İlk trimesterde maternal faktörler ve serum biyomarker kullanımı ile gestasyonel diabetes mellitus öngörüsü sağlanması

Abstract

Amaç: ilk trimester gebelerde gestasyonel diyabetes mellitus (GDM)'in erken öngörüsünde çeşitli biyomarkerların önemini araştırmak.Gereç ve yöntem: Çalışma, Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Etik Kurulu tarafından onaylandıktan sonra Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı'nda gerçekleştirildi. Toplamda 220 katılımcı ile yaptığımız vaka kontrol çalışmamızdagebelerin demografik özellikleri ve ilk trimester maternal serum albümin, kreatinin, ürik asit, hs-CRP ve seks hormon bağlayıcı globulin (SHBG) düzeyleri ve oksidatif sitres parametreleri ile tiyol/disülfit seviyeleri değerlendirildi. Hastalarda GDM gelişimi takip edildi. İlk trimesterde diyabetik olmadıkları bilinen olgular dahil edildi, GDM tanısı 2. Trimesterde 75 gr gtt ile koyuldu.Bulgular: Çalışmamızda 156 gebe normal sağlıklı bireyler olup (Grup 1), 64 gebe GDM olarak izlendi (Grup 2). İki grup arasında parite, abort sayısı, içilen sigara sayısı ve boy açısından istatistiksel anlamlı bir fark bulunamazken GDM grubunda gravida sayısı bakımından istatistiksel anlamlı fark gözlendi, (grup 1: 2, grup 2: 3; p<0,05); ayrıca GDM grubunda ortancaVKİ değerleri istatistiksel anlamlı olarak daha yüksek saptandı (grup 1: 24.1, grup 2: 27.8; p=0,001). GDM grubunda albümin (grup 1: 3.47, grup 2: 3.59; p= 0,034), kreatinin (grup 1: 0.40, grup 2: 0.45; p= 0,007) ve ürik asit değerleri (grup 1: 2.25, grup 2: 2.53; p= 0,026) kontrol grubuna kıyasla anlamlı olarak daha yüksek saptanmıştır. SHBG ise GDM grubunda normal gruba kıyaslaanlamlı olarak daha düşük saptanmıştır(grup 1: 246.62, grup 2: 223.70 ; p=0,003). Hs-CRP değerleri açısından değerlendirildiğinde çalışma ve kontrol grubu arasında istatistiksel anlamlı fark saptanamamıştır(grup 1: 0.47, grup 2: 0.46; p= 0,973). GDM grubunda Tas (grup 1: 1.27, grup 2: 1.01; p < 0,0001). Tos (grup 1: 12.86, grup 2: 15.65; p < 0,0001). ve Osi (grup 1: 0.97, grup 2: 1.36; p < 0,0001) değerleri açısından her üç parametre için istatistiksel anlamlı fark saptanmıştır. Yapılan ROC analizinde GDM için VKİ ve biyokimyasal parametrelerden albümin, kreatinin, ürik asit ve SHBG'nin anlamlı olduğu saptandı. Sırasıyla VKİ için eşik değer 27,53 alındığında ve SHBG için eşik değer 197,7 alındığında en anlamlı sonuçlar elde edilmiştir (sırasıyla p= 0,0006, p=0,0035). GDM bağımlı değişken alınarak yapılan lojistik regresyon analizinde, kreatinin yüksekliğinin (eşik değer 0,48mg/dl olarak alındığında ) GDM üzerinde 2,57 (p= 0,012) kat daha fazla GDM riski getirdiği ve SHBG düşüklüğünün (eşik değer 197,7nmol/L olarak alındığında) de 2,95 (p=0,001) kat GDM riski getirdiği saptandı. Sonuç: Serum albümin, kreatinin, ürik asit ve SHBG seviyelerinin oksidatif stres parametreleri ile tiyol/disülfit seviyelerininGDM öngörüsünde anlamlı olduğu düşünülmekle birlikte daha yüksek duyarlılıkta sonuçlara ulaşmak için bu biyomarkerların kombine edilerek araştırıldığı çalışmalara ihtiyaç vardır.

First-trimester maternal factors and serum biomarkers in prediction of gestational diabetes mellitus.Objective: To examine various biomarkers in early prediction of gestational diabetes mellitus(GDM) in first trimester pregnancy.Materials and methods: This randomized controlled trial was conducted by Department of Obstetrics and Gynecology in the accordence with Bezmialem Vakif University Ethics Committee. A total of 220 non diabetic patients during the first trimester screening were recruited for GDM screening using demographic charecterisitcs and maternal serum albumin, creatinine, uric asid, hs-CRP, sex-hormone binding globuline (SHBG), and oxidative stres parameters by thiol/disulphide levels. Gdm diagnosis established by 75gr glucose challange test. Results: On follow up cases, we found n =64 women subsequently developed GDM and n=156 women without GDM. There were significant difference between groups for gravity (group 1: 2, group 2: 3; p<0,05), and also significant difference in BMI (group 1: 24.1, group 2: 27.8; p=0,001). There were no relevant difference in parity, height and smoking status. Maternal serum albumin (group 1: 3.47, group 2: 3.59; p= 0,034), creatinine (group 1: 0.40, group 2: 0.45; p= 0,007), uric asid (group 1: 2.25, group 2: 2.53; p= 0,026) levels were significantly higher among GDM group (Group 2). SHBG levels were significantly low in GDM group compared with normoglycemic group (group 1: 246.62, group 2: 223.70 ; p=0,003). However, serum hs-CRP levels were not significantly different between both groups. Tas (group 1: 1.27, group 2: 1.01; p < 0,0001), Tos (group 1: 12.86, group 2: 15.65; p < 0,0001), and Osi (group 1: 0.97, group 2: 1.36; p < 0,0001) levels showed significat difference women who subsequently diagnosed with GDM. Yapılan ROC analizinde GDM için BMI ve biyokimyasal parametrelerden albümin, kreatinin, ürik asit ve SHBG'nin anlamlı olduğu saptandı. Sırasıyla VKİ için eşik değer 27,53 alındığında ve SHBG için eşik değer 197,7 alındığında en anlamlı sonuçlar elde edilmiştir (sırasıyla p= 0,0006, p=0,0035). GDM bağımlı değişken alınarak yapılan lojistik regresyon analizinde, kreatinin yüksekliğinin (eşik değer 0,48mg/dl olarak alındığında ) GDM üzerinde 2,57 (p= 0,012) kat daha fazla GDM riski getirdiği ve SHBG düşüklüğünün (eşik değer 197,7nmol/L olarak alındığında) de 2,95 (p=0,001) kat GDM riski getirdiği saptandı.In the ROC analysis, BMI and biochemical parameters including albumin, creatinine, uric acid and SHBG were found to be significant for GDM. The most significant results were obtained when the threshold value for VKI was 27.53 and the threshold value for SHBG was 197.7(p = 0.0006, p = 0.0035, respectively).In the logistic regression analysis using GDM dependent variables, higher creatinine levels (threshold value of 0.48 mg/dL) increased GDM risk 2.57 (p = 0.012) times and lower SHBG (threshold value of 197.7 nmol/L) increased GDM risk 2.95 (p = 0.001) times.Conclusion:Serum albumin, creatinine, uric asid, SHBG, and oxidative stres parameters levels appear to have value in GDM prediction. Further studies are needed to establish diagnostic accuracy of biomarkers when combined to each other.