Yaşlı bireylerde yürüme hızının günlük yaşam aktivitelerindeki bağımsızlığa etkisi

Abstract

Yaşlanma, her canlı için intrauterin hayatta başlayıp ölüme kadar devam eden kaçınılmaz ve geri dönülmez bir süreçtir. Bu süreçte organizmanın tümünde gerek anatomik, gerekse fizyolojik geriye dönüşümü olmayan işlev değişiklikleri meydana gelmektedir. Bu çalışma; yaşlı bireylerdeki yürüme hızı ile günlük yaşam aktivitelerini yerine getirebilme ve yaşam kalitelerinin ne derece etkilendiğini belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya kronik akciğer hastalığı ve ağır psikolojik rahatsızlığı olmayan, yürüme esnasında yardımcı cihaza ihtiyaç duymayan, tek başına yaşamayan ve cinsiyet ayrımı yapılmaksızın 40 kişi rastgele seçilmiştir. Bireylerde ` 6 dk yürüme testi` (6DYT), ` Short form 36` ölçeği ve ` Whoqol-old'' ölçeği kullanılarak değerlendirme yapılmıştır. Cinsiyet, boy ve kilo değişkenleri ile yürüme testi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Çalışmaya katılan kadın bireylerin % 68. 2' sinin (n=15) yürüme hızının yavaş olduğu tespit edilmiştir. SF36 ölçeğine göre en yüksek puan skoru sosyal işlevlik boyutunda elde edilirken en düşük puan skorunun ise fiziksel rol güçlüğü boyutunda olduğu görülmüştür. WHOQOLD ölçeğine göre en düşük puan skoru duyusal işlevler boyutunda bulunmuşken en yüksek puan skoru ise özerklik boyutunda elde edilmiştir. Fiziksel kapasitenin artması ile birlikte bağımlılık düzeyinin azaldığı ve yaşam kalitesinin yükseldiği sonucuna varılmıştır.

Aging is a process of intrauterine start in life for every living thing that continues until death is inevitable and irreversible. This process required in all organisms anatomical, physiological as well as non-renewable function changes occur. This study ability to perform daily living activities, with walking speed and the quality of life in the elderly was conducted in order to determine to what extent affected. Working with non-severe chronic obstructive pulmonary disease and psychological disorders, who do not need assistive devices while walking, while living alone and with no gender discrimination 40 people were randomly selected. Individuals in the `six-minute walk test` (6MWT), `Short form 36` scale and `WHOQOL-OLD'' measure has been assessed using the. Gender was not a statistically significant relationship between height and weight variables walking test. 68.2% of female subjects participating in the study URL (n = 15) were identified as slow walking speed. According to the SF36 scale score was obtained the highest score in the social functions, the size of the lowest points score was found to be in the physical role limitations due to the size. The lowest points score according to WHOQOLD scale of sensory function, which is found in the highest points score has been achieved in the autonomy dimension/ independence size. Decreased with increasing level of dependency has concluded that increased physical capacity and quality of life.