a biocompatible, physically and mechanically sufficient material. In this study, it is aimed to evaluate the biological, physical and mechanical properties of frequently used and experimentally developed pulp capping materials in vitro.Material and Method: A homogeneous mixture was obtained by adding + 0.1% GNP (graphene nanoplatelet) and + 0.3% GNP (graphene nanoplatelet) to Angelus MTA and these groups formed the experimental group of the study. Angelus MTA and Dycal were used as control groups. The materials were mixed according to the manufacturer's instructions and disc-shaped specimens were formed in teflon molds. The microhardness, SEM-EDX, XRD and FTIR analyzes of the materials and 24-hour and 72-hour MTT, TAS and TOS tests on gingival fibroblast cells were performed in vitro. Results were evaluated statistically by using SPSS software.Results: A significant difference was found between the control group and Angelus MTA + 0.3% GNP in 24 and 72 hours MTT analysis (p <0.05) and 24-hour Dycal (p = 0.001) and 72-hour MTT analysis (p = 0.002). A significant difference was also found between Dycal and Angelus MTA + 0.3% GNP groups at TOS 72., TAS 24th and 72th hours and Dycal and control group at TOS 24 hours (p <0.05). The addition of GNP did not make a significant difference in FTIR analysis. GNP did not yield a peak in XRD analysis. As the amount of GNP doping increased, microhardness increased and particle size decreased. It is evidenced by a SEM image, where the particle size decreases and the hollow structure diminishes. In the EDX analysis, the effect of GNP was observed with an increase in carbon content.Conclusion: While the addition of GNP to MTA contributed positively to physical, mechanical properties due to increase in quantity, it reduced the biocompatibility of the material.Keywords: Angelus MTA, Dycal, graphene nanoplatelet, pulp capping, cytotoxicity.