Metal ve seramik braketlerin rezin nanoseramik cad/cam materyali üzerinde yapılan farklı yüzey pürüzlendirme işlemlerinde makaslama dirençlerinin değerlendirilmesi

Abstract

Metal ve Seramik Braketlerin Rezin Nanoseramik Cad/Cam Materyali Üzerinde Yapılan Farklı Yüzey Pürüzlendirmelerinde Makaslama Dirençlerinin DeğerlendirilmesiAmaç: Gün geçtikçe artan sayıda yetişkin bireyin ortodontik tedavi görmek istemesiyle birlikte ortodontistler, seramik yüzeylere braketlerin optimal şekilde yapıştırılabilmesini sağlayan metotlarla ilgili arayışa girmişlerdir. Bizim çalışmamızda in vitro metal ve porselen braketler kullanılarak rezin nanoseramik (Cerasmart, GC Europe) materyal üzerinde Ti:safir femtosaniye lazer (Fs), Nd:Yag lazer, Kojet ile kumlama, hidroflorik asit (HFA) ve ortofosforik asiti (OFA) içeren 5 farklı pürüzlendirme yönteminin makaslama testi ile braketlerin kopma dirençleri üzerine etkisi ölçülmüştür.Materyal ve Metot: 170 seramik örnek metal ve porselen braket grupları olmak üzere 2 ana gruba ayrıldı. Bu gruplar yapılan yüzey pürüzlendirme işlemine göre OFA, HFA, Kojet, Nd:Yag lazer ve Fs lazer olmak üzere 5 alt gruba ayrıldı. Pürüzlendirme işlemini takiben maksiller santral diş braketleri ışıkla sertleşen adeziv materyal kullanılarak seramik örneklere yapıştırıldı. Örnekler en az 24 saat oda sıcaklığında distile suda bekletildikten sonra 1000 kez termal siklus işlemine tabi tutuldu. Hazırlanan ekstra örnekler taramalı elektron mikroskobu (TEM) ve 3 boyutlu profilometre incelemesinde kullanıldı. Makaslama testi gerçekleştirildikten sonra kopma değerleri kayıt edildi. Braketlerin materyal yüzeyinden kopma ve porselen kırılma şekilleri incelendi. İstatistiksel değerlendirme için çift yönlü varyans analizi, Tukey'in HSD testi, ki kare testi ve Wilcoxon signed-rank testi kullanıldı (p<0.05).Bulgular: Tüm pürüzlendirme yöntemleri ile klinik kabul edilebilir seviyede veya üzerinde kopma değerleri elde edildi. Metal braketler porselen braketlere göre daha yüksek kopma direnci gösterdiler. Metal braketlerin bu yüksek kopma direnci sadece Fs lazer grubunda porselen braketlerden anlamlı derecede yüksek seviyeye ulaştı (13.013±2.425&9.68±1.946, p<0.05). Tüm yüzey pürüzlendirme metotları pürüzlendirme uygulanmayan örneğe kıyasla anlamlı derecede fazla yüzey pürüzlülüğü oluşturmuştur(p<0.05). Rezin nanoseramik materyalin polimer bileşiğinden ötürü her iki asitle pürüzlendirme metodu da başarılı olmuş, Fs lazer ile homojen ve düzenli pürüzlenme görünümü elde edilmiştir.Sonuç: Bu in vitro çalışmanın sonuçları dahilinde Fs lazerin ortodontik amaçlı seramik yüzeylerin pürüzlendirilmesinde etkili bir yöntem olduğu saptanmıştır. Ancak rutin kullanım için yüksek maliyet probleminin aşılması gerekmektedir. Ek olarak resin nanoseramik materyallerin yüzeylerinin kimyasal pürüzlendirilmesinde HFA ve OFA'nın etkili olduğu tespit edilmiştir.

Evaluation of Bond Strength of Metal and Ceramic Brackets on Resin Nanoceramic Cad/Cam Material With Different Surface TreatmentsAim: With increasing number of adults seeking orthodontic treatments, orthodontists continue to debate the optimal method for bonding brackets to ceramic surfaces. This study evaluated the effects of different surface conditoning methods including Ti:sapphire femtosecond (Fs) and Nd:Yag lasers, silica coating with Cojet, etching with hydrofluoric acid (HFA) and orthophosphoric acid (OPA) on the shear bond strength (SBS) of metal and ceramic brackets bonded to resin nanoceramic (Cerasamart, GC Europe) material. Materials and Methods: In total, 170 ceramic specimens were prepared and divided into two groups, according to brackets used. In each group, the following five subgroups were prepared; OPA, HFA, Cojet, Nd:Yag laser, Ti:sapphire laser. Maxillary central brackets were bonded using a light-cured adhesive. The samples were stored in distilled water at least 24 hours at room temparature and then thermocycled 1000 times. Extra samples were prepared and examined using scanning electron microscopy (SEM) and 3D profilometer. SBS testing was performed, failure and fracture modes were classified. Two way ANOVA, Tukey's HSD tests were used to compare SBS among the five subgroups. Chi-Square test was used to determine differences between ordinal failure and fracture modes data. Wilcoxon signed rank test was used to determine surface roughness differences(P<0.05).Results: All conditioning methods caused acceptable SBS, metal brackets had higher SBS than porcelain brackets, but this difference reached statistical significance only in Fs laser group (13.013±2.425&9.68±1.946, p<0.05). All surface conditioning methods caused significantly higher surface roughness compared to non-conditoned specimen (p<0.05). Both acid treatment, caused surface modification due to polymer content of resin nanoceramic. Homogeneous and regular surfaces were observed in the ablation pattern with the Fs.Conclusion: Within the limitations of this in vitro study, Fs laser can be an alternative method for surface conditioning in orthodontics after overcoming high cost. In addition to HFA, OPA can be used as a chemical conditioning agent in resin nanoceramic materials.