Kronik kalp yetersizliği hastalarının hastalık yönetimine ilişkin inanç ve uyumları ile öz bakım davranışları arasındaki ilişki

Abstract

Bu araştırma, kronik kalp yetersizliği hastalarının hastalık yönetimine ilişkin inanç ve uyumları ile öz bakım davranışları arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla tanımlayıcı, kesitsel ve ilişki arayıcı bir çalışma olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini İstanbul' da yer alan kamuya ait üç eğitim ve araştırma hastanesi kalp yetersizliği ve kardiyoloji polikliniğinde ayaktan tedavi olan NHYA Sınıf II ve III' te yer alan 378 hasta ile 11 Kasım 2018-11 Haziran 2019 tarihleri arasında gerçekleştirildi. Çalışmanın verileri, `Hasta Bilgi Formu`, `İlaç Uyumu Hakkındaki İnançlar Ölçeği`, `Diyet uyumu Hakkındaki İnançlar Ölçeği`, `Bireysel İzlem Hakkındaki İnançlar Ölçeği`, `Avrupa Kalp Yetersizliği Öz Bakım Davranış Ölçeği` kullanılarak araştırmacı tarafından yüz yüze görüşme yöntemi ile toplandı. Verilerin analizinde SPSS 22.0 paket programı ile sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, Student T-Testi, Man Whitney U testi, Tek yönlü varyans analizi (Anova), korelasyon ve regresyon analizi kullanılmıştır. Hastaların yaş ortalaması 53,14±11,46 olup, %56'sı erkek, 77,5'i evli, %40,7'si ortaöğretim mezunu, %33,9'u ev hanımı ve %45'inin ise gelir düzeyinin kötü olduğu saptandı. İlaç, diyet ve bireysel izleme uyumları arttıkça öz bakım davranışları artmaktadır. Hastaların ilaç uyumuna olan inancı, diyet uyumuna olan inancı, bireysel izleme olan inancı ile öz bakım davranışı arasında ilişki saptanmıştır (p<0,01). İlaç uyumuna olan inanç, diyet uyumuna olan inanç, bireysel izleme olan inanç öz bakım davranışını etkilemektedir. Hastaların ilaç uyumu kötü, diyet uyumu iyi, bireysel izlemi kötü ve öz bakım davranışının yetersiz olduğu saptanmıştır. Hastaların inanç ve uyumsuzlukları belirlenip davranış değişikliği sağlanması, uyum ve öz bakım davranışlarını geliştirecek eğitimlerin planlanması önerilmektedir.

This research is planned as a descriptive, cross-sectional study in order to determine the relatıonshıp between self-care behavıors and complıance and belıefs regardıng dısease management of chronıc heart faılure patıents . The sample of the study consists of three public education and research hospital in İstanbul The study was conducted between November 11, 2018 and June 11, 2019 with 378 patients in NHYA Class II and III who were treated as outpatients in the heart failure and cardiology outpatient clinic. The data of the study were collected through face to face interviews by the researcher using '' Patient Information Form '', `The Beliefs About Medication Compliance Scale (BMCS)`, `The Beliefs About Dietary Compliance Scale (BDCS)` , `The Belief About Self Monitoring Scale (BSMS)`, `European Heart Failure Self-care Behavior Scale`. Statistical analysis was number, percentage, average, standard deviation, Student t-test, Anova test, Man Whitney U, Pearson Correlation and Regression with SPSS 22.0 statistical program. Mean age of patients was 64.18 ±14.20 years, 56% were male, 77.5% were married, 40.7% were secondary school graduates, 33.9% were housewives and 45% had poor income. Self-care behaviors increase with increasing compliance with medication, diet and individual monitoring. Patients' belief in medication compliance, belief in dietary compliance, belief in self-monitoring and self-care behavior were found to be correlated (p<0,01). Belief in medication compliance, belief in diet compliance, and belief in self monitoring affect self-care behavior. Patients were found to have poor drug compliance, good dietary compliance, poor individual monitoring and inadequate self-care behavior. It is recommended to determine the beliefs and incompatibilities of the patients and to provide behavior change and to plan trainings to improve compliance and self-care behaviors.