Psöriatik artrit hastalarında miRNA 146A ve miRNA 21 parametrelerinin apoptozis ile ilişkilerinin araştırılması

Abstract

Giriş ve Amaç: Psöriatik artrit (PsA) psöriazise eşlik edebilen eklemde destrüksiyon ve kemik rezorpsiyonu ile karakterize, genellikle romatoid faktörün (RF) negatif olduğu kronik inflamatuar otoimmün bir hastalıktır. Amacımız bu hastalıkta apoptozun serumdaki bir göstergesi olan M30'un ve total hücre ölümünün bir göstergesi olan M65'in; hastalığın patogenezi ile ilişkili olduğunu düşündüğümüz mikroRNA 146a (miR146a), mikroRNA 21'in (miR21) ve interlökin 17A (IL-17A)'nın seviyelerini araştırmaktır.Yöntem: Çalışmaya PsA tanılı 51 hasta ve sağlıklı 36 kontrol dahil edildi. Hastaların sosyodemografik özellikleri ve öyküleri alındı. IL-17A, M30 ve M65 parametrelerinin serum değerleri ELISA yöntemi ile çalışıldı. Serumdaki mikroRNA 146a ve mikroRNA 21 değerlerini belirlemek için de önce serumdan RNA izolasyonu gerçekleştirildi. Daha sonra bu RNA'lardan komplementer DNA (cDNA) sentezi gerçekleştirilip Real-time PCR'da belirlenen primerler ile istenen mikroRNA'ların çoğaltılması sağlandı. Sonuçların değerlendirilmesinde parametrik testlerde iki grup arasındaki farkı incelemek için student-t testi, kategorik değişkenlerin analizinde de ki-kare testi kullanıldı. Bulgular: Çalışmamızda IL-17A seviyesi hasta grubunda kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek saptandı (p=0.002). M30 açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p=0.424); fakat M65 seviyesi hasta grubunda anlamlı yüksekti (p=0.003). miR146a'nın hasta ve kontrollerde eksprese olduğu gözlendi, her iki grup arasında anlamlı fark yoktu (p=0.590). miR21'in ise hasta ve kontrol grubunda ekspresyonunun çok düşük olduğu gözlendi. Bu yüzden istatistiksel olarak bir değerlendirme yapılamadı. Sonuçlar: Çalışmanın sonunda IL-17A'nın PsA hastalarında yüksek bulunmasından dolayı etyopatogenezde otoimmünitenin etkili olduğu, miR146a ve miR21 ekspresyonunda gruplar arasında fark olmadığı için patogenezde rolü olmadığı düşünüldü. Ayrıca bu hastalarımızda her iki hücre ölümünün de gözlendiği, fakat nekrozun apoptoza göre daha fazla görüldüğü düşünülmektedir.

Objective: Psoriatic arthritis is a chronic inflammatory autoimmune disease in which Rheumatoid factor (RF) is usually negative and the disease is characterized by articular destruction and bone resorption that could accompany psoriasis. Our purpose is to investigate the levels of M30 which is a marker in serum for apoptosis in this disease and M65 which is a marker of total cellular death; and microRNA 146a (miR146a), microRNA 21 (miR21) and interleukin 17A (IL-17A) which are thought to be related to the pathogenesis of the disease.Patient and Methods: 51 patients with diagnosis of PsA and 36 healthy controls were included in the study. Sociodemographic characteristics and history of the patients were collected. Serum levels of IL-17A, M30 and M65 parameters were measured with ELISA method. RNA isolation was performed first for determination of microRNA 146a and microRNA 21 levels in serum. Afterwards, complementer DNA (cDNA) was synthesized from these RNAs and amplification of selected microRNAs was obtained from determined primer by Real-time PCR. For evaluation of the results, student-t test was used for evaluating differences of parametric tests between the two groups and chi-square test was used for analysis of categorical data.Results: IL-17A level was found to be significantly higher in patient group compared to the control group (p=0.002). No statistically significant difference was present in relation to M30 (p=0.424); however, M65 parameter was significantly higher in the patient group (p=0.003). miR146a was observed to be expressed in both patient and control groups, no significant difference was present between the groups (p=0.590). miR21 expression was observed to be very low in patient and control groups. Therefore, no statistical evaluation was performed.Conclusions: In conclusion of our study, it had been thought that IL-17A is effective in PsA pathogenesis however, miR146a and miR21 have no roles in pathogenesis. In addition, both types of cellular death were observed in these patients, however, necrosis was more prominent than apoptosis.