112 acil sağlık hizmetleri personelinde psikolojik sağlamlık ve sosyo-demografik değişkenlerin işe bağlılıkla ilişkisi

Abstract

Bu araştırmada afet ve acil durumlarda müdahale ile görevli 112 Acil Sağlık Hizmetleri personelinin psikolojik sağlamlık düzeyleri ile işe bağlılık düzeylerini belirlemek; psikolojik sağlamlığın ve sosyo-demografik değişkenlerin işe bağlılık ile ilişkisini ortaya koymak amaçlanmıştır. Çalışma grubunu Çanakkale ilinde 112 acil sağlık hizmetlerinde çalışan 273 personel oluşturmuştur. Araştırma nicel araştırma yönteminden tarama modelleri arasında yer alan ilişkisel tarama modeline dayandırılmıştır. Veri toplamada `Sosyo-Demografik Bilgi Formu`, `Utrecht İşe Bağlılık Ölçeği` ve `Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği`nden yararlanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemede Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Bağımsız değişkenlerin bağımlı değişkeni yordayıcı güçlerini belirlemede ise hiyerarşik regresyon analizinden yararlanılmıştır. Analiz sonuçları 112 acil sağlık personelinin psikolojik sağlamlık düzeyleri ile işe bağlılık düzeylerinin ortanın üzerinde olduğunu göstermiştir. İşe bağlılığın psikolojik sağlamlıkla ilişkisi pozitif yönde anlamlı olarak saptanmıştır. İşe bağlılığın sosyo-demografik değişkenlerden; nöbet listesinden memnun olma, çocuk sahibi olma, aile ile iletişim ve mesleğini isteyerek seçme ile ilişkisi anlamlı olarak bulunmuştur. Psikolojik sağlamlık ve sosyo-demografik özellikler birlikte işe bağlılıktaki toplam varyansın %19,5'ini açıklamıştır. Çalışma sonucunda elde edilen bulgular doğrultusunda afet ve acil yardımda görev alacak personelin eğitimi ve yönetimi konusunda uygulayıcılara ve araştırmacılara bazı önerilerde bulunulmuştur.

This study aim to determine the level of resilience and work engagement of 112 Emergency Health Services personnel assigned to response in disasters and emergencies and to put forth the relationship between resilience and socio-demographic variables with work engagement. The study group consisted of 273 personnel working in 112 emergency health services in Çanakkale. The research is based on the relational survey model, which is one of the scan models from quantitative research methods. `Socio-Demographic Information Form`, `Utrecht Work Engagement Scale` and `Brief Resilience Scale` were used in data collection. Pearson correlation analysis was used to determine the relationship between the variables. Hierarchical regression analysis was used to determine the power of independent variables in predicting the dependent variable. The results of the analysis showed that the level of psychological resilience and work engagement of 112 emergency health personnel were above average. The relationship between work engagement and resilience was found to be positively significant. There was a significant relationship between work engagement and socio-demographic variables such as satisfaction with on-call list, having children, communication with family, and choosing one's profession willingly. Resilience and socio-demographic characteristics together accounted for 19.5% of the total variance in work engagement. In line with the findings of the study, some suggestions were made to practitioners and researchers about the training and management of the personnel to be employed in disasters and emergency aid.