Kelime ve dil bilgisi düzeyinin yedinci sınıf öğrencilerinde yazma becerisi ile ilişkisi

Abstract

Bu araştırmada, kelime ve dil bilgisi düzeyinin yedinci sınıf öğrencilerinde yazma becerisi ile ilişkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, 2016-2017 eğitim-öğretim yılının bahar döneminde Diyarbakır il merkezinde bulunan altı farklı okuldan toplam 515 öğrenci üzerinde yürütülmüştür. İlişkisel tarama modelinin kullanıldığı bu araştırmada, veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen Kelime Bilgisi Başarı Testi ve Dil Bilgisi Başarı Testi ile Öyküleyici Metin Tamamlama Formu kullanılmıştır. Öğrencilerin yazdıkları metinler, araştırmacı tarafından geliştirilen Öyküleyici Metin Puanlama Anahtarı kullanılarak dört farklı puanlayıcı tarafından değerlendirilmiştir. Elde edilen verilerin analizinde, betimsel istatistiklerden ortalama, t-testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA); hipotez testlerinden regresyon ve korelasyon analizleri kullanılmıştır. Veriler, SPPS 21.0 veri analiz programı kullanılarak çözümlenmiştir. Araştırmanın sonucunda, araştırmaya katılan yedinci sınıf öğrencilerinin yazma becerilerinin orta düzeyde olduğu belirlenmiştir. Ayrıca öğrencilerin yazma becerilerinin `cinsiyet, anne eğitim durumu, baba eğitim durumu, kitap okuma sıklığı, okul öncesi eğitim alma ve evde kitaplık bulunma` değişkenlerine göre anlamlı farklılıklar gösterdiği ortaya konmuştur. Öğrencilerin yazılı anlatım puanları ile Türkçe dersi notları arasında pozitif yönde ve orta düzeyde bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Yazma becerisinin kelime bilgisi ve dil bilgisi değişkenleri ile pozitif ve anlamlı bir ilişki içinde olduğu; değişkenler ile yazma becerisi arasındaki ilişkiye bakıldığında en güçlü ilişkinin kelime bilgisi değişkeninde olduğu belirlenmiştir.

In this research, it is aimed to determine the relationship between the level of vocabulary and grammar in writing skills in seventh grade students. The research was carried out on a total of 515 students from six different schools in the city center of Diyarbakır in the spring term of 2016-2017 academic year. Relational screening model was used as method and Vocabulary Achievement Test, Grammar Achievement Test and Narrative Text Completion Form developed by the researcher were used as data collection tool. The texts written by the students were evaluated by four different scorers by using Narrative Text Rubric developed by the researcher. In the analysis of the obtained data; mean, t-test and one way variance analysis (ANOVA) from descriptive statistics; regression and correlation analysis from hypothesis tests were used. Data were analyzed using SPPS 21.0 data analysis program. As a result of the research, it was determined that the writing skills of seventh grade students participating in the research were medium-level. Furthermore, it was revealed that the students' writing skills showed significant differences according to the variables such as `gender, mother education status, father education status, book reading frequency, pre-school education and library at home`. It is concluded that there is a positive and medium-level relationship between the written expression scores of the students and the grades of the Turkish course. Writing skills have a positive and significant relationship with vocabulary and grammar variables. When the relationship between variables and writing skill considered, it is determined that the strongest relation is vocabulary variable.