Farklı restoratif materyallerin ozon gazı ve geleneksel kavite dezenfektanı uygulanmış dişlerde mikrosızıntıya olan etkisinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu in-vitro çalışmanın amacı farklı restoratif materyallarin ozon gazı ve geleneksel kavite dezenfektanı uygulanmış dişlerde mikrosızıntıya olan etkilerinin incelenmesidir.Gereç ve Yönem: Bu çalışmada farklı nedenlerden dolayı çekilmiş 90 adet insan molar dişi kullanıldı. Dişler tek tek incelenerek kron kısımlarında çürük, kırık, çatlak veya daha önceden yapılmış bir restorasyon bulunmamasına dikkat edildi. Daha sonra dişler üzerindeki yumuşak eklentiler bir kretuvar yardımıyla uzaklaştırılıp tüm yüzeyler pomza ve politür lastiği ile temizlendi. Çalışma yapılıncaya kadar dişler distile su içerisinde oda sıcaklığında bekletildi.Bütün dişlerin bukkal yüzeylerine hava ve su soğutması altında silindirik elmas frezlerle (Plus, BR31B, P.R.C) standart Sınıf V kaviteler açıldı. Her kavite mezio – distal genişliği 3 mm, oklüzo–gingival genişliği 2 mm ve derinliği 1,5 mm olacak şekilde hazırlandı. Gingival kenarlar mine- sement sınırının 1 mm altına kadar uzatıldı. Kavitelerin tüm yüzeylerine 0,5 mm genişliğinde bizotaj yapıldı. Dişler her grupta 30 adet olacak şekilde 3 ana gruba ayrıldı. Grup 1: 6 s ozon uygulandı, Grup 2: % 2'lik klorheksidin glukonat uygulandı, Grup 3: herhangi bir dezenfeksiyon işlemi uygulanmadı. Daha sonra her ana grup kendi içerisinde her biri 10 adet dişten oluşacak şekilde 3 alt gruba ayrıldı. Her alt grup siloran, ormoser ve geleneksel kompozit materyali ile üretici firmaların talimatları doğrultusunda restore edildi. Tüm örnekler bitirme ve polisaj işlemleri öncesinde 24 saat süre ile 37 °C'deki etüvde ( Nüve Incubator EN 500, Ankara, Türkiye ) bekletildi. Bitirme ve polisaj işlemleri restorasyonlar tamamlandıktan 24 saat sonrasında alüminyum kaplı disklerle (Sof- Lex, 3M ESPE, St. Paul, MN, ABD) yapıldı. Örnekler 24 saat süre ile 37 °C'deki etüvde (Nüve Incubator EN 500, Ankara, Türkiye) bekletildikten sonra 5± 2 ºC ve 55 ± 2 ºC arası ısı banyolarında 1500 kez (30 sn bekleme süresi ) termal siklus işlemine tabi tutuldu. Daha sonra tüm dişlerin kök uçları akışkan kompozitle kapatıldı ve örnekler aside dirençli tırnak cilası ile restorasyon sınırlarının 1 mm dışında kalacak şekilde kaplandı. Bütün örnekler % 0,5'lik bazik fuksin solüsyonuna konularak 24 saat boyunca 37 °C'lik etüvde (Nüve Incubator EN 500, Ankara, Türkiye) bekletildi. Sonrasında dişler musluk suyu altında yıkanarak fazla boyanın uzaklaşması sağlandı. Dişler bukko–lingual/palatinal yönde 0,2 mm kalınlığındaki elmas separe (Horico, Diamond Instruments, Almya) ve piyasemen (DEGA z, ceramik, Made in P.R.C) yardımı ile su irrigasyonu altında ikiye bölündü. Kesitlerin mikroskopta incelenecek yüzeyleri su zımparası ile zımparalandı. Elde edilen kesit yüzeylerindeki oklüzal ve gingival sızıntı değerleri stereooptik mikroskopta (Leica Z16 APO, Almanya) bağımsız bir araştırmacı tarafından x57 büyütmede incelenip skorlar kaydedildi. Gingival ve oklüzal mikrosızıntı dereceleri standart bir skala ile 0-4 arasında skorlandı. Her gruptan rastgele 1'er diş seçildi. Daha sonra seçilen örneklerin rezin-diş sert dokusu arasındaki yüzeyin morfolojisi taramalı elektron mikroskobunda (Scanning Electron Microscope) (FEI, Quanta FEG 250, Almanya) çeşitli büyütmelerde incelendi ve fotoğraflandı. Elde edilen sonuçlar istatistiksel olarak ANOVA ve Kruskal-Wallis testleri ile değerlendirildi.Bulgular: Kavite dezenfektanları ve kontrol grubundan oluşan ana gruplar arasında oklüzal ve gingival kenarlarda mikrosızıntı açışından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0,05). Kompozitlerden oluşan alt gruplar arasında oklüzal kenarlarda sızıntı açısından fark bulunmazken (p>0,05) gingival kenarlarda anlamlı fark bulundu (p<0,05). Gingival kenarlarda en başarılı sonuçlar siloran materyalinden elde edildi.Sonuç: Çalışmamızda oklüzal ve gingival kenarlarda kavite dezenfektanlarının mikrosızıntıya etkisinin olmadığı görüldü. Kompozit materyalleri arasında klorheksidin ve kontrol grubunda gingival kenarlar açısından istatistiksel açıdan fark bulundu. Gingival kenarlar açısından en başarılı sonuçlar Filtek silorandan elde edildi.

