Sistemi meşrulaştırma ve ruh sağlığı: Ruminasyon ve dikkat dağıtmanın rolü

Abstract

Literatür sistemi meşrulaştırmanın ruh sağlığını etkilediğini ve bireylerin daha iyi hissetmelerini sağlayan bir başa çıkma mekanizması olarak hizmet ettiğini göstermiştir. Ancak, sistemi meşrulaştırma ve ruh sağlığı arasındaki ilişkinin altında yatan süreç henüz bilinmemektedir. Bu çalışmanın amacı, sistemi meşrulaştırma ve ruh sağlığı arasındaki ilişkide duygu düzenlemenin aracı rolünü incelemektir. Bu çalışma özellikle, dikkat dağıtma ve ruminasyon olmak üzere iki duygu düzenleme stratejisinin aracı rollerine odaklanmıştır. Sistemi meşrulaştırma, duygu düzenleme, psikolojik iyi oluş, anksiyete ve algılanan stres alanlarından elde edilen bilgileri birleştirerek; sistemi meşrulaştırmanın ruminasyon ile olumsuz yönde; dikkat dağıtma ile pozitif yönde ilişkili olacağı beklenmektedir. Ayrıca, ruminasyonun ruh sağlığı değişkenleriyle negatif yönde, dikkat dağıtmanın ise ruh sağlığı değişkenleriyle pozitif yönde ilişkili olacağı beklenmektedir. Ek olarak, duygu düzenleme stratejilerinin sistemi meşrulaştırma ile ruh sağlığı arasındaki ilişkiye aracılık edeceği varsayılmaktadır. Çalışmanın hipotezleri, Türkiye'nin adli sistemi bağlamında test edilmiştir. Hipotezleri test etmek için bir korelasyon çalışması kapsamında 432 üniversite öğrencisinden veri toplanmıştır. Çalışmanın sonuçları sistemi meşrulaştırmanın ruminasyon, anksiyete ve algılanan stres ile negatif ilişkili ve psikolojik iyi oluş ile pozitif olarak ilişkili olduğunu göstermiştir. Ayrıca, ruminasyon, sistemi meşrulaştırma ile kaygı, algılanan stres arasındaki ilişkiye aracılık etmiştir. Bu bulgular, duygu düzenleme stratejilerinin sistemi meşrulaştırma ve ruh sağlığı arasındaki bağlantıyla ilişkisini açıklayarak ilgili literature ilişkin anlayışımızı genişletmektedir.

Previous research indicated that justifying the societal status quo influences mental health and serves as a coping mechanism which leads individuals to feel better in difficult times. However, the underlying process of the relationship between system justification and mental health indicators remains unclear. The goal of the present study was to examine the mediating role of emotion regulation in this association. In particular, the current study focused on the mediating roles of two certain emotion regulation strategies namely, distraction and rumination. By combining knowledge from the domains of system justification, emotion regulation, psychological well-being, anxiety, and perceived stress; it was argued that system justification would negatively predict rumination and positively predict distraction. Additionally, it was expected that rumination would be related to adverse mental health outcomes whereas distraction would be related to better mental health outcomes. Moreover, it was hypothesized that emotion regulation strategies together would mediate the relationship between system justification and mental health. The hypotheses were predicted in the context of the judicial system of Turkey. To test these, in one correlational study, data were collected from 432 university students. Results demonstrated that, as expected, system justification was negatively related to rumination, anxiety and perceived stress, and positively related to psychological well-being. Moreover, rumination mediated the relationship between system justification on one hand and anxiety and perceived stress on the other. The findings expand our understanding of the underlying link between system justification and mental health by elucidating the roles on emotion regulation strategies.