Boyun ağrısı olan kişilerde klasik tedavilerine ek olarak uygulanan mulligan mobilizasyon tekniğinin ağrı ve eklem hareket açıklığına etkisi

Abstract

Çalışmanın amacı; boyun ağrılı kişilerde Mulligan mobilizyon tekniğinin ağrı veeklem hareket açıklığına etkisini araştırmaktır. Çalışmaya mekanik boyun ağrısıteşhisi olan 25-65 yaş arası 40 kişi katılmıştır. Çalışmamızda 1. gruptaki katılımcılaraelektroterapi olarak; 8 dakika Ultrason , 20 dakika Transkütanöz elektriksel sinirstimülasyonu (TENS) ve sıcak paket uygulaması ve 20 dakika İnterferansiyel akımuygulanmıştır. Ayrıca klasik tedavilerine ek olarak, Mulligan mobilizasyon tekniğiuygulanmıştır. Mobilizasyon olarak sürekli apofizyal kaydırma tekniğiuygulanmıştır. Mobilizasyon 3 set ve 4-5 tekrarlı, setler arası 15-20 saniye dinlenmeverilerek uygulanmıştır. 2. Gruptaki katılımcılara ise klasik tedavi olarakelektroterapi uygulanmıştır. Her iki gruptaki katılımcılara da klinikte, aktif boyunegzersizleri (fleksiyon, ekstansiyon ve lateral fleksiyon vb), germe egzersizleri vepostür egzersizleri 10'ar tekrarlı 3 set şeklinde yaptırılmıştır. Katılımcıların boyuneklem hareket açıklıklarını (EHA) değerlendirmek için; gonyometre, ağrı seviyelerinideğerlendirmek için; Vizüel Analog Skalası (VAS), özür durumunu değerlendirmekiçin; Boyun Ağrı ve Dizabilite Skalası (NPDS) ve hastaların günlük yaşamaktivitelerini değerlendirmek için; Kısa Form (SF-36) anketi kullanıldı. Tedaviöncesi ve sonrası; boyun eklem hareket açıklıkları karşılaştırıldığında, iki gruparasında anlamlı farklılıklar saptanmıştır (p<0,05) ve Mulligan mobilizasyongrubundaki artış daha fazla olmuştur. Her iki grupta da ağrı seviyelerinde ve boyunözür durumlarında anlamlı farklılıklar saptanmıştır (p<0,05) ve mobilizasyongrubunda, VAS ve NPDS skorlarındaki iyileşme daha fazla olmuştur. SF-36parametreleri karşılaştırıldığında ise gruplar arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır(p>0,05). Sonuç olarak yapılan bu çalışmada; Mulligan mobilizasyon tekniğinineklem hareket açıklığını arttırmada, ağrıyı azaltmada ve boyun özür durumunuazaltmada klasik fizik tedaviden daha etkili olduğu bulunmuştur.

Purpose of the study; to investigate the effect of the Mulligan mobilization techniqueon pain and range of motion people with neck pain. 40 volunteers, aged between 25-65 who were diagnosed with mechanical neck pain participated in the study. In ourstudy, as the electrotherapy; 8 minutes Ultrasound, 20 minutes TranscutaneousElectrical Nerve Stimulation (TENS) and Hot Pack and 20 minutes Interferentialcurrent was applied to participants who were in the first group. Also Mulliganmobilization technique was carried out by giving 3 to 15 seconds rest between 4-5repetitive sets. Electrotherapy was applied as a classical treatment to the 2nd group'sparticipants. Both participants performed active neck exercises, stretching exercisesand posture exercises at the clinic (10 repetition 3 set). Goniometer was used tomeasure range of motion of neck (ROM); Visual Analogue Scale (VAS) wasused to evaluate the pain; NPDS was used to evaluate disability; Short Form HealthSurvey (SF-36) was used to evaluate quality of life of patients. As a result of thetreatment programs, when neck joint range of motions were compered , statisticallysignificant differences were found between the groups (p<0,05) and Mulligangroup's results were better than the other group. Statistically significant differenceswere found in pain level and neck disability status between both groups (p<0,05).Also; the improvements in the VAS and NPDS scores were greater in themobilization group (p<0,05). There was no significant difference between the groupswhen comparing the SF-36 parameters (p>0,05). In conclusion, this study showedthat the Mulligan mobilization technique is more effective than conventionalphysical therapy in increasing joint range of motion, reducing pain and reducing neckdisability.