Flor salan iki farklı yüzey örtücü materyalin bağlanma dayanımlarının in vitro olarak değerlendirilmesi

Abstract

Bu in vitro çalışmada, flor salan iki farklı yüzey örtücü materyalin makaslama bağlanma dayanımlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. 105 adet çekilmiş çürüksüz insan üst premolar dişi 3 gruba rastgele ayrıldı (n=35). Deney grupları şu şekilde oluşturuldu; Grup 1: Braketin yapıştırılacağı yüzeye herhangi bir flor salan yüzey örtücü uygulanmayan kontrol grubu, Grup 2: Braketin yapıştırılacağı yüzeye Opal Seal™ (Opal Orthodontics, South Jordan, Utah, USA) uygulanan grup, Grup 3: Braketin yapıştırılacağı yüzeye Pro Seal™ (Reliance Orthodontic Products, Itasca, IL, USA) uygulanan grup. Tüm örnekler %37'lik ortofosforik asitle (Panora 200,Imicryl Diş Malzemeleri, Konya, Türkiye) pürüzlendirildikten sonra, Grup 1'e Transbond™ XT primer (3M Unitek, Monrovia, CA, USA) uygulandı. Grup 2'ye Opal Seal™ ve Grup 3'e Pro Seal™ uygulandı. Üretici firmaların önerilerine tekabül eden sürelerde Valo Cordless ışık cihazı (Ultradent, South Jordan, Utah, USA) ile ışıklanarak polimerizasyonu sağlandı. Braketler (0.018 inç Master Series, American Orthodontics, Sheboygan, Wisconsin, USA), Transbond™ XT (3M Unitek, Monvoria, CA, USA) ile doğru pozisyonda yapıştırıldı. Tüm örnekler 37ºC'de distile suda 24 saat süreyle bekletildi. Daha sonra 5ºC ve 55ºC su banyoları arasında 5000 döngülük termal siklus işlemine tabi tutuldu. Örneklere, universal test cihazıyla braket ile diş arayüzünden 0.5 mm/dak hızla makaslama kuvveti uygulandı ve stereomikroskop ile Adhesive Remnant Index (ARI) değerlendirildi. Bağlanma dayanımı testi bulguları Shapiro-Wilk, Levene ve tek yönlü ANOVA varyans analizi testleri ile değerlendirildi. Gruplar arasında bağlanma dayanımı açısından istatistiksel olarak fark bulunmadı (p>0.05). Adhesive Remnant Index (ARI) bulguları Kruskal-Wallis ve Mann-Whitney U testleri ile değerlendirildi ve sonucunda Grup 1 ve Grup 3'ün birbirinden farklı (p<0.05), Grup 1 ve Grup 2'nin birbirinden farklı (p<0.05), fakat Grup 2 ve Grup 3 arasında fark olmadığı saptandı (p>0.05).

The aim of this in vitro study was to evaluate shear bond strength of two different fluoride releasing sealent materials. 105 extracted, noncaries human upper premolars were divided randomly into 3 groups (n=35). Experimental groups were; Group 1: TransbondTM XT primer (3M Unitek,Monrovia,CA,USA) was applied on bracket bonded surface, Group 2: Opal Seal™( Opal Orthodontics,South Jordan,Utah,USA) was applied on bracket bonded surface, Group 3: Pro SealTM (Reliance Orthdontic Products,Itasca,IL,USA) was applied on bracket bonded surface. After all samples was etched with %37 orthofosforic acid (Panora 200,Imicryl Diş Malzemeleri,Konya,Türkiye) ; TransbondTM XT primer applied to Group 1, Opal Sea™l to Group 2 and Pro SealTM to Group 3. According manufacturer curing time card, all samples were light cured with Valo Cordless Curing Light(Ultradent, South Jordan, Utah, USA). Brackets (0.018 inch Master Series, American Orthodontics, Sheboygan, Wisconsin,USA ) were bonded with TransbondTM XT (3M Unitek, Monvoria, CA, USA) adhesive on accurate position. All samples were waited on 370 C distelled water for 24 hours after that they were treated with 5000 cycle 50C-550C thermalcycling process. With universal test machine, on bracket bonded surface-enamel surface shear force were appleid with 0.5mm/min pace and then they were examined with Stereomicroscope for adhesive remnant index evaluation. Shear bond strenght test results evaluated with Shapiro-Wilk, Levene and one way ANOVA variance analysis. There was no statiscal difference between groups shear bond strenght (p>0,05). Adhesive Remnant Index findings evaluated with Kruskal-Wallis and Mann-Whitney U. Group 1 and Group 3 is different from each other (p<0,05), Group 1 and Group 2 different from each other (p <0.05) but Group 2 and Group 3 has no difference (p>0.05).