Femoral anteversiyon artışı ve pes planovalgusu olan çocuklarda tabanlık kullanımının yürümeye etkisi

Abstract

Femoral anteversiyon artışı(FAA), femurun transvers plan problemi olup sıklıkla ayakta pronasyon artışına yol açarak pes planovalgusa(PPV) neden olur. Alt ekstemite dizilim bozukluklarında medial longitidunal arkı(MLA) destekli tabanlıklar, ayakta artan pronasyonun kontrol altına alınarak dizilimin düzenlenmesi için kullanılmaktadır. FAA ve PPV'si olan çocukların sağlıklı yaşıtlarından farklı olan yürüme parametreleri ve tabanlık kullanımının bu parametrelere etkileri bilinmemektedir. Çalışmanın amacı, FAA ve PPV'si olan çocuklarda MLA destekli tabanlıkların, yürüme biyomekaniğine ve ayak postürüne olan etkilerini sağlıklı yaşıtlarıyla kıyaslayarak belirlemektir. Bu amaçla FAA ve PPV'si olan 11 çocuk Tabanlık Grubu'na(TG), kas iskelet sistemi problemi olmayan sağlıklı 10 çocuk ise Referans Grubu'na(RG) dahil edildi. Tüm katılımcıların ayak postürleri, hipermobilitesi ve eklem hareket açıklıkları değerlendirilerek TG için tabanlıksız(TG-1) ve tabanlıklı(TG-2) koşullarda; RG için normal yürüyüş sırasında standart ayakkabılarla üç boyutlu yürüme analizi yapıldı. TG-1, TG-2 ve RG yürüyüşlerinin kinematik ve kinetik parametreleri arasındaki farklar istatistiksel olarak değerlendirildi. FAA ve PPV'si olan çocukların pelvik tilt ve rotasyonu, kalça internal rotasyonu ve fleksiyonu, sagital plan kalça ve diz hareket açıklığı ve ayak internal progresyonu RG'ye göre anlamlı olarak yüksekti. TG'nin tabanlıkla yürüyüşü sırasında anterior pelvik tilt, sagital plan kalça fleksiyonu ve ayak internal progresyonu artarken; maksimum kalça internal rotasyonu, destek fazında diz valgusu ve internal rotasyonu ile sagital plan diz ve ayak bileği hareket açıklığı anlamlı olarak azaldı. Sonuçta, FAA ve PPV'si olan çocuklarda subtalar eklemi nötralde destekleyen tabanlıkların üç planda da kinematik parametreleri etkilediği, RG grubuna yaklaşır parametrelerin olduğu, anterior pelvik tilt ve ayak internal progresyonu artışı konusunda dikkatli olunması gerektiği bildirilmektedir.

Increased femoral anteversion (IFA) is a transverse plane problem of the femur, often increase the pronation of the foot, leading to pes planovalgus (PPV). Medial longitidunal arch (MLA) supported insoles are used to control increased pronation of the foot and to regulate the alignment for lower extremity. The effects of insoles to gait parameters which are different from healthy peers in children with IFA and PPV, are not known. The aim of this study was to determine the effects of MLA-supported insoles on gait biomechanics and foot posture in children with IFA and PPV by comparing with healthy peers. 11 children with IFA and PPV were included in the Insoles Group(IG) and 10 healthy children without musculoskeletal problems were included in the Reference Group(RG). All participants' foot posture, hypermobility and range of motions were evaluated. Three-dimensional gait analysis was performed with standard shoes during normal gait for RG and with(TG-1) /without(TG-2) insole conditions for IG. Differences between kinematic and kinetic parameters of TG-1, TG-2 and RG gait were evaluated statistically. Pelvic tilt and rotation, hip internal rotation and flexion, sagittal plane hip and knee range of motion, and foot internal progression were significantly higher in children with IFA and PPV compared to RG. Anterior pelvic tilt, sagittal plan hip flexion and foot internal progression increased during TG walking with insoles; maximum hip internal rotation, knee valgus and internal rotation in the support phase and sagittal plan knee and ankle range of motion were significantly reduced. In conclusion, the insoles that supporting the subtalar neutral position affect kinematic parameters in all three planes in children with IFA and PPV. Although there are parameters approaching the RG group, caution should be exercised on anterior pelvic tilt and foot internal progression.