İnmeli hastalarda gövde ekstansörlerine uygulanan kinezyolojik bantlamanın denge ve mobiliteye etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı akut inmeli hastalarda sırt ekstansörlerine uygulanan kinezyolojik bantlamanın denge ve mobilite üzerine etkisini araştırmaktır. Çalışmaya 25-85 yaş arası akut inmeli (0-1 ay arası), mobilize olabilen 40 hasta dahil edilmiştir. Hastaların sırt ekstansör grup kaslarına stimulasyon tekniği kullanılarak kinezyolojik bantlama yapılmıştır. Hastalar bantlama öncesi, bantlamadan 30 dak. sonra ve 24 saat sonra değerlendirilmiştir. Hastaların motor fonksiyon, denge ve mobilite değerlendirmeleri için, Modifiye Ashworth Skalası, Süreli Kalk ve Yürü Testi, Sandalyeden Kalk Otur Testi, Köprü Kurma Testi, Fugl Meyer Skalası, Berg Denge Ölçeği, Gövde Bozukluk Ölçeği, Rivermead Mobilite İndeksi uygulanmıştır. Bantlamanın hastalar üzerinde yaptığı durum değişikliği Vizuel Analog Skala ile subjektif olarak sorgulanmıştır. Çalışmamızın sonucunda kinezyolojik bantlama öncesi değerler ile kinezyolojik bantlamadan hemen sonraki ve 24 saat sonraki denge ve mobilite değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı gelişme elde edilmiştir (p<0,05). Vizuel Analog Skala ile hastaların kinezyolojik bantlamadan olumlu yönde etkilendikleri ve dengelerini daha iyi kontrol edebilir hissinde oldukları sonucuna varılmıştır (p<0,05). Elde ettiğimiz bu sonuçlar doğrultusunda akut inmeli hastalarda denge ve mobilitenin arttırılması için sırt ekstansörlerine kinezyolojik bantlamanın fizyoterapi ve rehabilitasyon programında kullanılabilir olduğunu düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: kinezyolojik bantlama, denge, mobilite, inme

The aim of this study is to investigate the effect of kinesiological taping applied in dorsum extensors in acute stroke patients to balance and mobility. Forty patients with acute stroke between the ages of 25 and 85 (between 0-1 months) who could mobilized were included in this study. Kinesiological taping was performed using stimulation technique on the dorsum extensor group muscles of patients. Patients were evaluated before taping, 30 minutes and 24 hours after taping. Modified Ashworth Scale, Timed Up and Go Test, Sit to Stand Test, Bridging Test, Fugl Meyer Scale, Berg Balance Scale, Trunk Impairment Scale, Rivermead Mobility Index were applied for motor function, balance and mobility evaluations of patients. The change in condition that the taping makes on patients is subjectively questioned by the Visual Analogue Scale. As a result of our study, a statistically significant improvement was obtained between pre-kinesiological taping values and balance and mobility values immediately after and 24 hours after kinesiological taping (p<0,05). With the Visual Analogue Scale, it was concluded that Patients are positively affected by kinesiological taping and could control their balance better (p<0,05). In the direction of these results we think that kinesiological taping to the dorsum extensor can be used in physiotherapy and rehabilitation program for increasing balance and mobility in acute stroke patients. Key words: kinesiological taping balance, mobility, stroke.