The mediating role of event-related houseld discussions in the relationship between family factors and psychological adjustment in children and adolescents exposed to terrorism and community violence

Abstract

Bu çalışmanın temel amacı, travmatik olayların ardından aile ile ilgili faktörler (ailenin işlevselliği ve anne-babanın ruh sağılığı) ve çocuk ve gençlerin içe yönelim, dışa yönelim problemleri geliştirmesi arasındaki ilişkide, travmatik olaylara maruz kalmayı kontrol ederek, olayla ilgili ev-içi konuşmaların aracı rolünü test etmektir. Bu amaçla, çalışmanın katılımcıları son 1,5 yılda Ankara'da gerçekleşen terör saldırılarına ve 15 Temmuz 2016 darbe girişimine ve ilgili toplumsal şiddet olaylarına maruz kalan 11-18 yaş arası 129 çocuk, genç ve ebeveynlerinden oluşmaktadır. Araştırmanın verilerinin toplanmasında öz-bildirim ölçekleri kullanılmıştır. Araştırma sonuçları, babanın ve annenin zihinsel sağlığının ve aile işlevselliğinin çocukların ve ergenlerin içe yönelim ve dışa yönelim sorunlarını yordadığını ortaya çıkarmıştır. Ayrıca hem babanın hem de annenin zihinsel sağlığının ve ailenin işlevselliğinin, travmatik olayların meydana gelmesinin ardından ebeveynler ve çocukları arasındaki olaya bağlı ev-içi konuşmaların kalitesini etkilediği de ortaya çıkmıştır. Olayla ilgili ev-içi konuşmaların etkilerinden bağımsız olarak, aile işlevi, çocukların ve ergenlerin içe-yönelim ve dışa-yönelim problemlerini doğrudan etkilediği görülmüştür. Araştırmanın temel bulgusu, olay ile ilgili ev-içi konuşmaların ebeveynlerin ruh sağlığı ve çocuk gençlerin içe yönelim sorunları arasındaki ilişkide, aracı role sahip olduğu ancak dışa yönelim problemleri arasındaki ilişkide aracı rolünün ortadan kalktığı yönündedir. Çalışma, çocuk ve ergenlerin psikolojik uyumlarının iyileştirilmesinde bütünsel yaklaşımın benimsenmesinin önemi ve travmatik olayların ardından ebeveynler ve çocukları arasında gerçekleştirilen olayla ilgili ev-içi konuşmaların etkinliği açısından klinisyenler için yararlı bir çerçeve sunmaktadır.

The main objective of the study was to test the mediating role of event-related household discussions in the relationship between family factors (family functioning and parental mental health) and developing internalizing and externalizing behavior problems in children and adolescents after controlling for exposure to terrorism and community violence events. With this aim a total of 129 children and adolescents ages between 11-18 years and their parents who exposed to terrorist attacks and July 15, 2016 coup attempt and related community violence events took place in Ankara in the last 1.5 years were recruited in the study. Data were gathered through self-report measurement tools. Results indicated that father's and mother's mental health and family functioning predicts internalizing and externalizing problems of children and adolescents. It was also revealed that both father's and mother's mental health and family functioning influence the quality of the event-related household discussion hold between parent and their children after traumatic event exposure. Regardless of the effects of event-related household discussion, family functioning directly influences the internalizing and externalizing behavior problems of children and adolescents. The main finding of the study is that event-related household discussion mediates the relationship for parental mental health and internalizing behavioral problems but does not mediate the relationship for parental mental health and externalizing behavioral problems of children and adolescents. The study provides useful framework for clinicians in terms of the importance of adopting comprehensive approach for treatment of psychological adjustment of children and adolescent and effectiveness of household discussions conducted between parents and their children after traumatic events.