Aim: The aim of this in-vitro study is to investigate the effects of ozone and conventional cavity disinfectant on microleakage at the cavities which are restorated with different restorative materials.Material and Method: 90 human molar teeth extracted for various reasons were used in this study. Teeth are examined carefully one by one and cared not to have caries, restorations and fracture. And then soft tissues are scaled with a scaler and polished with pumice and polishing plastic.The teeth are kept in distilled water at room temperature untill study is done.Standard Black V cavities are prepared on buccal surfaces of all teeth with a cylinderyque diamond bur (Plus, BR31B, P.R.C) with air and water cooler. All cavities are prepared 3 mm mesio-distal size, 2 mm occlusal-gingival size and 1,5 mm depth. All cavity surfaces are bisotated 0,5 mm wide. Teeth are divided to 3 main groups which contains 30 teeth. Group 1;ozone applied for 6 seconds, Group 2; %2 clothexidine glucontae applied, Group 3; any disinfection is not applied. And then all groupes are divided 3 sub-groupes which contains 10 teeth. All sub-groupes are restorated with silorane, ormocer and traditional composite according to the producter's directions.All specimens are incubated for 24 hours at 37'°C (Nüve Incubator EN Ankara,Turkey) before the finishing and polishing procedures. Aluminum coated discs (So-Flex,3M ESPE,St. Paul,MN,USA) are used for finishing and polishing. After incubation process, all specimens are thermal cycled at 5± 2 ºC and 55 ± 2 ºC 1500 times (for 30 seconds). And then apical foramens of the teeth were sealed with flow composite and specimens were coated with acid resistant nail polish 1 mm away from the restoration border. All specimens were incubated in basic fucsine at 37'°C for 24 hours (Nüve Incubator EN 500 Ankara,Turkey). And then the teeth are washed under water to move excess paint. The teeth were seperated with 0,2 mm thickness diamond seperator (Horico, Diamond Instruments, Germany) and tribune (DEGA z, ceramik, Made in P.R.C) buccal-lingual/palatinal direction with water cooler. Sections were examined under a microscope Occlusal and gingival microleakage values of slice surfaces were obsereved at x57 magnification under stereooptical microscope (Leica Z16 APO, Germany) by a seperate researcher and scores were recorded. Gingival and occlusal microleakage degrees were scored between 0-4 by a standard scale.1 tooth was choosen from each group randomly. And then the surface morphology between resine-tooth hard tissue of choosen teeth were observed under scanning electron microscope (FEI, Quanta FEG 250, Germany) at various magnifications and photographed. Statistically results were reviewed with ANOVA and Kruskal-Wallies Tests.Results: Statistically significant difference of microleakage between cavity disinfectant and control groups' occlusal and gingival lines was not found (p>0,05). There was no differences at occlusal lines of composite subgroups (p>0,05) but also significant difference at gingival lines was found (p<0,05). The most succcessful results at gingival lines were found with silorane.Conclusion: In our study, we found that there is no effect of cavity disinfectant to microleakage at occlusal and gingival line. Statistically significant difference was found among the composite materials, between clorhexidine and control groups' gingival lines.The most successful results at gingival lines was found with filtek Silorane.