Timpanik membran retraksiyon ceplerinin klinik takip ve değerlendirilmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Amaç: Retraksiyon cepleri (RC) ile ilgili yapılan klinik takip içeren çalışmalar literatürde mevcuttur ancak yeterli değildir. Genelde tedavi yaklaşımları farklılık göstermekte ve sonuçlarda değişkenlik arz etmektedir. Bu çalışma ile sebebi tam ortaya konamamış bu patolojinin aydınlatılmasına teorik fayda ve bu tip hastaların takibi ile klinik yaklaşımlarımızı değerlendirilerek pratik fayda sağlanması ve literatüre ek katkı sağlanması amaçlanmaktadır.Gereç ve Yöntemler: Çalışmamıza 2016-2019 tarihleri arasından Dicle Üniversitesi KBB polikliniği'ne başvuran ve yapılan muayene sonucunda RC tespit edilen 80 hastanın 121 kulağı dahil edildi. Kulakların 20'sinde hem Pars tensa (PT) hem de Pars flaksida (PF) da RC mevcut idi. Kulakların 101'inde sadece pars tensada RC mevcut idi. Pars tensa RC için Sade(1976) sınıflaması, PF RC için Tos(1987) sınıflaması kullanıldı. Çalışmamız prospektif olarak yapıldı. Pars tensa RC olan 51 kulak ve pars flaksida RC olan 12 kulak herhangi bir işlem görmeyip evre değişimine bakıldı. Pars tensa RC olan 70 kulak ve pars flaksida RC olan 8 kulak çeşitli operasyonlardan en az birini geçirdi. Hastalara ilk başvuruda ve takip sonunda odyometri, östaki disfonksiyon testi ve östaki tüpü disfonksiyon anketi (Eustachian Tube Dysfunction Questionnaire - ETDQ-7 ) yapıldı. Bulgular: Pars tensa RC evresi işitme kayıpları analiz edildiğinde; normal timpanik membran ile evre 1 PT RC arasında işitme açısından istatiksel olarak fark izlenmez iken PT RC evre 2, 3, 4 ile normal zar arasında istatistiksel olarak anlamlı kayıp olduğu görüldü. Pars tensa RC olup sadece takip edilen 51 kulakta takip süresi sonunda (21,98±2,27 ay) istatistiksel olarak anlamlı evre ilerlemesi saptandı. Pars flaksida RC olan ve sadece takip edilen (22,42±2,42 ay) 12 kulakta ise takip süresinde istatistiksel olarak anlamlı evre değişimi saptanmadı. Pars tensa RC olup kartilaj reinforcement timpanoplasti yapılan 23 kulakta kulak zarında takip süresi sonunda (21,74±2,26 ay) tekrar eden RC'i saptanmadı. Pars tensa RC olup Goode T tüp uygulanan 10 kulak (21,50±2,01 ay) ve tip 1 Paparella VT uygulanan 24 kulakta takip sonunda (22,04±2,11 ay) istatiksel olarak anlamlı düzelme saptanmazken evre ilerlemesi açısından da anlamlı ilerleme görülmedi. Ek işlem olarak balon tuboplasti uygulanan 13 kulakta ise (9 kulak Paparella VT'ye, 4 kulak kartilaj reinforcement TP'ye ek işlem olarak) evre iyileşmesi açısından takip süresi sonunda (22,85±1,21 ay) istatiksel olarak anlamlı iyileşme saptandı.Sonuç: PT RC olan kulakların opere edilmeyecekse kısa aralıklarla takip edilmelidir. Pars flaksida RC'lerinin klinik seyri PT RC'sine göre daha yavaştır. Pars tensa RC olan kulaklarda kartilaj reinforcement TP etkili bir yöntemdir. Tip 1 Paparella VT ve T tüpün PT RC'inde hastalık ilerlemesini durdurmasına rağmen tam kür sağlayamamaktadır. Pars tensa RC'lerinde tip 1 Paparella VT uygulamasına ek işlem olarak yapılan balon tuboplasti işleminin, sadece tip 1 Paparella VT işleminden daha etkili olduğu saptanmıştır.Anahtar kelimeler: Retraksiyon Cebi, Pars Tensa, Klinik Takip, Ventilasyon Tüpü, T Tüp, Balon Tuboplasti, Kartilaj Timpanoplasti ABSTRACTObjective: Studies involving clinical follow-up of retraction pockets (RP) are available in the literature, but are not sufficient. In general, treatment approaches vary and the results vary. In this study, it is aimed to provide practical benefit and to contribute to the literature by evaluating our clinical approaches with the follow-up of such patients and theoretical benefit in elucidating this pathology.Material and Methods: In this study, 121 ears of 80 patients who applied to Dicle University ENT clinic between 2016-2019 and whose RP was detected as a result of the examination were included. In 20 of the ears, both Pars tensa (PT) and Pars flaksida (PF) had RP. 101 of the ears had only pars tensada RP. Sade (1976) staging was used for pars tensa RP and Tos (1987) staging was used for PF RP. Our study was performed prospectively. A total of 51 ears with pars tensa RP and 12 ears with pars flaksida RP did not undergo any procedure. 70 ears with pars tensa RP and 8 ears with pars flaksida RP underwent at least one of several operations. Audiometry, Eustachian dysfunction test and Eustachian Tube Dysfunction Questionnaire (ETDQ-7) were performed at the first admission and follow-up.Findings: When pars tensa RP phase hearing loss is analyzed; There was no statistically significant difference between normal timpanic membrane and stage 1 PT RP in terms of hearing, whereas statistically significant loss was observed between PT RP stage 2, 3, 4 and normal membrane. Statistically significant stage progression was detected in 51 ears followed by pars tensa RP at the end of the follow-up period (21.98 ± 2.27 months). There was no statistically significant change in the stage of follow-up in 12 ears with pars flaksida RP and followed only (22.42 ± 2.42 months). In 23 ears underwent pars tensa RP and cartilage reinforcement tympanoplasty, no recurrent RP was detected at the end of follow-up period (21.74 ± 2.26 months). Pars tensa RP and Goode T tube applied 10 ears (21.50 ± 2.01 months) and with type 1 paparella VT applied 24 ears (22.04 ± 2.11 months) at the end of follow-up was not statistically significant improvement in terms of progression. Balloon tuboplasty was performed in 13 ears (9 ears Paparella VT, 4 ears cartilage reinforcement TP) additionally and there was a statistically significant improvement at the end of the follow-up period (22.85 ± 1.21 months).Conclusion: If ears with PT RP will not be operated, they should be followed at short intervals. The clinical course of pars flaksida RP's is slower than that of PT RP. Pars tensa RP is an effective method of cartilage reinforcement TP in the ears. Type 1 Paparella VT and T tube cannot provide complete cure although it stops disease progression in PT RP. In pars tensa RP's, balloon tuboplasty performed as an additional procedure to type 1 Paparella VT was found to be more effective than type 1 Paparella VT.Keywords: Retraction Pocket, Pars Tensa, Clinical Follow-up, Ventilation Tube, T Tube, Balloon Tuboplasty, Cartilage Tympanoplasty
Collections